ilk kez öldüm
ayağımda kırmızı rugan ayakkabı
dedemin ineği
babaannemin süt kaymağı
annemin siyah yemenisi
koştum sana işte kiraz ağacı
en tepeye en ince dala çıktım
hep yaptığım gibi
bulutlar yakın
İşkenceci bir abinin Kız Kardeşine Mektubu (28 Şubat)
Sevgili kardeşim Doğam,evimizin dördüncü kardeşten sonuncusu ve İzmir’de doğan tek kardeşimiz (Ablam ve erkek kardeşim biz Hakkari’de doğduk). Sana küçükken yaptığım her şey için o kadar mutluyum ki 😌örnek( yatak altından şeytan maskesiyle çıkıp korkutmak, yüzünü boyamak,kışın ıslatmak,yatak yorgan içine kapamak vs ) bana sorsalar “pişman mısın” diye bende “Pişman değilim yine olsa yine yapardım” derdim. Sende benim pokemon kartımı ısırmıştın hem de newton en zor çıkan. Demem o ki şimdi 25 yaşındasın ve artık öğretmensin. Sana bugün çocukken ablamla Hakkari’de birbirimize çizimler yaparak özel günleri kutladığımız ufak bir hediye hazırladım. Gerçi bizim monami pastel boyalarımız vardı renk renk ama olsun fosforluda iş gördü bunu çizdim.Birde yanlarını yaktım 2 boyutlu olsun dedim. Umarım beğenirsin.Bu arada tek özür dileyeceğimiz kişi ablamla birlikte annem olacaktır. Bu özel günlerde bazen anneme şiir yazmayı bırak, kendi rujunu paketleyip ona hediye olarak geri veriyorduk o da şaşırıyordu “AAAA NE GÜZELL HEDİYE BAYILDIM” bizde 5-6 yaşın verdiği beyinle birbirimize bakıp hafif kurnazlı bakışmarla kıkırdaşıp gülüyorduk.Neyse konu yine dağılmasın. Seni çok seviyorum. SENİN KADAR GÜZEL BİR YIL SENİNLE OLSUN DOĞAM 🎂 Sen evin son mirası ,prensesi ve eve doğduğunda dik saçla gelen gergin ve ağlayan tek bebesi iyi ki varsın🎂😎
104 syf.
·
Puan vermedi
Sevgili Proust tıpkı senin gibi bu sabah ben de duyumsadığım bir kokuyla geçmişe yolculuk yaptım. Kızımın kullandığı dudak balmının kokusu küçükken yediğim ( gülmeyin) silgilerin kokusuyla aynıydı ve beni 30 yıl evveline götürdü.
Sevgili babam sürekli şehir dışında olduğu için olsa gerek bizim ihtiyaçlarımızı kutularla alırdı. Bir kutu miis kokulu atom karıncalı o harkulade silgiler benim iştahımı müthiş kabartıyordu. Her gün bi tane silgi vermek zorunda kalan anneme her akşam silgim kayboldu diye geliyordum. Annecim sonunda silgiyi ortasından ip geçirerek boynuma asmıştı :)) ve akşam eve geldiğimde bütün foyam ortaya çıktı. Nasıl mı? Silgi kaybolmayacağına göre ne yapmalıydım? Burnumun dibinde miisler gibi kokuyordu ve ben daha fazla dayanamayarak bir ısırık aldım. Annem silginin ısırıldığını farketti ve müthiş son....
Tabi ben bir daha silgi yemedim ama bu trajikomik hikayeyi sevgili abilerimin diline dolamasına eve her gelene katıla katıla anlatmalarına da mani olamadım.
En çok üzüldüğüm ise bir daha atom karıncalı civciv sarısı o sevimli silgilerden bana alınmamasıydı. Minicikken öğretti hayat bir şeyi çok sevmek kaybetmenin ön koşuludur...
Pınar Gültekin ve Niceleri !!!
Merhaba kız kardeşim,
Sana karşı suçluyum.
Belki katilinden bile daha çok...
Sustuğum için suçluyum.
Sesimi çıkarmak istediğimde beni susturmalarına izin verdiğim için suçluyum. Değil ki bu ülkenin belki de dünyanın en anlayışlı anne babasına sahip olamama karşın mahalledeki benden yaşça büyük çocukların beni zorla ellemelerini anneme
Lütfen çocuklarımıza vakit ayıralım..
"
Sevgili Babama, 🙂🧸🎈
Sevgili babacığım. Bugün senin doğum günün
Anneme "Bugün bana fazla para ver, babama hediye alacağım." dedim. O da bana "Mutlaka para verip hediye alman gerekmiyor, ona içinden geldiği gibi duygularını yaz, daha iyi olur. " dedi. Gerçi kendisi olsa mutlaka hediye isterdi ama neyse. Ben de bu yıl sana
Pessoa bu şiirini yedi yaşında yazdı. Annesine..
Sevgili Anneme
İşte Portekiz'deyim,
Doğduğum ülkede onu gerçekten sevdim, ama boşuna, daha çok seviyorum seni.
.
Sayfa 232 - Kırmızı Kedi Yayınları ·Kitabı okudu
Türkiye Birincisi
Asla yeterince iyi olamadım. Aileme, anneme babama, onların bana harcadığı paraya layık
olamadım. Hayır, serseri değildim, geri zekalı da değildim, bir amacım da vardı ve bunu
gerçekleştirmek istiyordum. Çalışkan olmak... istiyordum. Çalışkan olmak için oturup çalışmak
lazım ben de biliyorum, söyledim ya geri zekalı değilim.
O Çocuk
Bu ses de neyin nesi? Nereden geliyor ki?
Ah! İşte oradan, şu sokaklar ne kadar da dar ve biçimsiz, dön dön doğru yola çıkamıyorsun.
Bir çocuk var orada, neden bu saatte dışarıda oturuyor ki?
Yanına yaklaşayım biraz.
Ne kadar da bana benziyor, tıpkı beş yaşım...
Ama neden ağlıyor ki, kulaklarını elleriyle kapatmış, dizi üstünde hıçkıra
Sevgili Anneme
İşte Portekiz'deyim,
Doğduğum ülkede;
onu gerçekten sevdim, ama boşuna,
daha çok seviyorum seni.
Sayfa 232Kitabı okudu
Eylül Ayı (2019) Hikaye Etkinliği (5-30 Eylül 2019)
O ADAM BENİM BABAM
Koruyamamıştım annemi. İçime dert olmuştu. Babamın o yüksek perdeden çıkan öfkeli sesini duyduğumda odamdaydım. Zaten her zaman yüksek çıkardı sesi. Günlük konuşmalarda bile sanki sesini duyuramayacaktı da biraz daha bağırarak konuşmalıydı. Kendine güveni olmadığı gibi gücünün yettiğine de gösterecek saygısı olmayan bir