TOPLU CEVAPLAR
İddiaların aksine:
1- Said Nursî'nin İstanbul'a geliş yılı 1907
2- Said Nursî'nin Nutuk'u 1908'de basıldı
3- Said Nursî, A.Hamid'e hakaret etmedi
4- Said Nursî, SultanReşat'tan para almadı
5- SaidNursî, Urfa'ya giderken Ankara'ya uğramadı
(Fesubhanallahil-azim; onca yalana bunca insan
Dağın Yamacındaki Büyüleyici Manastır: Sümela
Sabahın ilk saatleri, puslu hava eşliğinde servis aracımızla yola çıktık. Sümela Manastırı’nı ilk defa göreceğim için çok heyecanlıydım. Araç yavaş yavaş Trabzon Maçka’ya doğru hareket ederken ben solumdaki camdan Trabzon’u seyrediyordum. Gözlerimin önünden evler, apartmanlar, dükkanlar, okullar,
ben de kalbinin ne kadar temiz, niyetlerinin ne kadar güzel olduğunun farkındayım
Sayfa 97
muhteşemdi ama bir o kadar beni mahvetti
SPOİLER VARDIR.Öncelikle bu kitabı aylardır bekliyordum ve sonunda okudum. İlk yarısı o kadar eğlenceli ve harikaydı ki keyifle okudum. Ancak diğer yarısında her sayfasında ağladım desem yeridir. Yazar cidden derinlere inmiş ve karakterlerin duydularını çok iyi yansıtmış. Daren ve nova arasındaki aşkı okurken sıkılmıyoruz çünkü yazar konudan sapmıyor. Daren ve nova arasındaki zıtlık beni bi süre sonra mahvetti. Yazara söylendim "sen ne yaptın bize" diye. Daren ve nova arasındaki bağa o kadar kapılmışım ki onların zıtlaşmaları beni mahvetti. İkiz alevin kopması bence bi yandan iyi oldu çünkü o bağ oldukça nova hep bi arada bi derede kalıyordu. Artık daha rahat olur diye düşünüyorum. Ya acaba ben mi abartıyorum diye kendime sordum ama 2 gündür başıma ağrılar giriyor üzüntüden ksjxlsf sanırım ben biraz abarttım. Nova nın kendini geliştirmesi çok hoşuma gitti. Ancak her şeye yetişmeye çalışması ve haddi olmayan şeylere burnunu sokması sinirlerimi bozdu ama pişman oldu zaten. Darenin novaya olan çıkışmaların da en az nova kadar kırıldım ama bi yere kadar daren haklıydı. Arını bol bol görüyoruz bu kitapta ve ona bir kez daha hayran kaldım. Nova ile olan ilişkileri de muazzam ancak o sonda Arın'ın kahroluşu beni kahretti desem yeridir. Şimdi merakla son kitabı bekliyorum ve bu kitaba bayıldığımı bi çok duyguyu barındırdığını söylemek istiyorum. Serinin en duygu yüklü ve sert kitabıydı. Yazara başarılar diliyorum ve dördüncü kitabı dört gözle bekliyorum️ 
N. G. Kabal
1 ya da 0
Daha nereye kadar gidebilirim?
Nereye kadar gidilebilir?
Gidilebilecek yerin dibini bulmak mümkün mü?
Her şeyin mümkün olduğunu söylemek mümkün mü?
Ben buradayım. Buraya kadar duruyorum. Dahası yok. Yokluk yok. Hiçbir şey... h-i-ç-b-i-r-ş-e-y.
Aşk sözcüğü ancak bu harflerle yazılır.
Daha ne diyeyim?..
"O"nun içi boş değil, o sıfıra benzese de sıfır değil...
Doktor bir yandan holografa bakmaya devam ederken, bir yandan da cebinden çıkardığı gözlüklerini yüzüne yerleştirdi.
Cinder başını yana eğdi. ''Size gözlerinizi ameliyat ettirmeye yetecek kadar para ödemiyorlar mı?''
''Gözlük takmayı seviyorum.'' Dr. Erland holografı aşağı doğru indirdi ve Cinder'ın başının içine bakmaya başladı. ''Göz ameliyatından bahsetmişken, gözyaşı torbalarınızın olmadığının farkında mısınız?''
''Ne? Gerçekten mi? Ben de duygusuz kızın teki olduğumu sanıyordum.'' Dizlerini göğsüne doğru çekti ve bacaklarına sarıldı. ''Aynı zamanda yüzüm de kızarmaz, eğer bir sonraki parlak gözleminiz bu olacaksa.''
Crooks yumuşak sesle konuşmaya başladı, “Bak belki böyle anlarsın. George'u tanıyorsun. Geri döneceğini de biliyorsun. Ama ya kimsen olmasaydı? Siyahsın diye, barakaya girip kâğıt oynamana hak tanımasalardı? Ne yapardın o zaman? Burada oturup kendi kendine kitap okumak zorunda kalsaydın? Ortalık kararana kadar nal oynadın tabii. Ama ondan sonra kitap okumak zorundasın. Kitaplar işe yaramaz. İnsanın can yoldaşına ihtiyacı var.” Sızlanırcasına, “İnsan çıldırır kimsesi yoksa” dedi. “Kim olduğu hiç önemli değil. Yeter ki seninle olsun. Bak, dinle ben," diye bağırdı kendini tutamayıp; “insan çok yalnız kalırsa tozutur, hasta olur sonunda!”
Sayfa 75Kitabı okudu
Rahip
Babası herif gibi caminin önünden geçmeyi canı istemiyor! Eller adamı kınar köylük yerinde! Köy insanının işi siyasettir dünya da! Millet namaza gider ama ne amaca gider? Onu kimse bilmez! Kimi, “El gidiyor, ben de gideyim!” diye gider, katardan kalmak istemez. Kimi, “Gideyim, çünkü namazına aptesine, dikkatli adamı iyi bilirler!” diye gider. Biz bu kadar yaş yaşadık, Peygamberimiz altmış üç yaşında ölüp gitti, bizimki de oralara vardı, az değil, kimin ne yolda gittiğini az çok anlarız.
Kötülüğün Dokunuşu
+Fazla mı kirliyiz sanki...
- Biz fazla kirli değildik, biz fazla kirletildik sanki
- İlk darbe değil ki bu, Küçük kız. Neden koydu bu kadar?
+ Bilmiyorum, Acımasız. Her darbe sanki ilkmiş gibi. Alışamadım, bir türlü bende bu duruma.
- Alışmak zorundasın. Her darbe de yıkılırsan, hep yerde kalırsın.
- Dikkat çekeceksin, böyle yaparak,
Bir başkasının onu nasıl sevebildiğini, sevmeye nasıl hakkı olduğunu bazen anlamıyorum, çünkü onu yalnızca ben o kadar yürekten ve o kadar fazla seviyorum ki, ondan başka ne bir şey tanıyor, ne bir şey biliyorum; ondan başka da bir şeyim yok zaten!
İnsanın en büyük felaketlere bile hazırlandığı, "Ne olursa olsun, usandım, boğuluyorum!" dediği, ölüme kadar her şeyi kabul ettiği zamanlar vardır, ben o hâldeyim.
Sayfa 162 - Ötüken Neşriyat, 51.Basım, NE MUTLU TÜRK ÜM DİYENE!Kitabı okuyor
ben dünyanın önde gelen saatçisi, ölemem; şu çeşit çeşit parçalar ve türlü türlü çarklar aracılığıyla hareketi ayarlamayı beceren ben! Sonsuzluğu kesin kurallara bağlamadım mı ben, ve ona egemen olarak istediğim gibi kullanamıyor muyum? Usta bir el, yüce bir deha gelip şu başıboş saatlere düzenli bir biçimde sahip olmadan önce insanoğlunun alınyazısı ne büyük bir belirsizliğin içine gömülüp gitmişti! Yaşamda olup bitenler hangi kesin harekete bağlanabiliyordu? Ama siz, insan ya da şeytan, kim olursanız olun, bütün bilimleri yardıma çağıran, bütün insan varlığını sarıp sarmalayan ve insan yaşamının kuramlarına ve uygulamalarına altedilmez bir biçimde karışan sanatımızın yüceliğini hiç düşünmediniz mi yoksa! Hayır hayır, Zacharius Usta ölemez! Çünkü, zamanı ben düzene soktuğuma göre, zaman da benimle biter, dehamın koparıp uzaklaştırmayı becerdiği o sonsuzluğa geri döner ve hiçliğin dipsiz kuyusunda geri dönüşsüz biçimde yitip giderdi. Hayır, yasalarıma boyun eğen bu evrenin yaratıcısı kadar ölümsüzüm ben; ona denk oldum, onun kudretini paylaştım: Tanrı sonsuzluğu yarattıysa Zacharius Usta da zamanı yarattı.
İthaki Yayınları
