ARAFTA SIKIŞMIŞ BİR RUH:
İçimizdeki Şeytan
“İsteyip istemediğimi doğru dürüst bilmediğim, fakat neticesi aleyhime çıkarsa istemediğimi iddia ettiğim…”
İnsanoğlunun bu kadar lanetlenmiş olmasına sebep olan belki de bu pis alışkanlığıdır kim bilir… Ruhunun dehlizlerindeki katılaşan bir lağım birikintisi kadar iğrenç ortamda beslediği baskıladığı ikincil
Türk Edebiyatının Gamlı, Lirik ve Nostaljik Prensesi: 
Tezer Özlü
(10 Eylül 1942 – 18 Şubat 1986, Yaş: 43)
Tezer Özlü’nün aile hayatını, çocukluğunu, yaptığı üç evliliği, intihara olan eğilimini, manik-depresif tanısı ve hangi yabancı yazarlardan ilham aldığını, neden sürekli intihara öykündüğü bilinmeden yapılan bir ‘’Tezer Özlü Okuması’’, tam olarak
Gece Gezmesi
İki kez görüyor herkes
kendisinin ve sevdiğinin
suretini:
parıldarken ve solarken
gülde
Narkissos ve Orpheus gibi.*
—Kara
ruhuna da tutkunum— diyen
sevgili,
yine de utanıyorsun ölümle
el ele
gece gezmelerimden.
*Ölüme iki gönderme: Narkissos suda kendi görüntüsüne vurularak yok olur, Orpheus karısı Eurydike'yi görmek için dönünce onu yeniden ölüme geri gönderir. Bk.: A. Erhat: Mitoloji Sözlüğü, Remzi Kitabevi, 1972.
