Rusya'da soylu ailelerin bütün mensupları prens unvanı taşırdı. Bu dönemde, yüz elli tane Prens Galitzin vardı ancak bazı soylular, kendilerini diğerlerinden üstün görürlerdi ve bu görüşlerinde haklılık payı da vardı. Galitzin hanedanı, 1408 yılında Moskova'da kuruldu. Dolgorukovlar, Narişkinler ve Vorontsovlar; Troubetzkoylar,
"Herkes yaşıyor, herkes çıkarıyor yaşamın tadını," diye düşünmeye başladı Darya Aleksandrovna. "Oysa ben, beni bir sürü telaşıyla ezen, öldüren dünyadan, bir hapishaneden kurtulur gibi kurtulup, ancak şimdi geldim kendime bir an için. Herkes yaşıyor: Şu köylü kadınlar da, kız kardeşim Natalya da, Varenka da, şimdi ziyaretine gittiğim Anna da; yalnız ben yaşamıyorum.
Sayfa 765Kitabı okudu
***
Baban seni buz üstünde peydahlamış herhalde Natalya. O kadar soğuksun ki!
***
Sayfa 146 - Yordam YayınlarıKitabı okudu
Leone Ginzburg
Mussolini, akademiyadaki tüm profesörlerin
faşist iktidara bağlılık bildirisine imza
koymalarını emreder. İmza koymayanlar
işlerini kaybedecektir. 1100 profesörden
sadece 10'u bildiriyi imzalamayı reddeder.
Ginzburg da bunlardan biridir. Ginzburg,
Mussolini'ye karşı yeraltı direnişine katılır.
Çünkü şunu iyi bilir: Kültür ve özgürlük
ancak birlikte yaşayabilir. Şu gerçeğin de
çok iyi farkındadır: Her zaman özgürlük
örtüsü altında, özgürlük diye diye gelen
faşizmin tek hedefi özgürlüğü yok etmektir.
Leone Ginzburg tutuklanır ve sürülür. Mussolini
1943'te devrilince Roma'ya döner ve
bu kez onun yerini alan Nazilerle mücadele
etmeye başlar. Yeniden tutuklanır.
Ve Nazilerin işkencesinde 35 yaşındayken
hayata veda eder. Hapishaneden karısı
Natalya'ya gönderdiği mektubu şöyle noktalar:
- Cesur ol!
‘Herkes yaşıyor, herkes yaşamanın tadını çıkarıyor,’ diye düşünmeye devam etti, ‘ama tasarılarıyla beni öldüren dünyadan, bir hapishaneden kurtulur gibi kurtulan ben, ancak şimdi bir an için kendime gelebildim. Herkes yaşıyor -şu köylü kadınlar, kız kardeşim Natalya, Varenka ve şimdi görmeye gittiğim Anna-, benden başka herkes.’
Darya Aleksandrovna
Dayım parmağıyla işaret etti bana, parmaklarımın ucuna basarak büyükannemin odasının kapısına yürüdü.
Karyolaya yattığımda fısıldadı bana:
"Yengen Natalya öldü..."
Bu hiç şaşırtmadı beni, zaten uzun zamandır ortalarda yoktu, mutfağa da yemeğe de gelmiyordu.
Sayfa 81Kitabı okudu
"Ne oldu?" diye sordum.
Grigori sobanın üzerinden aşağı atlayıp gayet sakin, "Natalya Yengen doğuruyor," dedi.
Annemin doğum yaparken öyle çığlıklar atmadığını hatırladım.
Sayfa 79Kitabı okudu
