Balkanlarda Ayrılık
Öncelikle bu kitapla aynı isimde olduğum için çok mutluyum.Memleketim balkanlarda çok kullanılan bir isimdir 'Mihriye' bu kitaptaki mihriye ile o kadar çok ortak noktam var ki okurken ağladığım o kadar sayfa oldu ki...
Yazar 
Arif Soysal hüznü,hasreti,özlemi,bir babanın kızına olan hislerini o kadar iyi işledi ki içime okurken bırakamıcaksınız kitabı her sayfa sizi içine çekicek şimdiden uyarmam lazım.
Kitaba gelince de 
Mihriye kitapta ikinci dünya savaşı zamanında Rumeli de baba ile kızın yaşadıkları dram anlatılıyor.Bu anlatılırken başlarına gelen her engelde her hüzün de sizde o hüznü yaşıyorsunuz.
Özellikle de bu kitapta ki öykü gerçek yaşanmış bir öykü olduğunu öğrendiğinizde gözünüzde artık harika ötesinde bir roman oluyor.
Sayfa sayısı az ama içi dopdolu bu kitabı herkese şiddetle öneriyorum.Kitap bittikten sonra uzun bir süre kendinizi toplayamıcaksınız etkisi uzun yıllar sizde kalıcak bir roman.Herkese keyifli okumalar :))
Kitaba başlarken biraz tereddüt etmiştim doğrusu. Çünkü konu pek ilgimi çekmemişti ve çok güzel bir kitap olduğunu da düşünmüyordum. Yanılmışım. Ülkemiz ve benim de memleketim olan şehir gastronomi şehri olmasına rağmen bu konuya karşı çok özensiz davranıyoruz. Bu kitapta bunu suratımıza çarpmaktan geri durmuyor. Kitap konusu işlenişi ve yazım dilini çok beğendirtti. Ellerine sağlık Emre'nin. Herkesin okuması ve konu hakkında bilgilenmesi gerekiyor. Umarım kitap ve Emre hakkettiğiniz yerlere gelirsiniz
Buzdolabı Vatandaşları
#büyükdefterkanıtüçüncüyalan ve #dün kitaplarıyla kalemine, anlatım üslubuna vurulduğum Agota ile selamlıyorum sizi
Ne kadar yalın ama ne kadar derin bir metindi.
Yazarın tek otobiyografik metni olan bu kitap Agota’nın Macaristan’da ailesiyle birlikte aza kanaat ederek geçirdiği mutlu yılları ile başlıyor.
Savaş sonrası gelen yoksulluğa mukabil zorlu koşullarla dolu yatılı okul dönemi bu mutluluğa gölge düşürür.
Derken Stalin ölür ve sürgün yıllar başlar.
Lozan yılları ile yeni bir ülkenin yani yeni bir anadilin kapısındadır artık, düşman bir dildir bu.
Zirâ dayatmacı ideolojileri ile Sovyetler Birliği hem ülkenin ekonomik kalkınmasına olanak vermemekte hem de ulusal kültürlerini ve kimliklerini yok etmeye çalışmaktadır.
Ágota kucağında bebeği ve eşiyle yirmi bir yaşında sığınmacı olarak İsviçre’ye yerleşir.
Hiçbir zaman kendini bir parçası olarak görmediği halkın arasına tam anlamıyla hâkim olamadığı dil ile karışır.
Ama okumak ve yazmak onun yaşamının anlamlıdır. Bu yüzden tüm gayretiyle ve hatta inadına Fransızca yazar ve okur.
Aidiyetsizliğini ve sıla hasretini okuduğum satırlarda aklımın koridorlarında hep #nazımhikmet yankılandı.
Memleketim, memleketim, memleketim,
Ne kasketim kaldı senin ora işi
Ne yollarını taşımış ayakkabım,
Son mintanın da sırtımda paralandı çoktan,
Şile bezindendi.
Sen şimdi yalnız saçımın akında,
Enfarktında yüreğimin,
Alnımın çizgilerindesin memleketim,
Memleketim,
Memleketim… 
Okumaz Yazmaz
