Garcia Marqouez , yedek bir muhabir olarak çalışır ve o dönem beş parasız olarak yaşar , yokluktan saçlarını dahi kesemez ayaklarında sandalet , üzerinde bir kapri ve bir tişört vardır. Bir gün yaşlı bir kitapçı olarak bahsettiği , Ramon Vinyesten 10 peso ister fakat Vinyesin cebinden 6 peso çıkar. Yazarın bu durumu bana Muzaffer Tayyip Uslunun bir şiirini hatırlattı.
Diyecekler ki arkamdan
Ben öldükten sonra
O, yalnız şiir yazardı
Ve yağmurlu gecelerde
Elleri cebinde gezerdi
Yazık diyecek
Hatıra defterimi okuyan
Ne talihsiz adammış
İmanı gevremiş parasızlıktan.
Şair ve yazar her şeyden önce bir insandır . Onları diğer insanlardan ayıran şey , derin sezgi değilse nedir?
Halit Aslan