Kırık Hava
Deniz manzaralı bir masa, daha ne olsunlu bir düşünce içerisinde seyre durmuştu o sırada sahilde olan biteni. Bir silsile halinde fikrine hücum eden düşünceleri kovmak isterken kendini yeni yeni düşüncelere itiyordu. Kimbilir kaç vakittir o masada oturuyordu ya da bu içtiği kaçıncı çaydı kendisi de bilmiyordu. Sanki ruhu bir boşluktan diğer
Sahi, kader miras kalır mıydı insan soyuna? Eşyanın ruhu hatırlar mıydı tüm yaşananları?
Sayfa 46
"Sevmek yan yana gömüleceğin kişiyi seçmektir"diye bir cümle geçiyordu sevdiğim bir kitapta ne kadar doğru bir sözdü..
Bu cümleyi duyduktan sonra bir süre çıkamadım etkisinden çok etkilemişti beni sahi sevmek ne idi? sevmenin tanımı bu muydu? Dünya da yan yana gömüleceğin kişi var mıydı?gerçekten seven var mıydı?
Bir gün sen seversin tamam işte bu benim yan yana gömüleceğim de, dünya da beni anlamdıran da o dersin amma velakin yana yana sevmeyi söylememiştin kendine dimi?
Ben çok sevdim yani çok kelimesi bile az kalır onun yanında bu zamanın sevgilerine benzetmemiştim onu tam bir tanımını bulamıyorum ama içten, saf, güzel sevmiştim yalnız eksik düşünmüştüm ben böyle güzel severken karşımdaki bunları hak ediyor mu diye düşünmemiştim..
Benim de kaybım burada başladı o benim sevgimi hak etmedi bende güzel sevmiştim. Eksik kaldım
𝓢𝓪𝓾𝓭𝓪𝓭𝓮 🍃
Aşk… Ne kadar da her şeyin üzerinde bir güç. Size kim olduğunuzu, nereden geldiğinizi, nereye gittiğinizi unutturur. Sahi kimdim ben seni tanımadan önce? Bir fikre ait miydim? Hayatta bir gayem var mıydı? Gitmekten hoşlandığım yerler, sevdiğim yemekler, bana eşlik eden müzikler var mıydı? Şarkıda ‘’ben senim, sen ben arama boşuna’’ diye boşuna dememişler. Seni tanıdıktan, sevdikten sonra o kadar sana ait bir parça oldum ki parça demek hafif kalır. Sen neyi sevdiysen o oldum, nelerden hoşlandıysan, neleri yapmaktan zevk aldıysan onları sevdim. Senden geçilmez oldu her yanım. Sonra unuttum kendimi. Sen olmadan da, sen olmasan da bir ‘’ben’’ var mıydı? Eksik kalan yanlarımı tamamladığını düşünürdüm hep gelişinle. Ama gidişin tamamımı aldı benden. Hiçlikten geldim ve hiçliğe doğru uzanıyorum. Yanlış duymadınız. Bir ‘’hiç’’ olmak istiyorum. Hiç kimse değilim ben. Ne sevmeye ne sevilmeye gücüm yok artık. Bir toz bulutu kadar hafifleyip havaya karışmak istiyorum. Bu dünyadan geçmemiş olmayı diliyorum. Ardımda tek bir göz bırakmak istemiyorum pınarlarından yaşları süzülen. Bir karıncanın yaşamı kadar değersiz kılınsın yaşamım istiyorum. Geçip gitsinler yada üzerime basıp canımı alıp gitsinler farkında bile olmadan istiyorum. Tıpkı senin gibi.
Çok iyi..
Bulvar İti
ne zaman sevmek desem bir tedirgin bulvar iti gecede
biraz müzik biraz içki ve çok çok resim
kim sarmalar bu bebeği
kimler taşır bu ölüyü belirsizliğe
nerelerde kalır gözüm/nerelerden döner sesim
bu ne biçiim hayvan ki bu/beslenir acılardan
tohum atar kuşaklara kan göllerinde
bu ne biçim oyun ki bu/gizlenir gölgesine
Manastırlı Hilmi Bey'e Birinci Mektup
işte şu yağmurlar, işte şu balkon, işte ben
işte şu begonya, işte yalnızlık
işte su damlacıkları, alnımda kollarımda
işte yok oluşumdan doğan kent
hiçbir yere taşmıyorum, kendime sızıyorum yalnız
ben dediğim koskocaman bir oyuk
koltuğun üstünde, aynadaki yansıda
bir oyuk! sofada, mutfakta, yatağımda
yaşamayı tersinden kolluyorum
Sayfa 247 - YkyKitabı okudu
Sahi, neydi sevgi? Bir çuhayı ipek görebilmek miydi; toprağı amber niyetine koklamak mı? Sureti sirete, arazı cevhere, bedeni ruha köle eylemek miydi sevgi? Sevgi bir iyilik miydi, şefkatli bir cümlecik mi? Neydi sevgi dış mıydı, yoksa iç mi; zahir miydi, yoksa batın mı; kalıp mıydı, yoksa can mı?Var olmak mı, varlıktangeçmek mi? Dünyaya gülmeye mi gelmiştik, ağlamaya mı; ölüyor muyuz, yoksa doğuyor mu? Sevgi neydi?!..
Sevgi bir acıydı herhalde, bir kederdi, kah hüzünle, kah mutlululkla hatırlanan. Belki de sabırdı sevgi,affetmekti, gelecek günler adına. Sevgi sınanmaktı adl-i ilahi'de ve sınavı geçmekti ercesine. Sevgi bir tevbeydi, nasuh kisvesinde; bir dirilişti nefsi öldürerek. Sevgi iyi bir ad bırakmatı fena yurdunda. Ömür geçer de ad kalır...
Deneme
Meçhul bir şair aşkı şu satırlara sığdırmış.
Aşk zahiren üç harf gibi gözüküyor,
Batın’daysa her harfinde ayrı bir sır vardır…
Aşk seni rahmana ulaştırıyorsa aşktır…
Eğer nefsine ulaştırıyorsa bu aşk değil tutkudur. Ve bir süre sonra biter.
Ama aşk böyle değil. Dağı seversin, taşı seversin yahut bir güzeli seversin, lakin güzelliği O’ndan bildiğin
Unutur muydum onu? Unutur muyum sahi? Bir gün gerçekten de unutur muyum? Onun kalbimde açtığı yara iyileşse, izi kalır mıydı? Hiç olmamış gibi... Öyle yapabilir miydik? Hiç olmamış gibi? Hiç olmamış gibi yaşayabilir miydik bir gün? Yapar mıydık sahi.
İniyorum kulelerinden katil
iniyorum maktul minarelerden
taraçadan, bahçeden
ilk tanıyı bulanların indikleri her yerden
ilk tanıyı bulandıran bir vaşakla birlikte
değdikçe ayaklarım merdiven alçalıyor
açılıyor leşlerin, atmıkların cesurane
canlıların korka korka uzandıkları zemin
