Hayy Bin Yakzan
Bilinen kısa ismi ile İbn Tufeyl (ö. 1185), bir İslam devleti olarak Ortaçağ’da, Güney İspanya’da kurulmuş olan Endülüs’te yaşamış, pek çok bilim alanında uzmanlaşmış bir Arap Müslümandı. Ünlü kitabının ve kahramanının ismi Hayy bin Yakzan idi.
Hayy'in kısaca özetleyeceğimiz öyküsü "yeryüzünün en ılıman ve mükemmel havasına sahip,"
Sayfa 35Kitabı okudu
Kabil, habil'i öldürürken şefkati unutmamış mıydı? İkisi de kardeşti, Âdem'in çocuklarıydı. Ama Kabil şefkatsiz bir anında kardeşini vurdu. Belki sonra yaptığından pişman olmuştur fakat artık çok geçti...
Hz. Halil'i yakmak isteyen Firavun'un içindeki şefkat ortaya çıksaydı, bir peygamberi ateşe atar mıydı?
İsmail'i kesmeyen bıçak da merhamet ve şefkatin emrini yerine getirdi ve kesmedi!
Kerbela'da katledilen Ehl-i Beyt ise şefkat ve merhametin olmayışından değil, bilakis kullanılmamasından dolayı katledildi!
Hitler insanları fırınlarda yakarken içinde, şefkat yok muydu? Elbette vardı fakat ihtirazı ve hırsızı merhameti kullanılmasını engelledi. onu kullanma fırsatı vermedi ve kullanmadı. sonra merhameti hayatının sonunda kendisi için bile kullanma fırsatı bulamadı; Çünkü içinde merhamete dair eser kalmamıştı.
Lenin ve Stalin beraber yola çıkmışlardı. sonra n'oldu? Stalin onu bertaraf etti. Çünkü Lenin kendi normlarına uymuyordu. ikisi de şevkatsizdi, acımasızdı. Stalin'e bu da yetmedi. Lenin'i bertaraf ederek milyonlarca insanı sorgusuz sualsiz toplu mezarlara gömdü. İçinde acıma yok olan insan vahşi hayvanlardan beter olur. Son nefesini verirken belki de bunu anlamıştı.
Belki onun için ölürken işaret parmağıyla uzun süre tavanı gösterdi. Belki de o göstermek istediği merametti. Ne yazık ki, son anda gördüğünü söyleyemeden gitti.
Sayfa 144Kitabı okudu
_Kadın olsam hayat kadını olurdum.
_Bir çiçeğe konan kelebek olmaktansa, bir boka konan sinek olmayı tercih ederim.
_Kelebeklerin ve arıların arzuladığı bir çiçek olmak varken, sinekleri cezbeden bir bok parçasıydım.
_Beni soğuk, kibirli, ukala falan bulduysanız sizi sevmemişimdir. Sevdiğime kedi gibi olurum ben.
_Yeterince dürüstsen, fazlasıyla
_İslam = Arapçılıktır. Asimilasyonla inananı araplaştırır. Her müslüman halk, araplaşmaya mahkumdur. Kuran’ın kendisi, Araplar için Arapça olduğunu söyler.(Şura 7) İnsanın tüm yaşantısı, giyimi, yemesi, içmesi, gezmesi, eğlenmesi, sevmesi, düşünmesi ve inanması “çöl bedevîlerinin kabile kanunu” ölçütlerine göre ayarlanmaktadır. İslamlaşarak milli
Adem'in
canı sıkılıyordu çünkü yalnızdı, ve Havva yaratıldı. (O andan
itibaren) can sıkıntısı dünyaya adımını attı ve nüfusun çoğalmasıyla birlikte can sıkıntısı da çoğaldı. Adem tek başınayken canı
sıkılıyordu; daha sonra Adem ile Havva' nın birlikte canı sıkıldı;
daha sonra Adem, Havva, Habil ve Kabil ailecek sıkıldılar; daha
sonra dünyanın nüfusu çoğaldı ve insanlar kitleler halinde sıkılmaya başladı. Kendilerini oyalamak için göklere ulaşabilecek kadar yüksek bir kule yapma fikrini tasarladılar. Kule yükseldikçe
bu fikir daha da can sıkıcı olmaya başladı ve bu, can sıkıntısının
nasıl da her şeye üstün geldiğinin korkunç bir kanıtı oldu ...
...[Kabil] dedi ki: “Seni mutlaka öldüreceğim.”
[Habil]: “Benim günahım yok, Allah sadece günahtan korunanların kurbanını kabul eder. And olsun eğer sen beni öldürmek için elini uzatırsan, ben öldürmek için sana asla elimi uzatmayacağım. Çünkü ben âlemlerin Rabbinden korkarım, beni öldürmenin günahıyla kendi günahını yüklenerek cehennemlik olmanı yeğlerim. Şüphesiz zalimlerin cezası ateştir...” dedi.
...Ve o konuşmaların ardından nefsi onu kardeşini öldürmeye çağırdı. O da nefsine uyarak kardeşini öldürdü. Böylelikle ziyana uğrayanlardan oldu.
. . . Derken Allah, ona kardeşinin na’şını nasıl gömeceğini göstermek için yeri eşeleyen bir karga gönderdi. [Kabil] kendi kendine: “Şu karga kadar olup kardeşimin na’şını gömmekten aciz olan bana yazıklar olsun!” dedi. Sonra kardeşini toprağa gömdü ve yaptığına pişman oldu.
Kuran, Maide Suresi, 27/30
Sayfa 1
Habil öldü, Kabil yaşıyor..
Kabil'in Habil'i öldürdüğü
Günden beri hiç dinmedi acılar
Çünkü insanların insanlar için
Koymuş olduğu bütün yasalar
Tıpkı adaletsiz bir kalbur gibi
Taneyi eleyip samanı tutar.
Oscar Wilde, Rading Zindanı Baladı
Sayfa 167Kitabı okudu
“Başlangıçta sükût var idi. Ve her yer karanlık idi. Ve Yaradan Yegâh makamında terennüm eyledi. Ve bu ışıltılı nağme ile etraf nûr oldu. Ve nağme boşlukta yankılanıp geri döndü. Ve yaradan, bu Yegâh nağmenin güzel olduğunu gördü. Ve akşam oldu ve sabah oldu, birinci gün.
Ve Yaradan Dügâh makamında terennüm etti. Ve suların ortasında bir azîm
Sayfa 138Kitabı okudu
