Karl Marx
Din, baskı altındaki bir yaratığın iç çekişi, kalpsiz bir dünyanın kalbi ve ruhsuz koşulların ruhudur. Din halkın afyonudur.
Sınıf teorisi gerçek bir bilim olduğundan, burjuvanın politik düşüncesi ideolojidir. Ve sınıf teorisi, burjuva düşüncesini ideoloji olarak teşhir ettiğine göre, bilim olmalıdır. Bir yaratılış mitinin sihirli çemberine girdik. Dahası, Marx, bilimsel bir dille süsleyerek, teoriye bir "bilgili olma" karakteri bahsetmiştir. Bu dili herkes konuşamaz. Bilimsel bir teori, onu anlayabilecek ve uygulayabilecek seçkinleri tanımlar. Seçkinlerin aydınlanmış bilgisinin ve dolayısıyla yönetme hakkının kanıtını sunar. Eric Voegelin, Alain Besançon ve diğerleri tarafından yapılan Marksizmin bir tür gnostisizm, “bilgi yoluyla yönetim” hakkı olduğu suçlamasını haklı çıkaran da işte bu özelliktir.
Sayfa 33Kitabı okuyor
"Sevgili dostum, Karl Marx'ın ünlü formülünü bilirsiniz: Dünyayı değiştirmek."
Marx'a göre devlet, bir sınıf egemenliği örgütü, bir sınıfın bir başka sınıf üzerindeki baskı örgütüdür.
Sayfa 459Kitabı okuyor
Dolaysız üreticilerin mülk süzleştirilmeleri en duygusuz bir vandalizm ile ve en bayağı, en rezil ve en iğrenç tutkuların dürtüsü altında gerçekleştirilmiştir. Kişisel emek ürünü olan, deyim yerindeyse, kendi başına, bağımsız olarak çalışan birey ile kendi emek koşullarının birlikte büyümelerine dayanan özel mülkiyetİn yerini, başkasına ait, ama biçimsel açıdan özgür emeğin sömürüsüne dayanan kapitalist özel mülkiyet alır ... Şimdi mülksüzleşen, bağımsız iktisadi varlığı son bulan kimse, artık kendi başına ve kendisi için çalışan işçi değil, birçok işçiyi sömürmekte olan kapitalisttir.
Karl Marx, determinizmde bir nev'i (tür) inhisâr (tekel) iddia eder: İçtimâî hadiseler arasında sebep olabilmek imtiyazı (ayrıcalığı), yalnız iktisadi hadiselere münhasırdır (özgüdür). Diğer içtimaî
hadiseler, meselâ, dinî, ahlâki, bediî (estetik), siyasî, lisanî muâkalevî (akla dayanan) hadiseler asla sebep olamazlar,yalnız netice olabilirler. Binâenaleyh (bundan dolayı), Karl Marx’a göre, iktisadî hadiselerin gayrı olan(dışında kalan) bütün içtimâî(sosyal) hadiseler “gölge hadiseler” (epifenomenler) mahiyetindedir.
Sayfa 85 - ÖtükenKitabı okudu
Marx için Prometheus, "felsefe tarihinin en göze çarpan azizi ve şehidi"ydi. Tezinin ön sözünde kahramanından şu alıntıyı yapmıştı: "Gerçekten de bütün tanrılardan nefret ediyorum. Zincirlerimi asla köleliğe değişmem. Bir kayaya zincirlenmiş olmak Zeus'un kölesi olmaktan yeğdir." Marx, Prometheus'un akla, özgürlüğe olan inancından ve isyan tutkusundan hem "bilimsel" hem de devrimci olacak güçlü, yeni bir sentez çıkararak yola devam etmişti.
Sayfa 19
Marx'ın yazdıklarından çıkarılan ilki, bütün komünist rejimlerin resmi amentüsü haline geldi: Öyküye bakılırsa, art arda ülkelerde ileriyi gören Marksist düşünürlerin önderlik ettiği kahraman işçi ve köylüler, kötü ve sömürücü burjuvaziyi yıkarak "komünizm"e giden yola koyuldular. Komünizm, insanlığın sadece maddi zenginliğin keyfini sürmekle kalmayıp en mükemmel demokraside, uyum içinde, kendi kendini yöneterek yaşayacağı ve kimsenin kimseye emir vermeyeceği bir yeryüzü cennetiydi. Ayrıca rasyonel bir sistemdi ve tarihsel gelişme yasasının bir sonucu olarak ortaya çıkacaktı. Ani ölümlerine kadar tüm komünist devletlerin dogmalarında Marksist-Leninist ideolojinin en önemli parçası olan bu öykünün izleri vardı. Örneğin, Sovyet lider Nikita Kruşçev, 1961 gibi geç sayılabilecek bir,tarihte bile Sovyetler Birliği'nin 1980'e kadar "komünizm"in vaat edilmiş topraklarına ulaşacağını öngörüyordu.
Sayfa 16
~~Belli bir gruba mensup olabiliriz fakat kendimize özgü olmayi da becerebilmeliyiz , nevi şahsına münhasır olarak... ~~
*******
Marx "tarihi insanlar yapar ama kendilerine verili koşullar içinde derken haklıydı. Aynı şey entelektüeller için de geçerlidir: Topluma "olduğun gibi olma!" derken, entelektüel de verili koşullardan hareketle bunu söylediğinde "sahici" bir şey söylemiş olur; dolayısıyla toplumu anlayarak dönüştürmeye katkıda bulunabilir. Artık global bir toplumda yaşadığını, fakat o toplumun bina edilmesinde kullanılan harcın, nev'i şahsına münhasır bir öğesi olduğunu unutmadan...
Bu görüşe yeni şöhreti 19. Yüzyılda W.H. Morgan, Ferdinand Tönnies, Henry Maine, Fustel de Coulanges, Emile Durkhaim, Max Weber ve özellikle Komünist Manifestosu ile Karl Marx gibi etkili bazı figürler tarafından kazandırıldı.
Sayfa 16Kitabı okudu
BÜTÜN ÜLKELERİN İŞÇİLERİ, BİRLEŞİN!
Sayfa 92Kitabı okudu
Proleterlerin zincirlerinden başka yitirecekleri bir şey yoktur. Oysa kazanacakları koskoca bir dünya vardır.
Sayfa 92Kitabı okudu