"Körüz çünkü ölüyüz ya da ölüyüz çünkü körüz"
Konusu körlük salgını olan bu kitapta olaylar, en baştan itibaren detaylı bir şekilde başarıyla kurgulanmış, her açıdan düşünülmüş bizi de okudukça, düşünmeye iten bir yanı var. Kitapta böyle bir salgının yaşamı nasıl kötü etkilediğini, psikolojilerin nasıl değiştiğini, koşullara bağlı olarak insanların hangi seviyelere alçalıp yükselebilir olduklarını anlıyoruz çünkü her şey kör, gözlerden sonra duygular, davranışlar ve insanlık...
Kitapta tek eleştirim, bu basımda yer alan iç içe geçmiş eksik, karışık ve hatalı cümleler oldu yine de her şeye rağmen çok akıcı, ilgi çekici, merak uyandırıcı ve okunmaya değer başarılı bir yapıt.
Ve ekleme yapmak isterim ki hayatta her şey başımıza gelebilir tüm hastalıklara yakalanabiliriz mevzu bedensel bir durumdur, insanın kalbi kör olmasın.
Nietzsche Ağladığında ile tanışmıştım. Daha önce böyle bir kitap okumamıştım – psikoterapinin revaçta olmadığı zamanlardı- Psikanalizin doğduğu yıllar Nietzche, Brauer, Freud, bir de yazarın o kendine özgü anlatım tarzıyla birleşince uzun süre
