Sana bakmak için bi sürü neden sayabilirim.Öyle ki tanıyorum artık seni.Üzgün olduğunda hemen anlıyorum mesela.Çünkü üzgün olduğun zaman hemen savunmanın arkasına saklanıyorsun.Ve mutlu olduğunda ise her yerin mutlu oluyor.Saçın bile.Bütün varlığınla naziksin tanrı artık böyle insan yaratmıyor sanıyordum.İçtensin,ruhun nasılsa sen de öylesin ve bu özelliğin çok korkutucu olabiliyor.🌠
Elbette kitabın sayfaları bitecek. Ve o zaman bir ben daha olacak benden; kendimden saklanmam gereken.
Birkaç sayfa okuyabildim bugün. Hiç okumamaktan iyidir ya da hiç okumamakta lazım gelebilir insana bilemiyorum. Bilmemek isterdim belki o zaman karşıma çıkan her şeyi hakikat olarak görebilirdim. Her bakan göremeyebilir, Fakat her gören baktığını anlar.
Edebiyatın var bi’ korkutucu tarafı. Biraz kendini bulmak biraz kaybetmek gibi
En karanlık noktası ise; gündelik hayatta ne kadar mutlu olsanız da, okuyan herkesin intihar ettiği depresif bir kitaptaki en mutlu karakter gibi hissediyorsunuz.
Ondandır bu bilinmezlikte altını çizip okumam. Kimi zaman bir satır, okunmuş bütün kitaplara bedeldir. İki satır, iki kelime birçok şey anlatır insana. Anlatmak ile kalmaz hatırlatır. Ruhunu açıklayamadında tercümanı okur.
Ve ben bu derinlikte, şiirsiz yaşayan insanlar gördüm, şiire; uçurumun kenarında tutunanıda.
⸺Yalnızlık korkutucu değil mi?
⸺ İnsanlarla yaşamak bazen daha korkutucudur.
Sayfa 259 - Qədim Qala 8-ci NəşrKitabı okudu
Kızlar pembe, oğlanlar mavi.Neden?
