Kibarca "omurgasızlık"
En kısa zamanda en yükseğe sıçrama hırsı gözlerini öylesine kör etmiş ki bu kariyer pazarında başarı için satamayacakları değer yokmuş gibi görünüyor.
Onlar buna profesyonellik diyorlar, ben omurgasızlık deyimini tercih ediyorum.
Sayfa 75 - Satılık Şarkılar
Sizin söz ettiğiniz ‘profesyonellik’ buysa...
Görünüşe göre, insanın işlerini yalanla, dalavereyle yürütmesi demek bu. Önceliklerinizi, dünyaya iyiliğin ve adaletin egemen olduğunu görme isteğinden çok, açgözlülük ve kişisel çıkara göre belirlemek demek. Sizin söz ettiğiniz ‘profesyonellik’ buysa efendim, bu benim pek umurumda değil, böyle bir şeyi elde etmeyi de hiç mi hiç istemem.”
Sayfa 90Kitabı okudu
Noter onayı almış, "telifli" şiirim; "Kan Bulaşan Mezarlar"
youtu.be/fEdYP6qWUvI
Çok uzun bir zamandır video çekmiyordum. Hem ikinci kitabım olan "Dünya Bulantısı" eserimden bir şiir seslendirip iyi niyetli olduğunu düşündüğüm okuyucularıma sunmak, aynı zamanda uygulama içinde değer verdiğim kullanıcılarla sohbet etmek istedim. Onun için bu video çekildi.
(Tamamıyla doğaçlama ve tek seferde çekilen bir videodur, profesyonellik amacı yoktur.)
Herkese keyifli seyirler dilerim.
PROFESYONELLİK
Berbat bir ruh halinden sıyrılıp ayağa kalkmak, sahte bir enerjiyle de olsa kolay olmalı…
Sayfa 13 - Kararlar adlı hikayeKitabı okudu
Yan yanayken saate bakmanın ayıp olduğu zamanlardı.. Evveldi. Güzeldi..
Karşılıklı oturdun mu masaya, bir gözlere bir de uzaklara bakılırdı, eski yad edilirken. Evveldi. Güzeldi. Ellerde telefonlar yoktu...
Sevmeler sessiz ve sebepsizdi. Ne gösterişe gelir, ne nedenlere sığardı. Evveldi. Güzeldi. Her şeyden önce samimiyet gelirdi..
Eşyalar pahası ile değil, hatırası ile kıymetlenirdi. İnsanlar aldıkları ile değil, verdikleriyle değer ifade ederdi. Evveldi. Güzeldi..
Sahi utanmak diye bir şey vardı. Evveldi. Güzeldi. Yüzsüzlük, profesyonellik adı altında prim yapmıyordu..
Evveldi. Güzeldi..
Eşyalar değil, insanlar ağırlanırdı evlerde ve kalplerde. Evveldi. Güzeldi. Henüz bu kadar yalnız değildik.
Evveldi. Güzeldi. Başkalarınca beğenilmek her şeyden önemli değildi...
Bunun adına profesyonellik diyordu.
Erkekliğini içeri girerken evin kapısında bırakmıştı.
Sayfa 58 - DKKitabı okudu
FUTBOLDA KAZANAN KİM ?
Sen yoksan bir eksiğiz diyorlar, gidiyorsun en uzak yerden bile izlemek için 40 TL istiyorlar, hepsini tek tek tanıyorsun biliyorsun ama hiç biri seni tanımıyor. Soğukta donma pahasına maçlarını izliyorsun, hepsi lüks arabasına binip evine gidiyor. Sen otobüsle dönüyorsun, trilyonlar kazanıyorlar, sana bir çay bile ısmarlamıyorlar.
Evin her tarafını renkleriyle resimleriyle donatıyorsun, oysa beraber çekilmiş hiç bir resminiz yok. Tutku, aşk sevgi ile bağlanıyorsun, hiç satmıyorsun ama onlar üç kuruş fazla para veren takıma gitmekte tereddüt bile etmiyorlar, yetmiyor dönüp sana bi de gol atıyor, atarken sevinmeye devam ediyor, profesyonellik deyip işin içinden çıkıyorlar.
Sen GOOL diye bağırdığında golden başka bir şey olmadığını onların hesaplarına primler yattığını görmüyor musun?
Yani: Büyütmeyin, kırmayın sevdiklerinizi, başkaları bu kadar rahatken, rahatınızı bozduğunuza değmez..
Futbol borsada değil, tarlada oynandığı.. Üç kornerin bir penaltı sayıldığı haliyle güzeldi..
Kısacası Sömürü olan futbola fazla kafanızı yormayın....
Saçma sapan sohbetlere dalmayin çocuğunuzun rızkını saçma sapan maçlara ödemeyin küfrün olduğu yerlere çocuklarınızı götürmeyin.... Osman Arkın
VERİLERLE (İNSANLARLA) OYNAMAK
#136938897
Eylül Ayı Öykü Etkinliği
“İlk defa bir temizlik görevlisi için yapılan iş görüşmesinde hem şirket patronun hem insan kaynakları müdürünün hem şirket müdürünün yer aldığını görüyorum. Camın arkasında başkaları da var mı? Sanayi ve Teknoloji Bakanımız da burada mı?” dedi Fikret gülerek.
“Fikret Bey, biz de
Size gerçekten de içten olmaya çalışıyorum. Bakın, şu an ne düşündüğünüzü biliyorum: İş ahlakı, etik kurallar, profesyonellik... Hepsi saçmalık! Bu sektördeki insanların tek ilgilendikleri şey izleyicidir.107
EVVELDİ...GÜZELDİ..
Yan yanayken saate bakmanın ayıp olduğu zamanlardı..
Evveldi. Güzeldi..
Karşılıklı oturdun mu masaya, bir gözlere bir de uzaklara bakılırdı, geçmişte yaşananlar anılırken.
Ellerde telefonlar yoktu..
Çocuktuk. Büyükler, eski günleri konuşurken uyuyakalmak diye bir şey vardı.
Evveldi. Güzeldi.
Sevmeler sessiz ve sebepsizdi. Ne
Heat (1995)
Yönetmen Michael Mann, Al Pacino ile Robert De Niro'yu karşı karşıya oturtuyor ve duruma "polisiye sinema" penceresinden bakarak profesyonellik ve modern yalnızlık üzerine bir tablo çiziyor. Mann'in hırsız-polis oyunu, her parçasıyla "bir klasik" gibi inşa edilmiş bir film.
Sayfa 72Kitabı okudu
Profesyonellik Takiyesi
Mademki -diye akıl yürütür insan- kendimi, değişimine hiçbir etkimin olamayacağı şartlar içinde bulmuşum, üstelik bir kez yaşanıyor ve yaşam da durmadan akıp gidiyor, öyleyse yaşamamı, olabilecek en iyi şeye dönüştürmeye çalışmalıyım. Ben, denizin dibindeki bir kayaya yapışıp kalmış bir deniz kabuğuyum. Üzerimde fırtınalar kopar, büyük büyük gemiler geçer üzerimden ama benim çabam o kayaya tutunup kalmak içindir çünkü suya kapılıp da yüzeye çıkarsam ölür giderim ve benden geriye tek bir iz kalmaz. Profesyonellik Takiyesi işte böyle ortaya çıkar.
Sayfa 76 - MonoKL YayınlarıKitabı okudu
