1
Hayatı bir gömlek gibi sıyırsam mı üstümden?
Yüreğimde, kuyruğunu bırakıp giden bir kertenkelenin tedirginliği
Ya da yollar, yollar, yollar boyunca
Bastırıp dursam mı yarama ellerimi?
O kadar kolay değil unutmak
Ölüm bile istemez olur adamı gün gelir
Son anda göze ilişen bir çiçek,
Uzaktan duyulan bir çocuk sesi...
Kan mı tutuyorum
Sayfa 76 - Bilgi YayıneviKitabı okudu
Çünkü Sen Aşksın
Soğukta üşüyen bir serçe gibi kondum pencerene
Sıcağı sende görmüş veya seni güneş sanmış gibi
Avuçlarına al ısıt minicik bedenimi
Dünya yorgunluğundan ve insanların kötülüğünden kaçıp sana geldim
Özgürlüğe kanat çırpar gibi mutluluğa kanat çırptım
Yaralı parmağına değen tuz misalidir, ''Aşk''
O yüzdendir hasretliğinin böyle can yakması
Sen
... gökyüzüne bayılır,... Bulutlu olmamak şartıyla... -Bulutlu olursa tahammül edemiyorum. O zaman hep içime bakıyorum.
Sayfa 258 - SuatKitabı okudu
Hep içime bakıyorum!
"Macide gökyüzüne bayılır... dedi. 'Bulutlu olmamak şartıyle... Bulutlu olursa tahammül edemiyorum. O zaman hep içime bakıyorum."
Sayfa 242 - Dergâh Yayınları, 9. Baskı, Nisan 1999.
İlk öykü denemem :) Yorumlarınız değerlidir benim için
TURUNCU
Soğuk bir kış gecesiydi. Doğa; yeni yılı beklemiş gibi biriktirdiği en sert ve soğuk rüzgarını üzerimize fırlatıyor, dişlerimizin gıcırdamasına yetecek kadar donuk bir hava dağıtıyordu. Rüzgarın uğuldayışı boşlukta süzülüp aceleyle yüzümü yalayarak geçiyor ve sırasını sonraki hava akımına bırakıyordu. Oldum olası bu sert ve kuru havadan
... gökyüzüne bayılır,... bulutlu olmamak şartıyla...- Bulutlu olursa tahammül edemiyorum. O zaman hep içime bakıyorum.
Sayfa 258Kitabı okudu
Resim yapmaya başlasam diyorum. Yaşlılık alameti diyorlar, sen andropoza mı girdin diyorlar, orta yaşı geçkin kadınların en büyük tutkusu diyorlar, aldırmıyorum. Alıyorum boyalarımı , tuvalimi, paletimi. Döküyorum renkleri üstüne paletin . Bir bilene soruyorum yeterli mi diye. Yeterli diyor bilen. Ayrı mı kullanmak lazım diyorum renkleri. Sen
yaşmaya deyerese ölüm guzel
Yokluğun buz gibi soğuk
Uzaklardan bir ses olmanı isterdim, bir selam, bir nefes... 'Üşüme' diye seslenmeni isterdim... Bir el olmanı isterdim, bir kol... 'Özledim' deyip sarılmanı... En karanlık yerinde düşlerimin çıkıp gelmeni isterdim kınalı bir bahar gibi, umut ışığı olmanı isterdim hayatıma... Gelseydin ve yaslasaydım başımı omuzuna,
Sayfa 457 - özlem ve ölüm
