13 Kadın 13 Anne 13 Emekçi Hepinize Allah Rahmet Eylesin
Sabahın alaca karanlığında
Otobüs dolmuş kuyruklarında
Kimi uykusundan yeni kalkmış
Uyku mahmuru
Kimi emzikli çocuğunu
Evde bırakmanın mahcubu
Milli kütüphanenin balgat dönüşünde bir dolmuş acı bir fren yaparak arkamızda durdu. Benim arkamdaki kadını sıkıştırarak kaldırımın üzerinden devam edipkırmızı ışıkta geçti. İlerde bir yerde yolcu indirirken gördüm; tam benim geçtiğim sırada sinyal falan zaten hak getire, hızla yola çıktı (dolmuşlarda sinyal kolunu ekstra aksesuar olarak satıyorlar "opsiyonel"), ben çarpmamak için sola kırdım, sanimlekurtardım. Sakinimdir, trafikte kavga falan etmem, herkese yol veririm, gecenin üçünde boş ara sokaklarda dönerken bile sinyal veririm, bunun ülkeme ve çevreme saygı olduğunu düşünürüm. fakat üst üste gördüklerim üzerine dolmuşun önüne geçtim durdum, arabadan indim. Dolmuştan babam yaşında ufak tefek bir amca atladı, bırakın tartışmayı bizim kültürde elini öpmem gereken bir insan... Birbirimize doğru yürümeye başladık, yaklaştığımızda ben amcaya gülümsemeye başladım. Durduk, o da bana gülümsedi.
-amca ne yaptığını gördün mü?
-e oğlum biz de ekmek parası kazanıyoruz.
-bak amca ekmek parası kazanacağım derken son beş dakikada kaç kişiyi ekmekten ediyordun.
-doğru, dedi.
birbirimizin omzuna vurduk ve arabalara bindik. Herkes şaşkınlıkla bizi seyretti. birbirimize el salladık ve devam ettik. Bir ihtimal "ne sırıtıyon" diye gözüme yumruğu da yiyebilirdim ama olmadı.
İçinizi sevgiyle doldurun ve etrafınıza yayın. Sevgi de size döner nefret de...
Sayfa 47Kitabı okudu
Anadolu’da bugün bile anlatılan eski bir aşk hikâyesi vardır. Ben bunu birkaç ayrı tasavvuf sohbetinde bambaşka insanlardan dinledim. Derler ki, vaktiyle Siirt Tillo’da bir tekkede mürit, tasavvufa gönül vermiş bir zat yaşarmış. Temiz, saf, güzel gönüllü bir genç adammış. Gel zaman git zaman âşık olmuş. Hem de sırılsıklam. Karşılık da bulmuş.
Sayfa 34Kitabı okudu
DOLU OLMAK VE BOŞALMAK
Saat sabahın dokuzu. İnce ince yağmur yapıyor, hani şu bilmem ne ıslatan çeşidinden bir yağmur. Ayaz. Çamur. Islak. Galatasaray’da tramvay bekliyorum. İstanbul yakasına geçeceğim. Durak yerinde benim gibi bekleyen bir yirmi otuz kişi daha var.
Karşıdan bir vagon sökün etti. “Maçka-Beyazıt.” Ön camında küçük bir tabela: DOLMUŞTUR. Tramvay
''Vadesi dolmuş tüm siyasi sistemler, başkenti düşmüş ülkeler ve ölen tüm çocuklar için bir türkü söyle. Söyle ki; umut sözlük anlamını bulsun yeniden ve tüm notalarda çiçekler açsın sesinle.''
İş mi bu yaptığın, Galata Köprüsü?
Havalar yağışlı mı gidiyor,
Al yolcuyu bindir vapura
Düşünme sandalcı İdris'i!
Çeyreğe dolmuş mu beklesin
Kürek mi çeksin akıntıya,
Söyle İdris taş mı yesin?
Bir gözün kırmızı, bir gözün yeşil,
Canavar mısın, Galata Köprüsü?
Şilepler bindirsin beline
Boyu devrilesi!
''Kapıyı çarpıp çıkan bir öğretmen mi hayat
Dersi bırakmış, alınmış, aspirine ihtiyacı var
İçeride gözleri dolmuş öğrenciler pişmanlıktan ve nezleden
Ya geri gelmezse o ya sular çekilirse ya
Hayat söndürürse kendini mesela veremle
Ya biz unutmuş olursak o döndüğünde her şeyi''
Sayfa 15Kitabı okudu
Ne aydınlık! Ne aydınlık! Bütün taşlar, topraklar, boşluklar, camlarla, aynalarla, beyaz madenlerle dolmuş gibi parıldıyordu.
Sayfa 13 - Otuken NesriyatKitabı okudu
