Akılcılık
Din insanlığa tıpkı çocukluk elbiseleri gibi küçük geliyor; onu durdurmanın yolu yoktur elbiseler sökülüp patlamaktadır. Aynı kafada inanç ve bilgi birbiriyle uyuşmaz onlar tıpkı bir sürü içindeki kurt ve koyun gibidir ve kuşkusuz bilgi komşusunu yemekle tehdit eden kurttur. Dinin can çekişirken kendisini anası olarak göstermek istediği ahlakı sıkı sıkıya tutunduğunu görüyoruz; fakat bunun da faydası olmayacaktır. Hakiki ahlak ve ahlaklılık dine bağlı bir şey değildir, her ne kadar her din bunları yaptırım gücüyle pekiştirip güçlendiriyorsa da
Sayfa 149 - SayKitabı okuyor
Engelsiz genişlik. Fakat bu durumun sonu da doğal olarak çok geçmeden katlanılmazlığa varıyor. Her şeyin sonu katlanılmazlığa varıyor. İnsan katlanamıyor, ölüyor.
Aslında çok basit: İnsan dayanamıyor ve böylece bir sonu oluyor. Her şeyin.
Var olan tek güç, siz de biliyorsunuz ki kafada kurma gücü. Her şey kafada kuruluyor. Fakat kafada kurmak zorlayıcı, ölümcül.
Sayfa 144
Realist bakınca İster Polyana, ister hayalperest, ister hangi kafada yaşıyorsunuz ya!? deyin. Aldığımız o temiz hava nasıl ki bünyemize zarar vermiyorsa “umut” da zarar vermez. Hem azı da fazlası da zarar değildir :) bazı şeyler gerçekleşmese de en azından insan kazandırır, bina inşa eder. Belki bu çiçekli yol baltalarla sınanacak, koparılacak, tarumar edilecek, yok olacak, belki bu düş yarı kalacak? ki “yazık olur bu düş yarı kalırsa” diyor şair. Bu düş yarı kalmasın, her şey inançla başlar. Sende de öyle başlasın.
Derya Oric
@vegasirius
·14 Nisan 04:42
Savaşlar, soykırımlar, işgaller olacak, olmaya da devam edecek yüzyıllardır olduğu gibi. Faşizm, güç yarışları, farklılıklar, gövde gösterileri, acı, göz yaşı ve kan bunların hepsi olacak ; ama biz hep barış, sevgi ve özgürlük için sahada olacağız. Barış çığlıklarımız yeryüzünü inletene kadar haykırmaya devam edeceğiz! Sevgimiz kalplere şifa oluncaya kadar koşturacağız!
Dilimizden sevgi sözcükleri, kalbimizden umut hiç eksik olmayacak.
Çocuklara ninniler, ezgiler, söyleyeceğiz, şiirler okuyacağız tüm dünyanın kulağına. Mavi kelebekler, mezarları değil baharı gösterecek bize. Dünyaya küsen çocuklar dönecek arkalarını. Çikolata gezegeninde yaşayıp, çikolatanın tadını bilmeyenlere çikolata şelalesi akıtacağız. Bomba sesine değil, anne sesine uyanacak çocuklar. Baş uçlarına şeker bırakacağız. Ayakkabılarına umut tozu serperecek, kalplerine sevgi tılsımı koyacağız. Bu dünyayı yaşanılabilir bir dünya haline getireceğiz. Kimsenin kimseyi incitmediği, ezmediği, katletmediği, şiirlerin, şarkıların, barışın sokaklarda kol gezdiği bir dünya inşa edeceğiz.
Mümkün mü? bence mümkün. Sanki biraz da geç kaldık ha ne diyorsun? ama o günler gelecek ve hepimizi otuz iki diş gülümsetecek.
Melih Cevdet de diyor ya hani: “o gün gelsin neşemiz tazelensin de gör, dünyayı hele sen bir barış olsun da gör.”
Derya 🪶
Derya Oric
Hayatımızda keskin bir dönüşüm yaratan felaketlerin temelinde hep aynı şey vardır: birini kaybetmek. Birini kaybettiğimizde eskiyi geri getirmeye çalışmak boşunadır, doğru olan açılan büyük boşluğu yeni bir şeyle doldurmaya çalışmaktır. Teorik olarak her kayıpta bir hayır vardır; pratikte ise kayıplar insana Tanrı'nın varlığını sorgulatır ve kafada bir soru doğurur: Bunu hak ettim mi?
Sayfa 25
Her şeyin sonu katlanılmazlığa varıyor. İnsan katlanamıyor, ölüyor. Aslında çok basit: İnsan dayanamıyor ve böylece bir sonu oluyor. Her şeyin. Var olan tek güç, siz de biliyorsunuz ki kafada kurma gücü. Her şey kafada kuruluyor. Fakat kafada kurmak zorlayıcı, ölümcül.
Sayfa 144Kitabı okudu
Genellikle yazma işini kafamın içinde yapıyorum. Daha kolay oluyor. Kafada her şey sorunsuzca işliyor. Ama yazmaya başlanıldığı an düşünceler dönüşüyor, şekil değiştiriyor ve her şey yanlış oluyor. Sözcükler yüzünden.
Oysa ben, kendi kendime, her şeyi
yazabileceğime inanıyorum, olanaksız olsa da gerçek olmasa da. Genellikle yazma işini kafamın içinde yapıyorum. Daha kolay oluyor. Kafada her şey sorunsuzca işliyor. Ama yazmaya başlanıldığı an düşünceler dönüşüyor, şekil değiştiriyor ve her şey yanlış oluyor. Sözcükler yüzünden.
Sayfa 11Kitabı okudu
-Öyle Günler Gördüm Ki...- syf. 61-62
Öyle günler gördüm ki, aydın gökler kararıp
Bahtım bir bulut gibi üstüme çöker oldu,
Her gözümü yumunca tanıdık yüzler görüp,
Hayaller alev alev beynimi yakar oldu.
Ümitsizlik, gariplik dört tarafımı sarıp
Yüzüm sırıtsa bile, içim yaş döker oldu.
Her sabah ilk ışiklar gözlerimi oyardı,
Uyanan taş duvarlar iniltimi duyardı.
Öyle günler gördum ki,
Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Öyle Günler Gördüm Ki
Öyle günler gördüm ki, aydın gökler kararıp
Bahtım bir bulut gibi üstüme çöker oldu,
Her gözümü yumunca tanıdık yüzler görüp,
Hayaller alev alev beynimi yakar oldu.
Ümitsizlik, gariplik dört tarafımı sarıp
Yüzüm sırıtsa bile, içim yaş döker oldu.
Her sabah ilk ışıklar gözlerimi oyardı,
Uyanan taş duvarlar iniltimi duyardı.
Öyle günler gördüm ki,
264 syf.
3/10 puan verdi
