Balzac'ın okuduğum ilk kitabı ve muhtemelen okumaya devam edeceğim. Önce klasik bir biçimde bir aşk hikayesi çizilecek sandım, yine klasik amaçsız bir sonla bitecek sandım fakat ortalardan özellikle anlayacaksınız ki Balzac bir şey anlatmaya hatta öğretmeye çalışıyor.
Öğretme ve gösterme derdi ve çabası bariz bir şekilde belli oluyor. Kısaca iki kız kardeş farklı ülkelerden (İspanya ve Paris) birbirlerine yaşamları hakkında detaylıca bilgi vererek dertleşerek mektuplaşıyor. İkisinin aşk hayatı, aşka bakış açısı, aşkı ya da sevgiyi yaşayış biçimi sıklıkla çatışıyor; bu çatışma ve farklılaşma üzerinden birbirleriyle tartışarak aslında Balzac'ın bakış açısını ve fikirlerini okuyorsunuz.
Asıl garip olan, okurken harbiden duygularım yer yer indi, çıktı, şaşırdım, üzüldüm (bana geçti yani duygular). Olağanüstü denilen kısımlar da elbette var ama bu da öğretme çabasının bir parçası. O kadar içerden ve doğru bir şekilde yazmış ki, ona şaşırdım. Hem kadın hem erkek bakış açısına sızmış, nasıl yapmış bilemiyorum. Çok detaylı ve doğru noktaları var.
Kesinlikle aşk ve sevgi üzerine fikirleriniz yenilensin ya da düşüncelerinizi sorgulamak isterseniz okuyun derim. İki neredeyse zıt fikirleri ve yaşamı anlattığı için daha anlaşılır.
Carl Gustav Jung hakkında konuşalım.
Sigmund Freud ile birlikte anılan büyük isim. Uzunca bir dönem birlikte çalıştılar, öyle ki aralarındaki ilişki baba-oğul ilişkisini andıracak yakınlığa kadar geldi. Freud, Jung’u “varisi”
