Bu kadar uzun bir alıntıyı okumayacağınızı biliyorum ama pasaj enfes.
Ey insan! Bu kitabı sana ithaf ediyorum. Başının üstünden büyük bir rüzgâr geçiyor. Yalancı bir fecirle başlayan asır kararıyor ve sana tek ümit ışığı olarak en kudretli kaynağı uranyum'da değil, senin ruhunda sıkışmış maddeden koparak çıkardığın korkunç tahrip aletinin patlayışından yükselecek alevi bekletiyor. Ey bahtsız! Tarihinin hiçbir
Sayfa 412 - Ötüken
Uzun bir pasaj fakat çok önemli bir konu: ruhumuz.
Ey insan! Bu kitabı sana ithaf ediyorum. Başının üstünden büyük bir rüzgâr geçiyor. Yalancı bir fecirle başlayan asır kararıyor ve sana tek ümit ışığı olarak en kudretli kaynağı uranium'da değil, senin ruhunda sıkışmış maddeden kopararak çıkardığın korkunç tahrip âletinin patlayışından yükselecek alevi bekletiyor. Ey bahtsız! Tarihinin hiç
Sayfa 467 - Milli Eğitim, 1971 BaskısıKitabı okudu
Müthiş pasaj..
"Kimmiş Neron, dedi oradan neşelisi aptal bir yüzle. Ah, ismin ne önemi var. Sizin gibi, benim gibi biriydi. Ama yaptığı bütün kötülükler cezasız kalıyordu. Ve bunu da biliyordu kendisi. Bildiği için de insanoğlunun elinden ne kötülük gelebilecekse hepsini yaptı. Bir postacı ya da marangoz olaydı, ipe çekilirdi. Ama işte kazara imparator olmuştu ve aklına ne gelirse yapmaktan geri durmadı. İnsanoğlunun aklına gelecek ne kötülük varsa. İşte size bütünüyle Neron.."
Sayfa 125 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Müthiş bir pasaj
Türkiye’de gelecek ve geçmiş ne anlama geliyor? Gelecek; tasarlanan, kurgulanan, kendisinden bir şeyler beklenen ve geçmiş; yaşanmış, olmuş bitmiş ve artık hiçbir anlamı kalmamış bir zaman dilimi mi? Yani gelecek, bir biçimde etkin insanla birlikte biçimlenecek olan bir zaman dilimi mi, yoksa başa geldiğinde katlanılacak ve gereği neyse yapılacak bir olaylar silsilesinden mi ibaret? Aynı şekilde geçmiş, bizim, şimdiki zamanın insanlarının yaşamadığı ya da yaşasa bile anılarında yer tutmayan, birilerinin bize yaşattığı, yaşamak zorunda kaldığımız ve artık unutmak istediğimiz bir olaylar bütününden mi ibaret? Yoksa 1970-1980 arasında düşlerini sürekli geleceğe, devrim sonrası kurulacak bir sosyalist topluma erteleyen Türkiye, şimdi, geleceği ve geçmişi tümden gözden çıkarmış ve yalnızca şimdiki zamanını, elindekini koruyarak ve mutlaklaştırarak, kendi sahip olduklarını kimin aleyhine olduğunu ya da olacağını hiç umursamadan çoğaltmaya çalışarak şimdiki zamana mı tapınıyor? Öyle ki, 1980 öncesi en az yirmi yıllık süre boyunca, bu ülkenin şimdiki zamanını değiştirerek geleceğini etkilemeye çalışmış olan sol hareketlerin geride bir tek ütopik proje, ütopik perspektif bırakmaması bir yana, geleceğe ilişkin en küçük bir projeksiyonlarının bile bulunmamasının nedeni yalnızca bir rastlantı ya da askeri darbelerin bir buldozer gibi üstlerinden geçmiş olması mı? Yoksa, bu sol hareket geleceği adeta mistik ya da daha net bir anlatımla, dinsel bir biçimde başa gelecek bir şey olarak mı kavrıyordu ve geçmiş, bu hareket için, şimdiyi, bugünü kavrama biçimleri yetkinleştikçe yeniden keşfedilmesi gereken bir kıta olamadı mı?
Sayfa 12Kitabı okudu
devam eden ‘bilinçakışı’yla müthiş bir pasaj.
Okuyorum. Tarihe meraklı olduğumu bilirsin. Kim meraklı değil ki, herkes okuyor. Yalnız gerilimle yaşanmaz; biraz da tarih okuyalım. Herkes, tarih okuyor albayım; bugüne değer veren kalmadı. Bugün zaten yaşanıyor; asıl, geçmişte ne olmuş bakalım? Sararmış vesaikin kararmış fotokopilerinin kirlenmiş baskıları. Bugünü daha iyi anlamak içinmiş aslında. Ne olacak anlayacaksın da. Daha iyi mi yaşayacaksın? Öyle deme öğren öğren: Nazım Paşayı Ruslar nasıl aldatmış? Bakkal Rıza’nın beni aldatmasına karşı yararı dokunur mu? Anlamıyorsun, meseleleri ayağa düşürüyorsun. Anlamıyorsunuz, meseleler hiçbir zaman başa çıkmadı. Hele sizler, hele sizler, kimsesizler için hiç.
Sayfa 69Kitabı okudu
