"Ağaçların Özel Hayatı" bu yıl keşfettiğim ve bu keşiften son derece mutlu olduğum, az sayfada çok fazla şey anlatmayı başaran Şili'li yazar Alejandro Zambra’nın herkese özellikle yazmaya meraklı arkadaşlarıma tavsiye edeceğim bir novellası.
Bu bir bekleyiş hikâyesi öyle ki başından itibaren bizlere, Julian’ın karısı Veronica’nın o akşam gittiği resim kursundan dönüp dönmeyeceğini gördüğümüz an bu kitabın biteceğini söylüyor. Julian, üvey kızı Daniella ile birlikte geçirdiği saatler içersinde kıza annesinin yokluğunu hissettirmemeye çalışıyor ve gece boyu klasikleşmiş rutinlerini yeniliyorlar ona “Ağaçların Özel Hayatı” adında, her seferinde bir yenisini uydurduğu masallarından anlatıyor.
Bir üniversitede edebiyat hocası olan Julian yıllardır kendi romanını yazmaya çalışıyor. Karısının dönmesini beklediği gece boyunca Julian geçmişle-eski aşkı, bu aileye nasıl dahil olduğu, kendi ailesiyle geçirdiği çocukluğu- gibi detayları hatırlıyor; gelecekte yaşayabilecekleri, Daniella’nın yetişkinlik yaşantısının olası detaylarını kuruyor ve bugüne özellikle yazdıklarına, yazdıklarının üzerinde yarattığı hisleriyle cebelleşiyor.
