Bizim çocukluğumuz ve gençliğimizde minnetimiz yoktu kimseye. Sevmediğimize, beklentiyle sever gibi davranmadık. İhtiyacımız yoksa gerçekten, burs almadık. Paramız yoksa yürümeyi problem etmedik. Ekmek arası domates ile öğün geçirmeyi ziyafet sayabildik.