Hepimiz düş yolculuklarına çıkarız, uzun ya da kısa.
Lovecraft'tan ilk kez okuduğum bir uzun öykü/kısa roman oldu bu eser. Daha önce birçok öykünün yer aldığı bir derleme olan 
H.P. Lovecraft Seçme Eserler'i okumuş ve beğenmiştim. Bazı kitapları ile öykülerini birkaç kez okuyup dinledim ve bu şekilde daha iyi anladığımı gördüm. İlk kez 
Deliliğin Dağlarında okuduğumda kitap akmıyordu, sanki bana göre değildi. Ancak daha
Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana
Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana; Bir Ada Hikayesi serisinin ilk kitabı.İnsanoğluna armağan edilmiş bir dünya ve bu dünyayı yıkıp parçalayan savaş denen kötülüğü icat eden insan ve bu insana rağmen yüreğindeki umudu hiç yitirmeyen başka bir insan. Ve tabiki Anadolu'nun yüreğini kalemiyle yansıtan üstad Yaşar Kemal..
Lozan Antlaşması gereği Türkiye'de yaşayan Rumlar ile Yunanistan'da yaşayan Türkler mübadeleye zorunlu tutuluyor. Cümleleri kurmak ne kolay, mübadele demek ne kadar çabuk çıkıyor ağzımızdan değil mi? Ya insanların yaşamlarında kurdukları bağlar, ya topraklarına bir ağaç gibi saldıkları kök, onları bir anda koparmak kolay mıydı? Kolay olmadığını gösteren bir kahraman ve bunu ustalıkla yazan bir yazar gördüm ben bu kitapta.
Kitabı okurken Karınca Adası'nda Poyraz Musa ve Vasili ile karşılaştım, kendimi bazen Çanakkale' de bazen Sarıkamış'ta buldum.Bazen donduğumu bazen boğulduğumu bazen de vurulduğumu hissettim.Mustafa Kemal'i gördüm içimi serinlettim.
Okurken Yaşar Kemal'in tasvirlerinin içinde kayboldum. Bizzat yaşamadan nasıl bu kadar güzel anlatılır diyerek şaşkınlıktan tekrar tekrar okudum cümleleri.
Harikaydı, daha ne diyebilirim ki. Acıyı, savaşı, çürümüşlüğü anlatabilen, hissettirebilen harika bir eser..
Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana 
Yaşar Kemal
216 syf.
·
Puan vermedi
Gerçek nedir? Gerçek benim!
“Gerçek nedir?
Gerçek benim!” 
André Gide böyle özetlemiş 
Montaigne’nin Denemeler’ini.
“Kendini Bil!”, Yunanistan Delfi’deki Apollo tapınağının girişinde yazan bu sözün en somut uygulanışını bu kitapta gördüm.
İlk kez ortaokul yıllarımda elime aldığımda, giriş sayfasındaki “Ey okuyucu” diye başlayan ve ben bu kitabı sana yazmadım kendimi anlattım, boş vaktini bunun için harcama minvalindeki cümleleriyle beni benden almıştı. 4-5 senede bir de tekrar okundu, evden eve taşındı kütüphanemin başköşesinde duran bu şaheser. Arkadaşım Montaigne ile tatlı bir yaz akşamı sohbeti havasında, genel olarak kendisinden, hayattan, felsefeden, insanlardan, siyasetten ve eğitimden konuştuk yıllarca. İyi bir dinleyicisi olarak addettim hep kendimi.
Şimdi küllerinden doğan HAY klasikleri okuma sevdam sayesinde yine yıllar sonra kendisine bir bahar akşamı yürüyüşünde denk gelmek çok sevindirdi. Yine bir solukta okundu ve yüzümde tatlı bir gülümseme bıraktı.
İyi ki tanımışım bu dünya yurttaşı Fransız’ı. Ailemin bir parçası yapmışım. Oğlumun da büyüyüp okumasını ve benim gibi ilk sayfasına şaşırmasını merakla bekliyorum.
Kendini gerçekleştirme arzusunda olan her yaşta insan okumalı.
