Meriç tekrar paylaştı.
" Git gide artan bir ruhsuzluk! Tepeye tırmandığını zannederken aslında bayır aşağı koşmak. Tam böyleydi durum."
Sayfa 71
Meriç tekrar paylaştı.
"Sırrımı saklarsam , benim tutsağım olur: Açığa vurursam ben onun tutsağı olurum."
Sayfa 186Kitabı okudu
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Okur Takip Önerileri
Meriç tekrar paylaştı.
"Mezarlıkta bir deli gördüm. Eline geçirdiği bir terazi ile oynuyordu. Ne yaptığını sordum. Bana şu cevabı verdi:
- Ahmaklıkla zekâyı tartıyorum.
- Bunda amacın nedir?
- Sonuçları hazine ile değerlendirmek!
- Ee! Nasıl buldun bakayım?
- Ahmaklığım o kadar ağır ki!.. Sanırım yaşadığımız zamanın Karun'u benim!"
Meriç tekrar paylaştı.
"Mükemmel konaklarda rahat ve saadet içinde oturup da sefil çoğunluk hakkında mersiyeler yazmak bu sayede mevki tutmak sefillerle iğrenç bir alaydır."
Sayfa 134 - KAPRA YAYINCILIKKitabı okudu
Sen geldin. Benim eziyetim dokundu sana. Ama bağışla, senin sen olduğunu bilmiyordum. Ne zaman ki öfkemin üzerine indi yağmur. O zaman duruldum.
Sen saçlarını tararsın. Ben seni, puslu aynanın içinde bir resim, ağır ağır uçuşan perdenin üzerinde bir gölge olarak fark ederim. Masal keser dört bir yan. Seni yeşiller içinde bir cennet çiçeği velvelesinde ilk kez gördüğümde, sen o musun, diye sormam bile. Bilirim ki rengini gizlesen kokunu saklayamazsın, perdeni çeksen ışığını boğamazsın. Benim gördüğüm benim rüyamda kalır. Senden şüphelenmek yerine çimento yanığı göz bebeklerimden şüphelenmeyi yeğlerim. Fark ederim aynanın sırtındaki sırrı. Eksiğim gibi durduğunu. Güvercinlerin kanat sesleri inşaat işçilerinin yanık türkülerine karışırken fıtratın dilinde işlemeye başlarım. Bir yanımdan sakinleşir ama bambaşka bir yanımdan taşarım.
Bir başka aynada tanırım kendimi. Bundan böyle hoş-halim. Latifim. Gördüm ya seni görülmek de isterim. Yağmurun rengini ateşte seçerken ne yana gitsen sana dönerim. Çıkarırım alnımdaki kara bağı. Bahtımı ekmeğine bağlarım. Anlamsız varlığım anlam bulur. Başkalaşırım. Mademki elinin dokunduğu her şey, bir bardak çay, iki parça şeker olsa bile. Harikulâde bir şey.
Çamura saplanmış kara lastik pabucun bütün masallardaki kristallerden daha varlıklıdır. Ama yokuşun dik senin, yükün ne kadar ağır. Senin taşıdığın benim belimi büküyor. Sen ezilme, bel verme diye her şeyden vazgeçebilirim. Sarı bir sayfanın resmiyeti üzerinden kazınan vesikalık bir fotoğraf gibi bir anda kimliksiz kalabilir, ismim gibi cismimden de geçebilirim.
bir akşam, hiç: bir zamanlar çok sevdigi bir dostuna rastlar. Dostu biraz dalgın konuşur onunla. Evine dönünce, adam kendini öldürür. Sonra gizli dertlerden, bilinmeyen dramdan söz edilir. Hayır. ille de bir neden gerekirse, dostu kendisiyle dalgın konuştuğu için öldürmüştür adam kendini.
Meriç tekrar paylaştı.
...insanın içinde ne kadar çok şey varsa, başkalarından o kadar az şey ister.
Sayfa 196 - Kabalcı Yayınevi, İstanbul, !kinci Basım: Mayıs 2005, Çeviren: Zeliha lyidogan BabayiğitKitabı okudu
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Meriç tekrar paylaştı.
Ama unutmayın ki, bir hayat esirgendi sizden!
Sayfa 513 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 19. Basım, Mart 2022.Kitabı okudu
