Ne demiştim, hatırla, hep hatırla!
Hani daha yola ilk adım değmemişken…
Unutma her şeyde biraz biz saklı.
Sığın bize.
Hatırla, sığındıkça çoğalır insan.
Sen yağmuru sevmezsin.
~Özleyen Ve Özlenenlere Gelsin Bu Alıntı :)) ~
Özlüyorum lan! Çok özlüyorum. Başka türlü bir özlemek bu ama. Hani böyle herkesin herkesi özlediği gibi değil de, sadece ben böyle özlermişim gibi. Bu özlemeyi tasvir etmeye çalışabilirim elbet. Bir sürü süslü söz mümkün. İçinde martılar olan, trenler olan, şarkılar, şiirler, aşk sözleri olan. Bir kitabı koklayıp, bir tişörtü düşünüp, mavi bir melek çizip nasıl özlediğimi anlatabilirim. Ama bu kez başka türlü özlüyorum. O kadar başka ki neyle anlatmaya çalışsam anlatamadıklarım eksik kalacak biliyorum.
Sayfa 145
Yüreğimden
Bulutlutlarımdan düşen damlalar, çorak fırtınama derman değil.
Kör hançerin zehrinde hasret,ucundan tadılmış panzehirdi vuslatın.
Karaya vurmuş geminin demirleri, haber vermedi martılar.
Yarısı giden simidin de faydası olmadı.
Hani anlaşmıştık yıldızım, müjdeni isterken kayacaktın.
Unuttu sözünü toprak,sen gelince kokacaktı.
Yağmur ahıma kapıldı, yolların hep bataklığın kör dibi.
Gelmiyor demişti papatya, seviyor deyişinden anlamalıyım.
Alıp götürdü karıncalar, parça parça yüreğimden ses etmedim.
Farz edelim ki bir rüzgardın,Kokununa hasreti gerdanım,
Sıla kokan denizlerin,dalgaları daha baskın.
Sırtımdaki kambur sevdam, Çebi delik cüzdan misali.
Umutlarım cam kırıklığında, devamı getirilmemiş nakaratın nağmelerinde merhemin.
Yarım gün yaşadı kelebek,yorgun yüreğimin kozalarında.
Karlı dağların eteğinde düşlerim, uçsuz bucaksız sevişlerim.
Yanlızlığın hazin lütfunda vazgeçtim,
Ruhumdan damla damla akan,ayrılığın haykırışı yanıltmasın, Gözlerinde yansımamı yitirdiğimde,Asıl o zaman bittim ben.
Zeynep Sağıroğlu.
O olmayacak
O olmayacak yanında,
Onun su içtiği bardağı eline alıp bir yudum su içeceksin,
Birlikte gittiğiniz sinemaya bu sefer tek başına gidip,
Gözyaşı dökeceksin, sol yanın boşken...
O olmayacak yanında,
Onun olduğu günler gelecek gözlerinin önüne,
Gökkuşağı gibi rengarenkti benim sevdam
Seni görünce gözlerim parlardı an be an
Gökyüzüm masmavi ,ağaçlarım yemyeşildi
Ve her akşam martılar denize doğru süzülürdü
Sen hep ela ela bakardın bana renklerin hepsi vardı gözlerinde
Severdik hani birbirimizi delicesine
Peki öyleyse neden gittin bıraktın beni kimsesizcesine
Gel şimdi gör beni renklerim soldu gözlerim doldu
Kalbim karardı ruhum kayboldu kayboldu....
Hanife Çıta - Şubat
Ben GÜLEÇ YÜZLÜ insanları severim.
Güleç kadınları, güleç adamları.
Güldü mü IŞIK YAYAN,
Ağızlarıyla yetinmeyen,
GÖZLERİYLE gülebilen insanları severim.
Gülerken gözlerinin çevresi kırışmalı,
Yanakları pembeleşmeli mutluluktan...
O gülüş kucaklamalı beni,
Öyle içten ve KİBARLIKTAN UZAK olmalı.
Hani dudağının iki kenarından,
Martılar havalanmalı...
Sesinde serçeler cıvıldamalı.
Ben güleç yüzlü insanları severim.
Yüzüme bırakmalı o mutluluğu,
Saatler sonra bile...
Biri sormalı neden gülümsediğimi,
Ben de;
''Hiç...'' demeliyim aramızda bir SIR gibi...
Alıntı
Doğanın Başına Gelen En Büyük Talihsizlik : İnsanlık
Kitabın incelemesine geçmeden önce şu sözü buraya bırakıyorum ;
“DOĞA İLE SAVAŞ HALİNDEYİZ . EĞER KAZANIRSAK , KAYBEDECEĞİZ .”
(Hubert Reeves)
Büyük büyük yazayım da gözden kaçmasın.
Son Ada adlı kitabın incelemesinden herkese merhabalar,iyi okumalar dilerim. Zülfü Livaneli'den okuduğum ilk kitap ve ilkler konusunda bilinç altıma adını
Çok özlüyorum. Başka türlü bir özlemek bu ama. Hani böyle herkesin herkesi özlediği gibi değil de, sadece ben böyle özlermişim gibi. Bu özlemeyi tasvir etmeye çalışabilirim elbet. Bir sürü süslü söz mümkün. İçinde martılar olan, trenler olan, şarkılar, şiirler, aşk sözleri olan. Bir kitabı koklayıp, bir tişörtü düşünüp, mavi bir melek çizip nasıl özlediğimi anlatabilirim. Ama bu kez başka türlü özlüyorum. O kadar başka ki neyle anlatmaya çalışsam anlatamadıklarım eksik kalacak biliyorum.
