Merhaba arkadaşlar
#okudumbitti #oblomov
Oblomov , "Ya şimdi ya hiçbir zaman!" sözlerini düşünüyordu. Aklının ve iradesinin bu umutsuz çağırışı karşısında kendisinde artakalan gücü ölçüyor, onunla ne yapabileceğini hesaplıyordu.
Ahh Oblomov tek yapabildiği düşünmek eyleme geçememek. Oblovmuvluk tamamen üşengeçlik , bir insanlık durumu.
Oblomov çocukluğundan beri, hizmetçiler , dadısı ve teyzeleri ile büyümüş. Onun hiçbir şey yapmasına izin verilmemiş. Herşey ayağına gelmiş.
Annesi ve babası öldüğünde çiftliğin yönetimi ona kalmıştır fakat oraya da gidip gelmek, işlerle ilgilenmek ona öyle büyük yük olarak gelir ki!.. Bugün yarın diye diye, kahyanın gönderdiği parada günden güne azalmakta , çiftliğe gitmek çok ağır gelmekte.
Hayata ilk adımı nasıl atmalı, zihninden ve ruhundan bu Oblomovluktan nasıl kurtulmalı der der durur . En yakın dostu Ştolts çok kez başka ülkelere gezmeye götürmek ister, düşündüklerini gerçekleştirmek için yardımcı olmak istese de yok, o da başaramaz. Bir de Olga'sı aşık olduğu kız vardır , onunla #hayata tutunmayı denediyse de yine olmadı. Yaa kardeşim bir silkelen, hadi oturduğun yerden bir kalk diye diye okudum Olmaz ki canım bu kadar. Tamam hepimizin içinde nadiren de olsa Oblomovluk vardır , değil mi? Ama bu kadar da değil yani
Klasikler benim için ayrı bir güzelliği vardır. Yine harika bir eser okudum.
Mutlaka okuyun, tavsiyemdir.
Huzurlu güzel akşamlar, güzel haberler alacağınız bir hafta diliyorum. Mavi gibi sonsuz yeşil gibi umutlarımız var olsun hep
Oscar Wilde
