Haçlılar geldiğinde...
"Ünlü tarihçi Robert de Clari o zamanki İstanbul'un ihtişamını şöyle anlatıyor:
"Dünya kuruldu kurulalı, ne İskender zamanında ne de Charlemagne devrinde, ne önce ne de sonra bu kadar büyük, bu kadar zarif, bu kadar fevkalade servet ne görülmüş ne alınmıştır. Kanaatimce, dünyadaki en zengin kırk kentte Konstantinopolis'te bulunan servet bulunmaz.."
"O Bizans İmparatorluğu'ndan geriye ne yazık ki vücutsuz bir baş, ülkesiz bir başkent kalmıştır. Konstantinopolis, Konstantin 'in kenti, bir zamanların Bizans'ı olarak yaşamaktadır.
Bu toprakların da sadece bugünkü İstanbul tarafı imparatorundur..."
Bitmesini istemediğim için tadını çıkara çıkara okuduğum bir eser oldu 
Amin Maalouf eseri.Kitapta bir hedef bağlı kalmamız gerektiğini, evde kurduğumuz bu hesabın hayatın hesabına uymadığını , eserde bunu çok açık bir şekilde görebiliyoruz. Baş karakterimiz Cenevizli Baldassare 
Yüzüncü Ad kitabı için uzun bir yolculuğa çıkar Konstantinopolisten İzmir'e , İzmir'den sakız adasına ordan Londra'ya ve daha bir çok yere sürükler bu kitap. Dünyanın gidişatını etkileyeceğine inanılan bu kitap Baldasaare'yi bir çok çıkmazın , aşkların, güzel dostlukların ve uzun bir seferin içine sokar.Kitapta Osmanlı döneminin izlerine ,saray içindeki duruma, dönemin İstanbul'u yani Konstantinopolis'ine bolca yer veriliyor. Bu uzun yolculukta Baldassare'nin yazgısı şekillenir, hayatı ve kendisini sorgular.Kitaptaki olaylar anlatım olarak Baldassare'nin tuttuğu günlükler şekilinde verilmiştir.Ve 4 bölüm yani 4 günlük kitabı şekilindedir.Anlatımı açık ,dili oldukça sürükleyici buldum. Gizem ve olay hikayesi sevenlerin keyifle okuyacağı bir eser.
Günlerdir İstanbul'u arşınlıyoruz. Kentin bana göstermeye, tanıtmaya çalıştığı yüzü ilgimi çekmiyor. Buranın Konstantinopolis'tem beri bir çelişkiler yumağı olduğunu, kendine doğru gelen herkesi çekim alanını soktuğunu ve kendi içinde erittiğini biliyorum . Bin yıllar boyunca sınırlarından içeri ayak basan herkesi kucaklayan , yutan ama özümsemeyen ,kendi potasında eritmeyen, bir mozaiğin parçaları gibi ayrı tutan , herkes onu sahiplenmeye çalışırken, aslında kimsenin olmadığı veya herkesin olduğu için tarihin hiçbir döneminde kimseye teslim olmayan kent..
Sayfa 165Kitabı okudu
Gündoğusu Bizans'ın başşarı olan ve gelecekte kendi torunlarının İstanbul diyecekleri Konstantinopolis sarını her üçü de çok sevmişlerdi. Havası, suyu, yeşil korulukları ile cennetten koparılmış bir parçaya benziyordu.
Altı yüzyıl süren ve modern zamanların en güçlü Müslüman devletinin dağınasına yol açacak olan Osmanlı İmparatorluğu, adını (Selçuklularla akraba olan) bir Türk aşiretinin başı olan Osman'a borçludur. Bitinya' dan [Gebze, Kocaeli bölgesi] başlayarak yavaş yavaş Moğolları ve Bizanslı ları püskürten aşiret kendi alanını genişletmeyi başardı. Bir süre Timurlenk'in önlediği Osmanlı yayılması yeni bir güç kazanmakta gecikmedi: Il. Mehmed'in Konstantinopolis'i alması (1453) ve Balkan Avrupa'sının i§gali, I. Selim tara fından Suriye ve Mısır'ın Memlüklerden fethi , son olarak da, Muhteşem denen Kanuni Süleyman'ın lrak'ı ele geçirmesi (1520-ı566). Bu dönemde imparatorluğun nüfuzu Viyana'dan Nil' e, Bağdat'tan Türk korsanların ele geçirdikleri Tunus ve Cezayir'e dek uzanıyordu ve kubbeli ve minareli Hanefi Türk camilerinin serpiştirildiği İstanbul gibi büyük şehirlerde Osmanlı sanatı tamamen serpilip gelişmişti.
Sayfa 32 - Dost kitabevi ekım 2008Kitabı okudu
Batı Avrupa'da Roma İmparatorluğu'nun çöküşü, aslında imparatorluğun sonu değildi. Kendilerini Romalı olarak tanımlayan imparatorlar, Konstantinopolis (günümüzdeki İstanbul) şehrinde, Gotların Roma'yı yağmalamalarından sonra 1000 yıl hüküm sürdü. Bu imparatorluk bugün genellikle Bizans diye anılır ama imparatorlar ve onların uyrukları, dilleri Yunanca olsa da, kendilerini Romalı sayıyordu. Bu 1000 yılın büyük kısmı boyunca -lüks imparatorluk sarayları, kütüphaneleri ve hamamları, Yunan ve Roma antikitesini bilen bilginleri, 300 kilisesi ve muhteşem Ayasofya katedraliyle- Konstantinopolis'in görkemi, Avrupa'nın geri kalan kısmının Hıristiyan ülkelerinde egemen olan yoksulluk, cehalet, hurafeler ve sonu gelmeyen savaşlar karşısında bir kültür tabyası gibi göze batıyordu.
Sayfa 122Kitabı okudu
Ama tarih kanla yazılıyor Ali Komserim. Fatih Sultan Mehmed de Konstantinopolis'i fethettiğinde, askerlerinin üç gün boyunca şehri yağmalamasına izin vermişti. O üç gün boyunca Fatih'in askerleri halka çiçek dağıtmadılar. Evet, gerçekleri istiyorsanız, açık konuşalım. Kan döktüler, güzel kadınları, delikanlıları, çocukları esir aldılar...
Sayfa 406 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Konstantinopolis, Asitane, Dersaadet, İstanbul güzeldir; alımlıdır, şuhtur ama kirli ve tehlikelidir de aynı zamanda.
Sayfa 143 - Doğan KitapKitabı okudu
İstanbul, Nea Roma, Konstantinopolis, Konstantiniyye, Kuşta, Bolis, Çarigrad?
“Felemenk elçi ve seyyah Ogier Ghiselin de Busbecq 16. yy’da şöyle yazmıştı: ‘Şehrin kurulduğu yere gelince, sanki doğa burayı dünyanın başkenti olmak üzere yaratmış.’
Roma İmparatoru Büyük Constantinus 330 yılında şehri başkent ilan edince, adı ‘Nea Roma’ oldu. Osmanlılar 1453’te şehri Constantinus’un siyasi ahfadı Bizanslıların elinden aldı. Türkçe konuşan kesim şehre artık Yunanca Konstantinopolis’ten (Konstantinos’un şehri) bozma ‘Konstantiniyye’ diyordu. Yerel Yahudiler ilk iki heceyi ödünç alıp şehre ‘Kuşta’ dediler. Yerel Ermeniler son iki heceyi alıp ‘Bolis’ dediler. Slavlar ise ‘Çarigrad’ (yani Çar’ın şehri) adını kullandılar.”
Sayfa 23Kitabı okudu
" Meğer ta 715 yılında sahabe neslinden Mesleme bin Abdülmelik kumandasındaki bir Arap ordusu İstanbul'u fethetmeye gelmiş, kuşatma uzayınca İmparator Leon'la varılan antlaşma sonucu 717 yılında Arap Mescidi inşa edilmiş, böylece Konstantinopolis semalarında İlk ezan burada okunmuştu. "
Sayfa 210 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
İstanbul'un kuruluşu
Karadeniz'in ağzında bulunan Konstantinopolis MS 324 yılında Constantinus'un eski Yunan şehri Byzantion'u "Yeni Roma" olarak "yeniden kurmasının" ardından Doğu İmparatorluğu'nun başkenti olmuştu.
Sayfa 213Kitabı okudu
