Seni kendimden tanıdım çocuk
Yüreği sürekli çiğnenen bir yol
Gövdesi acılardan acılara köprü
Biraz öfke, biraz umut, çokça onur
Olan kendimden.
Sayfa 12Kitabı okudu
Kurbanın öfkesi sadede faile midir? Öfke nasıl tahrip eder aklı ve hissi?
Sayfa 121Kitabı okuyor
İncinme değil bu Öfke değil Ah! değil.
Ötesi... çok ötesi.
Tam bir yürek çöküntüsü Ruhun taşa dönmesi Aklın büyük yalnızlığı.
İnsana olan inancını yitirme!
sen, ben... biz artık geçmiş zamanız. bir anlık öfke, binlerce sahne...
Sayfa 109Kitabı okuyor
"Senden hoşlanmamın sebebi paran değil, sensin."
Martı YayınlarıKitabı okuyor
Bir akıl gelecek ki, akıllar delirecek;
Ve bir devrim, evvelâ devrimi devirecek...
"Hayatin çok boktan bir espiri anlayışı vardı."
Martı YayınlarıKitabı okuyor
Ama aslında çok umursuyordu ve her zaman yaptıkları gibi yine her şeyi mahveden yetişkinlere karşı öyle büyük bir öfke duyuyordu ki...
“Kızgınlığımı ve umutsuzluğumu size anlatamam. Fakat benim duygularımı bir düşünün: Uğruna bütün
hayatımı bir kenara atmaya hazır olduğum bir insan için, elinin tersiyle kovalayacağı bir sinek kadar değerim yoktu.
Yine bir öfke dalgası çökmüştü üzerime..."
Sayfa 25
Öfke aklı örter ve son derece olağan aksaklıklar, içinden çıkılamaz mutsuzluklara dönebilir.
Sayfa 40
Öfkelendiğinde bunun erkekçe bir şey olmadığını, sevecenlik ve kibarlık gibi özelliklerin insana ve haliyle bir erkeğe daha çok yaraştığını düşün. Öfkelenmeye ve hoşnutsuzluğa mahal vermeyen bir adam içinde gücü, sağlam sinirleri ve yürekliliği barındırır. Çünkü zihin hislerden bağımsız olmaya ne kadar yakınsa güçlü olmaya da o kadar yakındır. Öfke de üzüntü gibi zayıflıktır. Çünkü her ikisi de yaralanmaya ve teslimiyete neden olur.
Sayfa 120Kitabı okudu
Seni kendimden tanıdım çocuk
Yüreği sürekli çiğnenen bir yol
Gövdesi acılardan acılara köprü
Biraz öfke, biraz umut, çokça onur
Olan kendimden
Eğildim öptüm yıkık alnından
Uzaktın, kıyamadım sessizliğine
Biraz daha dedim içimden, biraz daha
Gün olur, onuru güzel çocuk
Acı da yakışır insanın yüreğine.
Kırmızı KediKitabı okudu
...aşk ve öfke arasında gidip gelerek şöyle demiş: " Bu son ! Werther ! Beni bir daha görmeyeceksiniz " Acı çekene büyük bir âskla bakarken hızla yan odaya geçip arkasından kapıyı kilitlemiş.
