Kitap, çok defa tek insanın eseri, tek düşüncenin yankısı; dergi bir zekâlar topluluğunun. Bir neslin vasiyetnâmesidir dergi; vasiyetnamesi, daha doğrusu mesajı. Kapanan her dergi, kaybedilen bir savaş, hezimet veya intihar.
Bizde hazin bir kaderi var dergilerin; çoğu bir mevsim yaşar, çiçekler gibi. En talihlileri bir nesle seslenir. Eski dergiler, ziyaretçisi kalmayan bir mezarlık. Anahtarı kaybolmuş bir çekmece. Sayfalarına hangi hatıralar sinmiş, hangi ümitler, hangi heyecanlar gizlenmiş, merak eden yok.
Baba üstümü ört!
Bu olay Bursada olmuş. 17 yaşında bi genç kız aniden ölmüş. Aile perişan olmuş ama ne yapsınlar, kızı defnetmişler tabii. Aradan bir kaç gün geçmiş. Baba kızını rüyasında görmüş. Kız sürekli titriyomuş ve "Çok üşüyorum baba. Yalvarırım üstümü ört" diyomuş. Adam sabah kalktığında rüya aklına gelince hüngür hüngür ağlamış. "Gül gibi evladımı kaybettim. Rüyama giricek tabii" diye düşünmüş. Karısının üzülmemesi için de ona hiç bişey söylememiş. Ama ertesi gece, sonraki gece, daha sonraki gece, hep aynı rüya: "Çok üşüyorum baba. N'olur üstümü ört!" Baba bi gece yine aynı rüyayı görürken kan ter içinde uyanmış. Dayanamamış, karısının, "Nereye bey bu saatte?" demesine aldırmadan sokağa fırlayıp soluğu mezarlıkta almış. Kızının mezarına gelince ne görsün? Mezar açık ve bomboş! Adam ne yaptığını bilmez bi halde mezarlık bekçisinin kulübesine yönelmiş. Allahım, o an gördüğüne yürek dayanmaz. Bekçi resmen kıza tecavüz ediyomuş! Meğer bu aşşağılık herif her zaman, yeni gömülen ölülere belli bi süre bunu yaparmış...
Mezarlık onda sakinleştirici bir etki yaratıyordu.
Sayfa 195 - Venedik
Doğduk "yaşamak yok size!" derlerdi beşikten;
Dünyâyı mezarlık bilerek indik eşikten!
Sayfa 544Kitabı okudu
Herkes uzmanı olduğu konunun zalimi olmuş.
Bu hızla ölmeye devam edersek bütün dünya mezarlık olacak. Ama sen hala ölümü kişisel bir şey olarak algılıyorsun.
"Var"ın altında yokluk, yokun altında varlık;
Başını kaldırda bak, boşluk bile mezarlık..
İyi...daha iyi
kaç kez, ay ışığında bir mezarlık görünce, gidip o uyuyanlara karışmanın daha iyi olup olmadığını düşünmüşümdür.
Sayfa 169Kitabı okudu
"Yatak odamda bir mezarlık resmi hep vardır. O da Osmanlı mezarlığıdır hep... Genellikle cenaze törenlerimiz bir felaket. Desen ki, "Bu millet cenazeden anlamaz, bir şey bilmez." Onu söylemek de kolay değil. Mesela Ali Emiri Efendi' nin cenazesi on sekiz bin kadar yazma eser ve kıymetli kitap bağışladığı Millet Kütüphanesinin önünden geçerken, halk tabutunu havaya kaldırdı. Bir nebze durakladı, saygı duruşunda bulundu."
Sayfa 89Kitabı okudu
Beyaz Gözyaşları İncelemesi
Burası benim için bir gün, içimdeki bütün ölüleri gömüp gideceğim bir mezarlık.
Dünyaya gelen her canlı, ölüm mertebesindedir.
Dünyanın kendisi mezarlık.
Bu evler, binalar da mezar taşları.
Bizler de ölüleriz.
Ölüm gelir. Engellenemez. Vakit-saat tamam olur. Can kuşu ten kafesinden uçar. Vücut soğur. Mezarlık ürkütür insanı. Son durak. Cenazenin defni ve atılan toprak. Topraktan geldik ve yine ona döndük. Bitti.
Biter mi?
Sayfa 160Kitabı okudu
