Hîç akla gelir miydi bu âşıklığım ey dil,
Kim derdi ki bir gün bana dîvâne desinler!
Sayfa 38Kitabı okuyor
türkü
hadi git, kayan bir yıldız yakala,
adamotundan çocuk yapmayı bir dene,
geçen yıllar nerde şimdi, söyle bana,
şeytanın ayağını kim yarmış, bilsene.
deniz kızlarının şarkısı nasıl dinlenir,
hasetin iğnesinden kim sakınabilir;
bilen kim var,
hangi rüzgar
doğru insanın işine yarar.
Sayfa 16Kitabı okuyor
"Yaptığı bir hareket yüzünden birine aşık olmak garip gelebilir ama bazen bir insanın kim olduğunu tek bir anın içinde anlayabilirsiniz. Bir buğday tanesini inceleyerek bütün bir evreni anlayabileceğiniz gibi. İlk görüşte aşk diye bir şey var mıdır, yok mudur, bilmem ama bir anda aşk diye bir şey mümkün. "
Sayfa 237Kitabı okudu
“Ne ağır bir hasta var içimde... Hastalık hiç olmazsa azıcık bir özgünlük kazandırsaydı. Yaptıklarımı, benden önce kim bilir kaç kişi yaptı zaten... Miyadı dolmuş bir acıya katlanmak benimkisi... Bunları da çoktan akıl edip acısını çekenler olmuştur, ben şimdi niye düşünüyorum ki?”
Diyelim ki siyah olduğun için yatakhaneye gidip kâğıt oynayamıyorsun. Nasıl hissederdin kendini o zaman? Düşün ki bütün gün burada oturup kitap okumak zorundasın. Hava kararana kadar at nalı oynayabilirsin tabii, ama sonra işte buraya gelip kitap okumaktan başka yapacak bir şeyin yok. Kitaplar işe yaramıyor. İnsanın yanında olacak birine ihtiyacı var." Inlemeyi andıran bir sesle devam etti: "Insan yanında biri olmazsa delirir. Kim olduğu hiç önemli değildir, yeter ki yanında olsun." Ağlamaya başladı. "Sana bir şey diyeyim mi? İnsan çok uzun süre yalnız kaldı mı hastalanır, yalnızlıktan hastalanır."
Sayfa 80 - İletişimKitabı okudu
Benim kendi hafızamda bile bana ait olan ve olmayan çok şey var. Kim bilebilirdi, kim bilir, kimse bilmez.
Metis YayınlarıKitabı okuyor
Oysa kim bilir ki yanağında yangınlardan çok önce o yârin bıraktığı öpüş izi var; yüreğimde oralardan kalan bir düş izi var...
Saçma ey göz, eşkden gönlümdeki odlare su
Kim bu denlü dutuşan odlare kılmaz çâre su
"Ey gözlerim! Gönlümdeki yangını söndürmek için boşuna yaşlar serpip durmayın. Çünkü benim gönlümde öyle bir yangın var ki, artık ona su kâr etmez."
Sayfa 11Kitabı okuyor
"Vaktiyle kitapları yakarlardı,"dedim alçak sesle.
"Kim?"
"Boş ver."
"Kim?" dedi tekrar."Kim ne diye kitapları yakar ki?"
"Kötü insanlar,"dedim."Ölüp gittiler.Yani,en azından çoğu.Kitaplardan korkuyorlardı.Fikirlerden korkuyorlardı.Hakikatlerden korkuyorlardı.Hâlâ da korkan insanlar var.İşler de pek değişmiyor.
Sayfa 359Kitabı okudu
Hayatta şiir dışında da başkalarından öğrenilemeyecek şeyler var."
Dönelim Birhan bak geç oluyor hava kararıyor evimize dönelim
Bize bunları söyleten neydi, gülerken ağız kapatmayı, ağlarkensaklanmayı
Her lafa karışmamayı, yazmamayı Birhan, çizmemeyi bize dayatan kimlerdi Giydiğimiz etek boyuna, doğuracağımız çocuğa karar verenler kim
Kadınlar ilk sevişmesinde neden babasının yüzünü gördü
Küçücük kızlar dedesi yaşındaki adamlarla neden
Neden genelevler var neden hep bir kadın otobanda
Ütü reklamında bir kadın çıplak
Otomobil fuarında bir kadın öyle arabalar üstünde, neden
Doğum günlerimizde bize mutfak robotu hediye edenler kimlerdİ
Şakağımıza silahı dayayanlar kimler, kimlerdi Birhan?
Sayfa 38Kitabı okudu
Affan Dede'ye para saydım,
Sattı bana çocukluğumu.
Artık ne yaşım var ne adım;
Bilmiyorum kim olduğumu.
Hiçbir şey sorulmasın benden;
Haberim yok olan bitenden.
Bu bahar havası, bu bahçe;
Havuzda su şırıl şırıldır.
Uçurtmam bulutlardan yüce,
Zıpzıplarım pırıl pırıldır.
Ne güzel dönüyor çemberim;
Hiç bitmese horoz şekerim!
Sayfa 200Kitabı okudu
Zavallı küçüğüm! Seni bu kadar çok seven baban; senin beyaz ve güzel kokulu küçük boynuna öpücük konduran baban; sanki bir ipeğe dokunuyormuş gibi, saçlarının buklelerinde durmadan ellerini gezdiren; senin o yuvarlak güzelim yüzünü ellerinin içine alan; seni dizlerinin üstünde zıplatan ve akşam olduğunda da Tanrı'ya dua etmen için senin ellerini birleştiren baban!
Peki, kim yapacak bütün bunları şimdi sana? Kim sevecek seni? Yaşıtın olan bütün çocukların babaları var, yalnızca seninki yok. Çocuğum, yılbaşlarından, bayram armağanlarından, güzel oyuncaklardan, şekerlerden ve öpücüklerden nasıl vazgeçeceksin? Zavallı yetimim benim, nasıl vazgeçeceksin içmekten ve yemekten?
Sayfa 117
Kim olduğumu unuttum; yazı yazamaz oldum, çünkü var olmayı bilmiyorum artık.
Çaykovski'nin Don Juan operasından bir romans:
"Kim derse, başkası da var, güzellikte sana denk
Aşkınla yana yana, ederim onunla ölümüne cenk...
Sevilla'dan Granada'ya, sessiz alacakaranlığında gecelerin.
İşitilir serenatlar, işitilir şakırtısı kılıçların.
Çok kan dökülür, çok şarkılar söylenir güzeller uğruna.
Ben de kan dökecek, şarkı söyleyeceğim en güzel olana."
