SAHİP OLMAK YADA OLMAK
“Biliyorum ki ben, Tatlı bir sevgiyi, küçük bir sevinci tattığım anlar dışına, Hiçbir şeye sahip değilim.” Goethe
Eğer sevdiğim halde, karşımda bir sevgi doğuramıyorsam, yani sevgim bir karşı sevgi üretmiyorsa; yaşamımı seven bir insan olarak dışa vurmam beni sevilen biri haline getirmiyorsa, sevgim güçsüz
«Benim için değil. Çünkü hiçbir zaman evlenmeyi düşünmedim. En komik olan şu ki evli olmadığıma hâlâ eminim… İnandığım aşağı yukarı şu: evlilik sondur, evlendikten sonra bana hiçbir şey olamaz. Düşünsene: sürekli olarak yanında birisinin olması, yalnızlığı hiç bilmemek. -Tanrım! - kendimle bir daha hiç olamamak, hiç. Ve evli bir kadın olmak, yani, kaderi tamamen çizilmiş bir insan. O andan itibaren yaptığın tek şey ölmeyi beklemek. Şöyle düşündüm: mutsuz olma özgürlüğü bile korunmuyor çünkü başka bir insanı da kendinle birlikte sürüklüyorsun. Seni her zaman gözlemleyen biri oluyor, seni inceleyen, her hareketini gören. Ve yaşama bıkkınlığının bile yalnız ve umutsuzken doğduğunda belli bir güzelliği oluyor - diye düşündüm. Ama bir çift olarak, her gün aynı tuzsuz ekmeği yemek, diğer kişinin yenilgisinde kendi yenilgini görmek… Bu kendi alışkanlıklarının öteki insanın alışkanlarına yansımasının ağırlığını düşünmeden, ortak yatağın ağırlığının, ortak hayatın, ortak ölümü hazırlamanın ve tehdit etmenin. Her zaman şöyle dedim: asla.»
Sayfa 126
"zenginlik ve güç ,yeme ,içme ,Şevket ve türlü türlü arzuların zevklerini satın alabilir ancak üzüntüden ve açıdan arınmış neşeli bir ruh veya özgürlüğü satın alamaz."
Sayfa 44Kitabı okudu
"Zenginlik ve güç, yeme, içme, şehvet ve türlü türlü arzuların zevklerini satın alabilir, ancak üzüntüden ve acıdan arınmış neşeli bir ruh veya özgürlüğü satın alamaz."
Sayfa 44 - Olimpos Yayınları, 4. Baskı: Ocak 2023. AnkaraKitabı okuyor
"Zenginlik ve güç ,yeme içme,şehvet ve türlü türlü arzularını zevklerini satın alabilir. ancak üzüntüden ve acıdan arınmış neşeli bir ruh veya özgürlüğü satın alamaz."
Yuvadaki Şeytan
Neden bütün ya da hemen hemen bütün modern evliliklerin mutsuz olduğu sorusu (sanki sadece modern evlilikler mutsuzmuş ve modern olmayanlar mutluymuş gibi), bütün edebiyatın -ciddiyetle- ve her beş çayı sohbetinin -ciddiyetten uzak bir biçimde- etrafında döndüğü, son moda sorulardan biri. Dünya üzerindeki her soru, toplumun
_UYUYORSUN! Rüyadasın. Gece gündüz demeden rüya görüyorsun. Bazen açık bazen de kapalı gözlerle. Hakikat değilsin. Rüya gören bir zihin, hakikati göremez ve hakikati de bir hayale dönüştürür. Gerçekle yüzleşirsen gerçek, hakikate dönüşür; kaçarsan yalanlar içerisinde yaşarsın. Uyan! Uyanık ol. Uyanık olmak hedeftir. Sessizlik içinde düşünerek
D.A.Ç
insan olmanın her zaman için kendinden başka bir şeye, ya da bir insana-gerçekleştirilecek bir anlama, karşılaşılacak bir insana, hizmet edilecek bir davaya, ya da sevilecek bir insana- yönelmek olduğu yolundaki antik ant- ropolojik gerçeğini anlıyorum İnsan, sadece varoluşundaki bu kendini aşmayı gerçekleştirdiği zaman gerçekten insan, ya da
Ve evli bir kadın olmak, yani, kaderi tamamen çizilmiş bir insan. O andan itibaren yaptığın tek şey ölmeyi beklemek.
Şöyle düşündüm: mutsuz olma özgürlüğü bile korunmuyor çünkü başka bir insanı da kendinle birlikte sürüklüyorsun. Seni her zaman gözlemleyen biri oluyor, seni inceleyen, her hareketini gören. Ve yaşama bıkkınlığının bile yalnız ve umutsuzken doğduğunda belli bir güzelliği oluyor -diye düşündüm.
_Tanrı, ışığı yaratmıştır. Demek ki ilk Üstad-ı Azam Mason, Tanrı’nın kendisidir.
_Adem Baba, ilk masonlardandır ve Tanrı tarafından Cennete mason olarak kabul edilmiştir. Bu, masonluğun eylem olarak değilse de bir oluş kudreti olarak daima var olduğunu söylemenin bir tarzıdır. Çünkü masonluk, insan ruhunun ilk ve eski bir ihtiyacına cevap
_Tinin Görüngübilimi, bilincin değişiminin yolculuğunun betimidir.
_Her şey kozmik tinin görüngüleridir. Bu gerçekliklerin dışında aşkın bir varoluş bulunmaz. Her şey bu dünyada olup biter ancak bilen özne ile bilinen şey mesela bilinç ve dünya aynı şeydir. Hepimiz her şeyi kapsayan kozmik ruhun parçalarıyızdır. O tekil ve tüm olan tin'dir.
_Küçük kılıbık adam. Korktuğun için bağırıyorsun.
_Ben kim oluyorum ki kendi görüşüm olacakmış. reis ne derse o’dur.
_Düşüncelerinin yanlış olup olmadığını sormadın kendine hiç?
_20 yıllık olayları anımsayacak beynin yok, bu nedenle, iki bin yıl öncesinden aptalca dini sözlerini tekrar söylüyorsun.
_Beni ahlaksızlıkla suçlarken doğrudan
