Yarsızlık, yoksulluğun dibidir.
Kedi bile sevmemiş biri, insan sever mi?
Oysa ben, mütemadiyen;
Bana seni özledim diyecek birinin arayışındayım,
Başımı okşayacak yok mu diyen çocuk bakışındayım.
Gazzeli Çocuk
Gelemem yanına Gazzeli çocuk,
kalmadı ayağımın feri,
dün
vade farksız kredi ararken yordum günleri.
Biraz daha sabret,
üstüme alınamadım
bana emredileni
ve bir duayı dilime çok görüp
kitaplar okuyorum..
şehirler geziyorum..
geceleri aklımla batırdığım güneş,
sabah kalbimle doğuyor..
kahve içiyorum mütemadiyen keyif'le'r'le..
kimi yeni insanlarla yol alıyorum..
kimi de yolumun üzerindekilerle yolumu ayırıyorum.. manzaralar duruyor ben dönüyorum..
her şeye rağmen yaşıyorum..
ümitle, inançla, aşkla..
b.t.
Kedi bile sevmemiş biri, insan sever mi?
Oysa ben, mütemadiyen;
Bana seni özledim diyecek birinin arayışındayım,
Başımı okşayacak yok mu diyen çocuk bakışındayım.
Ben ana rahminden Rahmi (İlk öyküm)
Güneş bugün de doğmadı. Koyu karanlık bir yalnızlıkla başbaşayım. Kimbilir ne zamandır burdayım...
Peki burası neresi? Hiçbir fikrim yok. Tenimde hafif bir ıslaklık hissediyorum; yağmur çiseler de nemlenir ya elin, yüzün... Ama ıslandım da diyemezsin. Karanlık neyse de şu halatımsı şey beni çok ürkütüyor. O şeyle beni bir yere bağlamış
Bir kitabı ‘OKU’madan ‘YORUM’lamak ne kadar mümkün?
“Eleştirisini yapacağım bir kitabı asla okumam; insan o kadar etkileniyor ki.” (s.7)
Oscar Wilde
Öncelikle incelemenin girizgahına bu kitabın yazarı 
Pierre Bayard‘ın 
Umberto Eco ile birlikte katıldığı 17.11.2007 tarihli New York Public Library söyleşisinden
“Kedi bile sevmemiş biri, insan sever mi? Oysa ben, mütemadiyen; Bana seni özledim diyecek birinin arayışındayım, Başımı okşayacak yok mu diyen çocuk bakışındayım.”
