ESRA ÖZGÜL
@kucukunluuyumu
Antropolog özünde...Okur-Yazar-Boyar 'da cabası.
İstanbul
95 okur puanı
Şubat 2015 tarihinde katıldı
...Ve cümlesini tamamlıyor Nefes, ''Ben öldüğümde ve siz beni gömdüğünüzde, ya gözüme toprak kaçarsa? ''
Ortalık kızılca kıyamet şimdi...
İtiraz etmeye kalksam hıçkırıklara boğulacağım besbelli. Kimseyle göz göze gelmemek, tüm sorumluluklarımı lağvetmek, Nefes'imi içime sokup saklamak, mümkünse kusursuz genlerle onu tekrar doğurmak istiyorum.
Sayfa 185Kitabı okudu
"Beni görebiliyor musunuz? Bütün beni? Muhtemelen hayır. Hiç kimse göremedi zaten."
-Kandahar ne yana düşer kalfa ?
- Güney Afganistan'da bir çöl şehri kıralıçam.
- Meşhur mudur?
-Gökden protez kol bacak yağan stratecik bir belde kıralıçam.
-Ne mana yanı?
....
-Kara mayınları olayı kralıcam. Birileri yolunuza serpiyor. Ayıp olmasın diye basıyorsunuz. Onlar da iadei ziyaret olarak geçerken paraşütle protez atıyorlar. Bir nevi beşeri münasebet kıralıçam. Beyaz adam medeniyeti de derler...
Okur Takip Önerileri
Korku insanı kör eder, dedi koyu renk gözlüklü genç kız, Haklısınız, gözlerimiz görmemeye başlamazdan önce bizler zaten kör olmuştuk, korku bizi kör etmişti, aynı korku yüzünden körlüğümüz sürüp gidecek.
Sayfa 149Kitabı okudu
Gecenin o saatinde Prag sokaklarında yanında Karenin'le eve dönerken, tank fotoğrafları çektiği günleri düşündü. Ne çocukluk! Ülkeleri için yaşamlarını tehlikeye attıklarını sanırken aslında Rus polisine hizmet ediyorlardı demek ki.
Sayfa 149Kitabı okudu
Şimdi yaşamak, ucuz ekmek kuyruğunda bekleyen bir genç kızın saklamaya çalıştığı yüzüdür.Şimdi yaşamak, bebeğini terk eden bir kadının göğüslerindeki hüzündür...
Bazen bir şeyi o kadar çok isteriz ki zihnimiz bedenimizi o şeye inanmaya iter.
Çıkardığınız her sesin duyulduğunu, karanlıkta olmadığınız sürece her hareketinizin gözetlendiğini varsayarak yaşamak zorundaydınız; zorunda olmak ne söz, artık içgüdüye dönüşmüş bir alışkanlıkla öyle yaşıyordunuz.
Birlikte dolaşan insanlara çok rastlanmaz. Nedendir bilmem. Şu kahrolası dünyada insanlar birbirlerinden korkuyorlar da ondandır belki.
Sayfa 41Kitabı okudu
Bırak hayat sana rağmen değil seninle beraber aksın.
"Yazılışı tehlike yaratacak bir hayat yaşadım ben. Onun için yazmakta hep duraksadım. Çünkü yaşadığınız olayları anlatıya dökerken, gözü yaşlı sözcüklerin tuzağına düştünüz mü, televizyonlarda her gün onlarcası görülen yerli filmlerin ya da bayatlamaktan iyice kokuşmuş dizilerin başkişisi oluverirsiniz."
– Hep böyle mi gezersin, tek başına?
– Evet.
– Yalnızlığı sever misin? diye sordu bana, çenesini ellerine dayamış.
Yalnız gezmeyi seviyorsun, yalnız yemeği ve derslerde, herkesten
uzak, yalnız oturmayı, öyle mi?
– Yalnızlığı kimse sevmez, bilirsin. Ne var ki ben, arkadaş edinmek
için çaba harcamam.Çünkü ne olursa olsun, hayal kırıklığı gelir
arkasından...
