Fakat benim klasik ya da romantik olmam pek önemli değil: Ben her daim odasında oynayan ve kendini avutmak için, "Dışarısı çok soğuk ve sokaklar kurtlarla dolu!" diyen zavallı bir çocuğum.
İmparator Olamamış AdamKitabı okuyor
Suuuus konuşmaaaa sözler kimin umurundaaaa
Sosyal beraberliklerde konuşulanların içeriğindeki gürültü oranı yüksektir. Çok şey konuşulabilir, ama aslında pek de bir şey denmez. Ne var ki konuşmak zorundayızdır, sessizliğe tahammül edemez, suskunluk modunda kendimizle ve karşımızdakiyle ne yapacağımızı bilemeyip bocalarız. Çoğumuz sessizliği dayanak- sızlık olarak yaşar ve bağlantının sürekliliğine ihtiyaç duyarız. Bazı insanların cep telefonlarına yapışık yaşamalarının bir nede- ni de budur. Bu olguya ayrılık anksiyetesi denir. Klasik psikana- lizde hastanın sessiz kalması tedaviye karşı bir direnç belirtisi olarak değerlendirilir. Bazen gerçekten de öyledir, ama bence çoğu zaman değil.
Sayfa 127 - MetisKitabı okuyor
Doğru kitap, yanlış zaman
Şimdi bu kitaba söyleyecek çok şeyim var ama aslında hiçbir şey yok...
Öncelikle bu kitap benim okuduğum ilk türk klasiğiydi ve ben türk klasiklerini okumaktan çok korkardım (çok saçma ama olsun) ateşten gömleği okuduktan sonra daha da bir tırstım. Kitabı 20 günde anca bitirebildim çünkü yazım dili benim için yani türk klasiklerine başlayan biri için ağırdı diye düşünmekteyim. Aslında türk klasiğine bu kitapla başlamak çok saçma çünkü halide edibin yazım dilinin bir ağırlığı var ve çoğu kişi bunu bilir. Ben bunu bilmeme rağmen edebiyat hocamın önerisi üzerine okudum bu kitabı. Aslında ben klasik okumayı seven birisiyimdir yanlış anlaşılmasın. Ama çalıkuşu gibi bir kitapla başlamak yerine ateşten gömlek ile olaya dalmak hiç hoş olmadı.
Hikayenin kurgusunu çok beğendim, kurtuluş savaşı dönemi hakkında yazılmış önemli ve çok başarılı bir eser. Ancak tekrar söylüyorum yazım dili benim için çok ağırdı.
Bu kitabı benim için bir cümleyle özetlersem kesinlikle şu olurdu:
" Doğru kitap, yanlış zaman."
Ateşten Gömlek 
Halide Edib Adıvar
Ve sonra Kant ortaya çıktı.
Descartes'a diyorlar ki, bütün bunlar pek güzel, ama bizde düşünenin beden olmadığını ne kanıtlayacak bize? Bunu ona soran çağın materyalistlerinden biri... Ve Descartes cevap verir —herhangi bir karşı çıkış yöneltindiğinde ona, hep küstahlaşırdı — çok küstah ve kabaydı— der ki: Hiçbir şey anlamamışsınız, bizde düşünenin beden olmadığını asla iddia etmedim; tam olarak şunu söyler Descartes: İddia ettiğim, düşünceme dair bildiklerim henüz bilinmeyen şeylere bağlı olamazlar. Başka bir şekilde söylersek, söz konusu olan bizde düşünenin beden olup olmadığını bilmek değil, Kartezyen düşünmenin perspektifinde, düşünceme dair bildiğimin henüz bilinmeyen şeylere bağlı olamayacağıdır söz konusu olan —yani bedene çünkü kuşku bedenden de olabilir. Öyleyse, mantığın bakış açısından —ama yepyeni bir mantıktır bu, çünkü cinsler ve farklarla işlemez, bir gerektirmeler, imalar mantığıdır —çünkü Descartes, kavramlar arasındaki açık ilişkilere dayanan bir mantık olan klasik mantığa karşıt olarak ... Yeni bir mantık tipi ortaya atıyor -bir gizli, imalı ilişkiler mantığı, bir imalar mantığı... O zaman, bir belirleme tarafından belirliyor -düşünenin varoluşunu belirliyor ve düşünenin varoluşu düşünen şeyin varoluşu olarak belirleniyordu. Demek ki Descartes belirlemeden belirlenmemişe ve belirlenmişe doğru gidiyordu: Ben düşünen bir şeyim. Mantığında hep imaları ekliyordu art arda: Kuşku duyuyorum, düşünüyo rum, varım, ben düşünen bir şeyim.Öyleyse tözün özne olduğu araziyi keşfetmişti.
Ve sonra Kant ortaya çıktı.
Sayfa 69 - PdfKitabı okudu
“Ben bir başkasıdır. Kendini keman olarak bulan oduna ne yazık.”
Aristo bize diyor ki, madde var, sonra da onu içten biçimlendiren biçim var, form var. Madde, diyelim ki bakır; borazan ise bu biçim altında dökülmüş olan bakırdır. Bundan daha klasik bir şey olamaz ve Rimbaud kendini bir maddeye benzetip şöyle diyor: Düşünce biçimlendiriyor beni. Öteki örnekteyse odun keman oluyor, ona birileri keman biçimi veriyor ve yeni kapasiteler kazanıyor.
Rimbaud buradan bağlamı hiç kuşkusuz mahveden, parçalayan "ben başkasıdır" formülünü türetiyor. Derdi şiiri bulmak, buna uygun düşen şiir eylemini yapmaktı. "Ben başkasıdır" formülüne uyan felsefi emeği yapacak olan ise Kant'tır.
Sayfa 60 - PdfKitabı okudu
selam😭 fikir danismaya geldim. bizim okulda su kitap karakterleri gibi giyinme etkinliginden yapmayi dusunuyorlar, ve ben aslinda alice olmayi dusunuyordum (takintiliyim) ama boyle mukemmel, orijinalinin tipatip aynisi bir alice cosplayi olmazsa giyemem, icime sinmez. oyle de mukemmeliyetci mi desem... psikopat mi desem... neyse oyle bi sey iste. mukemmel olmasi icin de diktirmem falan gerekir cunku turkiyede birebir bi kopyasini bulamam maalesef. diktirme masrafina ve zahmetine girmek istemiyorum, kendim dikmeye calisma riskini almak da istemiyorum. uzun lafin kisasi; yapmasi daha kolay olacak, tercihen klasik kitap karakteri onerileriniz var mi? ya da durum icin tavsiyeniz. yoksa cok hevesim kacti cidden, direkt katilmayacagim ve sonra pisman olacagim gibi.