“Üstün insan başkalarının iyi taraflarını geliştirmeleri için besler. Kötü taraflarının gelişmesini istemez. Küçük bir insan ise bunun tam tersini yapar.”
Bir doyurgan yalnızlık geliyor aklıma yerimde duramıyorum.
Dağbaşı yalnızlığı değil su kenarı yalnızlığı değil bir şehir yalnızlığı, boşluğu, ancak istekle takılan gerdanlıklar gibi boyunda göğüste pırıl pırıl, bizi yiyen geliş gidişlere sokak gecelerine kötü aşklara karşı kuşanılmış bir yalnızlık, yeniden doğurganlığımızı hazırlayan hatırlatan kırgın belki ama gitgide bizi hem kendimize hem insanlara iteleyen bir yalnızlık.
Gerisi tembellik diyorum belki
Belki yılgınlık kabullenmişlik daha iyisini bilememeklik bir parça
Bir bilsem aşktandır bu durulma bu yalnızlık ondaki
Bir bilebilsem kimdir nerededir
Ölü müdür diri midir bir bilsem
Gider bulurum benim yalnızlığımı
Sayfa 160Kitabı okuyor
Sözgelişi Don Quijote’yi sadece "şövalye romanlarının hicvedilmesi" olarak okumak onun değerini azaltmak anlamına gelir -hoş ilk bölümün önsözünde bizzat Cervantes okuru bunu yapması için yüreklendirir- başka pek çok nedenin yanı sıra Don Quijote aynı zamanda şövalye romanlarına olan tutkunun bir ifadesi, ayrıca gelmiş geçmiş şövalye romanlarının en iyisidir; öte yandan Don Quijote'yi su katılmadık iki hınzırın hikâyesi olarak okumak hatalıdır, Quijote de Sancho da öyle değildir (daha radikal olmayı yeğliyorsak: Evet, böyle de okunabilir ama bu tür bir yorum ancak yapanın salaklığını ya da kötü niyetini açığa çıkarır).
Sayfa 214 - 2015 Baskısına SonsözKitabı okudu
"Önce kendi kendimizden korkmalıyız. Çünkü en büyük hırsızlık, batıl itikatlardır. En büyük katil, sefahat ve kötü ahlâktır. Yani cebimize ait olan tehlikelerden evvel, ruhumuza ait olan tehlikelere dikkat etmeliyiz."
Sayfa 14Kitabı okuyor
1
Hayatımızın önemli bir bölümü bizi (yalnızlıktan, sıkıntıdan, ailemizden, mutsuzluktan, yanlış kötü giden bir ilişkiden) kurtaracak bir beyaz atlı şövalye beklemekle geçiyor. Onu bulduğumuzda ise bir süre dinleniyoruz, sonra bizi bu beyaz atlı şövalyeden kurtaracak başka bir beyaz atlı şövalye beklemeye başlıyoruz. Ne çok şövalyeye ihtiyaç var, değil mi?
Sayfa 35Kitabı okuyor
Bazı araştırmacılar bu kitabın İspanya'da, Tarihsel Belleğin İyileştirilmesi adı verilen hareketin doğuşunda etkili olduğunu belirttiler. Bu kesinlikle kötü bir adlandırma: Birincisi, "Tarihsel bellek" tabiri gösterişli ve hatalı - aslında bir oksimoron: bellek parçalı, öznel ve bireyseldir- ikincisiyse bu tabir genellikle kullanıldığı bağlamda bir örtmece içeriyor: Söz konusu hareketin adının açıkça Cumhuriyetçi ya da Cumhuriyet Belleğinin (dolayısıyla da iç savaşın ve Francoculuğun mağdurlarının) İyileştirilmesi Hareketi olması gerekirdi.
Sayfa 212 - 2015 Baskısına SonsözKitabı okudu
Kendime vereceğim bir iyi, bir de kötü haberim var.
Kötü haber: Hayatımda hiçbir şey hayal ettiğim kadar iyi olmayacak. İki artı bir evde, yalnız başıma uzun yıllar daha yaşayacağım.
İyi haber: Hayatımda hiçbir şey hayal ettiğim kadar kötü de olmayacak. Tek tesellim bu. Ne harikayım, ne berbat. Kibrit kutularının sırtındaki kelimeyim ben: Vasat.
Sayfa 24
Dazai Ne Kadar Kötü Bir Eş Olduğunu Karısının Gözünden Anlatıyor
"Kamei Bey benim eşimden farklıydı. Evini ailesini çok severdi. İmrenirdim."
Sayfa 42Kitabı okudu
Kötü işler gömülse de yerin dibine
Çıkar bir gün insanların gözü önüne.
Sayfa 19Kitabı okuyor
Sürü hayvanı en saf erdemin parıltısını saçıyorsa, istisna-insanın kötü olarak değersizleştirilmesi gerekir.
Sayfa 114 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Frida Kahlo'nun Diego'dan Vazgeçme Eşiğini Anlattığı Mektup;
"Kötü günümde yanımda olmadığın zaman vazgeçtim.
Canın sıkıldığında benimle paylaşmadığını, kırılacak veya tedirgin olacak olsam bile düşüncelerini açıkça söylemediğini anladığım zaman vazgeçtim.
Bana yalan söylediğini anladığım zaman vazgeçtim.
Gözlerime baktığında kalbinle bakmadığını ve bana hala söylemediğin şeyler olduğunu hissettiğimde vazgeçtim.
Her sabah benimle uyanmak istemediğini, geleceğimizin hiçbir yere gitmediğini anladığım zaman vazgeçtim.
Düşüncelerime ve değerlerime değer vermediğin için vazgeçtim.
Ağrılarımı dindirecek sıcak sevgiyi bana vermediğinde vazgeçtim.
Sadece kendi mutluluğunu ve geleceğini düşünerek beni hiçe saydığın için vazgeçtim.
Tablolarımda artık kendimi mutlu çizemediğim ve tek neden sen olduğun için vazgeçtim.
Bencil olduğun için vazgeçtim.
Bunlardan sadece bir tanesi senden vazgeçmem için yeterli değildi, çünkü sevgim yüceydi.
Ama hepsini düşündüğümde senin benden çoktan vazgeçtiğini anladım.
Bu yüzden ben de senden vazgeçtim."
Tanrı' da mahşer gününde bulunmamak gibi kötü bir şaka yapacak olursa, bu insancıkların suratlarının nasıl buruşacağını şimdiden görür gibiyim.
"Üst sınıfın insanları, alt sınıfa karşı her zaman soğuk bir mesafe içinde, sanki yakın davransalar bir şey kaybedeceklermiş gibi; bir de düşüncesizler ve başkalarına kötü niyetle takılmaktan hoşlananlar var, ki birlerini zavallı insanlara daha çok hissettirsinler diye onların seviyesine inmiş gibi davranıyorlar."
Sayfa 7Kitabı okudu
