Belki de yarışma asıl önemsediğim şeyi çarpıtabilir diye, her türlü yarışmadan kaçınıyorumdur. Ama şurası da bir gerçek ki, yoldan çok fazla ve çok radikal bir biçimde ayrılıp, herkesin içinde yitip gittiği, dev bir kökene döndüm.
Sayfa 210Kitabı okuyor
Ayrıca da, diye düşündüm, o dört ünlü isme bakarak, George Eliot ile Emily Brontë'nin ne gibi bir ortak yanı vardı? Charlotte Brontë, Jane Austen'ı anlamakta bütünüyle başarısız olmamış mıydı? Hiçbirinin çocuk sahibi olmaması gibi —konuyla bir ihtimal ilgili olabilecek— bir faktörün dışında birbiriyle bunlardan daha fazla bağdaşamaz olan
Mutluluğun, pratikte dopamin olduğunu öğrendik. O zaman bir düşünün bakalım sizde en çok dopamin salgılatan şey nedir? Eminim bu soruya yönelik, oldukça alternatif cevapları olan okuyucularımız olacaktır. Ama şüphe yok ki herkesin nükleus akkumbensine hitap eden ödüllerden biri de güzel bir yemektir. Hatırlayın, stres dolu ve oldukça yoğun çalıştığınız o dönemleri. Geçmeniz gereken o gıcık sınavı, bitirmeniz gerektiği halde bir türlü bitmeyen o projeyi, yetiştirmeniz gereken her türlü işi... Ne zaman yoğun geçen bir aktivasyon sonrası kendinizi basit bir ödülle şımartmak isteseniz, yapacağınız şey kendinize şöyle güzel bir ziyafet çekmek olacaktır. Zira şüphe yok ki her bir molekülüne kadar o yemeği hak etmişsinizdir.
Sayfa 37Kitabı okuyor
DÖRT HAK MEZHEPTEN BİRİNE UYMALIYIZ
Ehl-i Sünnet ve’l-Cemâat’in amelde dört büyük (Hanefî, Malikî, Şâfiî ve Hanbelî) mezhebi, Müslümanlar hakkında bir ilâhî rahmettir. Bunlar edille-i erbaadan (Kitap(Kuran'ı Kerim), Sünnet(Hadisi Şerif), İcmâ ve Kıyâs-ı Fukahâ’dan) dînî hükümleri çıkarmış, Müslümanlara takip edecekleri yolu açıkça göstermişlerdir. Bu mezheplerden birine uyan
Boğaz Efsanesi'nden
Efsaneye göre, İstanbul Boğazı'nı Büyük İskender açtırmış. Karadeniz o zamanlar Nuh Tufanı'ndan geriye kalan büyük bir deryaymış. Büyük İskender, Boğaz'ı kazdırıp Karadeniz'i Akdeniz'e akıtmış. Simdi onun neden böyle bir şey yapmaya gerek duyduğunu anlatalım.
Eskiden İstanbul Boğazı'nın, Marmara'nın,
Sayfa 35
Bir Delinin Anı Defteri - Palto - Burun - Petersburg Öyküleri ve FaytonNikolay Gogol · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201955,4bin okunma
Sevgili Bilge,
Bana bir mektup yazmış olsaydın, ben de sana cevap vermiş olsaydım. Ya da son buluşmamızda büyük bir fırtına kopmuş olsaydı aramızda ve birçok söz yarım kalsaydı, birçok mesele çözüme bağlanmadan büyük bir öfke ve şiddet içinde ayrılmış olsaydık da yazmak, anlatmak, birbirini seven iki insan olarak konuşmak kaçınılmaz olsaydı. Sana
Akrep Ateşi
Babam hikâyeyi şöyle anlatırdı: Çok ama çok uzun zaman önce, Baltoro vadilerinin derinliklerinde bir akrep yaşarmış. Bu akrep hayatta kalmak için minicik böcekleri öldürüp yiyormuş. Günlerden bir gün bu akrep, bir gelincik tarafından yakalanmış. Akrep tüm gayretiyle kaçmaya çalışsa da gelincik onu yemenin eşiğindeymiş. Akrep tam yeneceği sırada bir kuyunun içine düşüvermiş. Kuyu çok derin olduğundan akrep bir türlü yukarı çıkarmamış. Boğulacağından emin olup son duasını etmeye başlamış: 'Ömrüm boyunca kaç canlıyı öldürdüm hatırlamıyorum bile ama bu sefer yakalanan ben oldum ve can havliyle kaçmaya çalıştım. Gel gör ki şimdi ne haldeyim! Hayattaki her şey gerçekten de muallak. Neden kendi bedenimi sorgusuz sualsiz o gelinciğe teslim etmedim ki? Öyle yapsaydım, belki de gelincik ömrünü bir gün uzatmış olurdu. Ne olur, Tanrım, kalbimi oku. Bir sonraki yaşantımı böyle çöpe atmama engel ol. Onun yerine bu bedeni herkesin mutluluğu için kullan. Duasını bitiren akrep bir süre sonra bedeninin alev aldığına, gecenin karanlığında gözalıcı bir ateşe dönüştüğüne şahit olmuş. İşte babam der ki o ateş şimdi bile yanmakta. Oradaki ateşin bu akrep olduğundan eminim."
Sayfa 69 - İthaki yayınlarıKitabı okudu
