Varlığın tüm yapıp ettiği Tanrının eylemi ise o varlığın varoluşu ilahi etkinlikle çakışmaz mı? Spinoza bu ilkeyi sonuna değin götürür ve onun tüm doktrininin şöylece özetlendiğini söyleyebiliriz Yegane neden Tanrı ise Tanrı zorunlu olarak yegane varlıktır.
Spinozacı düşünceden bu ilke net olarak çıkar, hatta dillendirilir; Tanrı biricik neden ve biricik varlık ve ilkedir, uzamın ve düşüncenin bütün halleri Tanrıdan türer. Öbür yandan, Tanrı ile onun niteliklerinin halleri arasında, ilkeden sonuca doğru seyreden matematiksel bir ilişki var. Düşüncenin halleri ile uzamın hallerinin mütekabiliyeti açık olur, çünkü bu zorunludur. 3. Bölümün ikinci önermesine göre ne bedenin ruh üzerinde ne de ruhun beden üzerinde bir etkiye sahip olmadığını ancak bunların aralarında sabit bir paralellik bulunduğunu söyleyeceğiz. 2. Bölümün yedinci önermesinde ifade edilen budur. "Fikirlerin düzeni ve bağlantısı, şeylerin düzeni ve bağlantısı ile aynıdır." Başka bir deyişle, sistemi ya da dizisi ruh olan tüm fikirler bedene dair olguları temsil ederler ve aynı şekilde bunun tersi de geçerlidir. Bedende yer bulan tüm hareketler, uzamın tüm halleri, bir fikir ya da düşüncenin hali ile temsil edilir. "Bir uzam hali ve bu halin fikri, iki biçimde ifade edilmiş bir ve aynı şeydir."