Bizim ilim ve irfan geleneğimizin ustaları, her daim hayret makamında kalmak için dua ederler; hayretini kaybedenin haysiyetini de kaybedeceğine inanırlardı.
Haysiyetini kaybeden âlim olsa bile adam olamaz. O hâlde kişi adam olmadıktan sonra, yani "Hayranınım ey yâr!" demedikten sonra, sözümona âlim olsa n'olur, olmasa n'olur.
Modern hayat insanı hakikat ummanında hayretlere garkolmaktan alıkoyuyor.