Sevgi, Minnet ve Rahmetle
Çanakkale Şehitlerine
Şu Boğaz Harbi nedir? Var mı dünyâda eşi?
En kesîf orduların yükleniyor dördü beşi,
-Tepeden yol bularak geçmek için Marmara’ya-
Kaç donanmayla sarılmış ufacık bir karaya.
Ne hayâsızca tehaşşüd ki ufuklar kapalı!
Nerde -gösterdiği vahşetle “Bu: Bir Avrupalı!”
Dedirir- yırtıcı, his yoksulu, sırtlan kümesi,
Varsa gelmiş,
Güçsüzlüğü, dar görüşü ile yurdu anarşiye sürükleyen bir iktidarın, beceriksizliği sonucu Tür kiye'yi korkunç bir güvensizlik kaplamıştı. Bu güvensizlik, genci yaşlısı ayırdedilmeden bütün ilerici aydınlara karşı genel bir kuşkuya yol açmıştı halkta, o henüz gözü açılmamış, kurdu kuzuyu ayırdetmez halde bırakılan halkta.
Çan yayınlarıKitabı okudu
Unut gitsin mi, unut gitsin öyleyse
Yol yakınken dönen hikâyeler biriksin
Biriksin unufak ettiğin dar zamanlar
Sayfa 46 - Everest Yayınları
Bir gün, hayatındaki engelleri aşamamaktan yakınan bir adam dostlarının da tavsiyesi üzerine kulübesinde yalnız başına yaşayan bir bilgenin yanına gelir ve “Efendim ben, önüme çıkan engellerin hiçbirini aşamıyorum. Ne yapmam gerekiyor?” diye sorar.
Bunun üzerine bilge, adamı da yanına alarak pencerenin önüne kadar gelir. Camda kanatlarını açmış ve dışarı çıkmak için çırpınan bir kelebek vardır. Kelebek yorulmaksızın dışarıya çıkmaya çalışmakta, devamlı olarak cama çarparak yere düşmektedir. Bilge yavaşça, kelebeğin çıkışını kolaylaştırmak için camı açar. Ama bu da işe yaramaz. Kelebek çırpındıkça çırpınıyor ve her defasında cama çarpmaya devam ediyordur.
Bunun üzerine bilge, yanındaki adama döner ve şunları söyler:
“Kelebek dışarı çıkması için gerekli olan tek yolun, şeffaf oldukları için dışarıyı gösteren, ama gerçekte kapalı olan camlar olduğunu sanıyor. Oysa birazcık geri çekilip şöyle genel bir bakış açısıyla baksa, onun dışarı çıkması için kocaman bir açık pencerenin olduğunu görecektir. Ne var ki, bütünü göremeyip sadece bir noktaya odaklandığı için, kendisini odanın içinde tutsak kalmaya mahkûm ediyor.
İşte hayat da bazen önümüze aşılmayacak engeller çıkarır ve yaşamı adeta bize dar eder. Bu durumda yapılması gereken tek şey, bir iki adım geri çekilmek ve sakin bir kafa ile düşünerek, genel bir kavrama becerisi ve bakış açısıyla yeniden hareket ederek çıkış yolunu tekrar aramak ve bulmaktır.”
"Dar kapıdan girmeye çabalayın. Çünkü kişiyi yıkıma götüren kapı büyük ve yol geniştir. Bu kapıdan girenler çoktur. Yaşama götüren kapı ise dar, yol da çetindir. Bu yolu bulanlar çok azdır."
Yürüyebilmek için iki değil tek olabilmek..
Rabbim! Birbirlerine yardım ederek, bütün bir hayat yan yana yürüyen ve bazen biri yorulduysan bana dayan! deyince, öteki Seni yanımda bilmek bana yeter! diye cevap veren iki hacı gibi, Jerome ile benim de sana doğru ilerlememiz ne güzel olacaktı... Fakat hayır! Bize öğrettiğin yol Rabbim, dar bir yol, o kadar ki, iki kişi bile yan yana yürüyemez.