Ne demiştim, hatırla, hep hatırla!
Hani daha yola ilk adım değmemişken…
Unutma her şeyde biraz biz saklı.
Sığın bize.
Hatırla, sığındıkça çoğalır insan.
Sen yağmuru sevmezsin.
Yüreğimden
Bulutlutlarımdan düşen damlalar, çorak fırtınama derman değil.
Kör hançerin zehrinde hasret,ucundan tadılmış panzehirdi vuslatın.
Karaya vurmuş geminin demirleri, haber vermedi martılar.
Yarısı giden simidin de faydası olmadı.
Hani anlaşmıştık yıldızım, müjdeni isterken kayacaktın.
Unuttu sözünü toprak,sen gelince kokacaktı.
Yağmur ahıma kapıldı, yolların hep bataklığın kör dibi.
Gelmiyor demişti papatya, seviyor deyişinden anlamalıyım.
Alıp götürdü karıncalar, parça parça yüreğimden ses etmedim.
Farz edelim ki bir rüzgardın,Kokununa hasreti gerdanım,
Sıla kokan denizlerin,dalgaları daha baskın.
Sırtımdaki kambur sevdam, Çebi delik cüzdan misali.
Umutlarım cam kırıklığında, devamı getirilmemiş nakaratın nağmelerinde merhemin.
Yarım gün yaşadı kelebek,yorgun yüreğimin kozalarında.
Karlı dağların eteğinde düşlerim, uçsuz bucaksız sevişlerim.
Yanlızlığın hazin lütfunda vazgeçtim,
Ruhumdan damla damla akan,ayrılığın haykırışı yanıltmasın, Gözlerinde yansımamı yitirdiğimde,Asıl o zaman bittim ben.
Zeynep Sağıroğlu.
O olmayacak
O olmayacak yanında,
Onun su içtiği bardağı eline alıp bir yudum su içeceksin,
Birlikte gittiğiniz sinemaya bu sefer tek başına gidip,
Gözyaşı dökeceksin, sol yanın boşken...
O olmayacak yanında,
Onun olduğu günler gelecek gözlerinin önüne,
Doğanın Başına Gelen En Büyük Talihsizlik : İnsanlık
Kitabın incelemesine geçmeden önce şu sözü buraya bırakıyorum ;
“DOĞA İLE SAVAŞ HALİNDEYİZ . EĞER KAZANIRSAK , KAYBEDECEĞİZ .”
(Hubert Reeves)
Büyük büyük yazayım da gözden kaçmasın.
Son Ada adlı kitabın incelemesinden herkese merhabalar,iyi okumalar dilerim. Zülfü Livaneli'den okuduğum ilk kitap ve ilkler konusunda bilinç altıma adını
"Orada masanın üstünde bir resim,
İkimiz denize karşı durmuşuz Üsküdar’da
Saçlarımızın üzerinde martılar,
Gözlerimizde acemi bir aşk
Ve tuhaf ve çocuksu bir mutluluk,
Senin sırtında sarı yağmurluğun
Kadıköy’de ucuzluktan almışız
Bende o siyah kazak hani bir kedi gibi sokulduğun
Şubat ve yağmur yağıyormuş meğerse,
Islatan her tarafımızı
Orada masanın üstünde bir resim,
Yak bitsin"
İbrahim Sadri
Çok özlüyorum. Başka türlü bir özlemek bu ama. Hani böyle herkesin herkesi özlediği gibi değil de, sadece ben böyle özlermişim gibi. Bu özlemeyi tasvir etmeye çalışabilirim elbet. Bir sürü süslü söz mümkün. İçinde martılar olan, trenler olan, şarkılar, şiirler, aşk sözleri olan. Bir kitabı koklayıp, bir tişörtü düşünüp, mavi bir melek çizip nasıl özlediğimi anlatabilirim. Ama bu kez başka türlü özlüyorum. O kadar başka ki neyle anlatmaya çalışsam anlatamadıklarım eksik kalacak biliyorum.
Hani süzülür ya martılar gökte; kayıklar denizde, tren raylarda, arabalar yollarda. Hani süzülür ya sevdan içimin kuytusuna, tutamam. Seni de tutamıyorum, süzülüp gidiyorsun. benden uzakta, belki başka bir rüyaya, belki başka bir inanca, belkide-
Hani İstinye'de martılar, rakımızdan peyniri çalacaktı!..
ah çalancı!..
Sayfa 35 - Ağaç kitabevi 11.Basım
Martılar diyorum ya hani bir zamanlar hep benimle ağlardılar, şimdilerle yalnızlığımın yadigarları.
Sayfa 134 - KARİYER YAYINCILIKKitabı okudu
