Bir öyle şaşılası
dünya ki burası,
bollukla ölüyor,
kıtlıkla yaşıyor.
Varoşlarda hasta, aç kurtlar gibi
insanlar dolaşıyor
ambarlar kilitli
ambarlar buğdayla dolu...
Tezgahlar
ipekli kumaşla dokuyabilir
topraktan güneşe kadar giden yolu.
İnsanlar yalınayak insanlar çıplak…
Bir öyle şaşılası
dünya ki burası,
balıklar kahve içerken
çocuklar süt bulamıyor
İnsanları sözle besliyorlar,
Domuzları patatesle…
Nazım Hikmet Ran
ruhun yaşayanları kıskanıp sevdiklerine özlem duyduğuna inanıldığından, yakınlarına kavuşmak için onları hasta edip öldürmeye çalışması anlaşılır bir durumdur...
Sayfa 64Kitabı okudu
Toplum insanı ne denli çarpıtırsa o kadar hasta olur insan.
Merhametin Böylesi
Orta zamanda bazı diri diri yakma cezaları, bir lütuf olarak kaynar su, şarap veya zeytinyağına atmak cezasına tebdil edilirdi. 1466'da Frankfurt'ta yakılmaya mahkum edilen bir adam,
hasta olduğu için, merhameten suda boğularak öldürülmüştür.
İnsan mutluluğu üstüne düşünüyorum da, böylesi bir dünyada insana bir çıkar yol bulamıyorum. Bu dünya sevgisiz bir dünya. Dünyayı sevmeyenlerin, ağaçları, kuşları, ak bulutları, mavi göğü, akar suları, topal karıncayı, hasta kurbağayı sevmeyenlerin dünyası. İnsanoğlunu sevmeyenlerin dünyası. İnsanın yozlaşma belirtisi, insanın sevgisizliğiyle başlar. İnsanlar çok uzun zamandan bu yana sevgiyi unutmuşlar. Acılı. Güzelliği, dostluğu unutmuşlar. Dehşet bir özlem içinde insanoğlu. İnsanoğlu sevgi dolu bir yaratıktır.
Uykusuzluğa Yakarış
Esintiler size bora gibi görünecektir, dokunuşlar hançer gibi, tebessümler tokat, ıvır zıvır kıyamet gibi... - Şu ki, uykusuz geceler bitebilir, ama sizde bıraktıkları ışık sönmez: Karanlıklarda cezasız kalmadan görülmez, bunun öğrettikleri tehlikesiz bir şekilde derlenemez, güneşten artık hiçbir şey öğrenemeyecek gözler vardır, gecelere hasta olan ve bundan hiç iyileşmeyecek ruhlarda...
Metis YayınlarıKitabı okudu
Pinhani - Bülbülüm altın kafeste
youtu.be/rW_z4H4gmNM
Bülbülüm altın kafeste aman
Öter aheste aheste
Ötme bülbül yarim hasta aman
Ah neyleyim şu gönlüme
Hasret kaldım sevdiğime
“ Hasta olduğumda, kolum kanadım kırık olduğunda ya da üzüntülüyken seni
ne kadar özlüyorum bilemezsin…”
Erkeklerin yaralı ve hasta kadınlara duydukları zaaf hiç bitmiyordu.
Sayfa 123Kitabı okudu
İyileşmek için önce hasta olmak gerek.
Sayfa 31Kitabı okuyor
O zaman gücün varsa kurtar kendini.
Hastalar ancak günlük yaşam içinde, yakınları arasında, davranışlarına hasta denilmeyen insanlar arasında iyi edilebilirler. Çünkü sinir hastalığı da bulaşıcı bir şey. Hem öyle mikrop almakla değil, bir insanın mutsuzluğunu derinden algılamakla bile geçebilir. O zaman gücün varsa kurtar kendini. Ne ilaç, ne şok.
bedenim degil, ruhum, beynim hasta.
Ne zaman seni görmesem yahut düşünmesem gönlümde, aklıma bir yokluk, bir karanlık çöker. Sanki canım, benliğim kaybolmuş da kendi kendime yabancılaşır. Sonra birdenbire hatırıma gelirsin, ölüm döşeğinden kalkmış hasta gibi, dünyalar benim olur. Sanki vücuduma baştan aşağı bir sefa, bir hayat dolar.
Sayfa 15Kitabı okudu
