Sayfa 51
Türk Gibi Müslüman!
Fransa dönüşü yine Aachen'da Evren Karadayı'ya
uğradım, artık ramazan bitmişti. Bayram namazını Bilâl
Câmii'nde kıldım. Namazdan sonra bu câmiin alt katındaki
yemek salonunda çay içiyorduk. Masamdaki arkadaşlarla
tanışırken, birisinin Sivaslı, diğerinin Konyalı ilh.. olduğunu
söylemelerine mukabil gayet fasih Türkçe konuşan biri de:
«—Ben almanım!..» demez mi?! Doğrusu inanılır gibi
değildi. O'na ismini sordum:
«- Ahmed Schimide!..» dedi.
«- Aşkolsun!. Ne kadar güzel Türkçe konuşuyorsunuz!..
Söylememiş olsaydınız, ben sizin Türkçe'yi sonradan
öğrenmiş bir insan olduğunuza asla ihtimal veremezdim!.» deyince muhatabım kulağıma eğilip:
«- Kadir Bey, ben türk gibi müslümanım!..» dedi. Hayretim daha ziyade arttı.
«- Bu da ne demek?! Türk gibi müslüman olmanın alâmet- i
lârikası ne?!» diye sordum. Salonda her kavimden müslümanların duymasını istemiyordu. Yine kulağıma eğilerek:
«- Türk gibi müslüman olmanın alâmet-i fârikası «edebli»
ve «cesur» olmaktır!..» dedi.
«- Hariçten gelip müslüman olabilmiş, bu yüce dinin hakikatine nüfuz peydah edebilmişsin!. Buna ilâveten bir de
böyle incelikleri kavramışsın!.. Bravo!..» dedim.
Bölüm 2 SÜRGÜN
Böcüzâde; Cumhuriyet Devri'nin gelmesiyle şehirlerde hastaneler kurulduğuna, Diyanet' in bayram ve Ramazan günlerini doğru şekilde ilan ettiğine, ağır vergilerin kaldırılması
nedeniyle çiftçinin rahat nefes aldığına, ölen askerlerin maaşlarının ailelerine düzenli şekilde ödendiğine, atamaların sınavlara göre yapıldığına, akrabası ve adamı olanların kayırılmadığına, memur maaşlarının süresinde ödendiğine bizzat tanık oluyordu.
Sayfa 27 - Masa KitapKitabı okuyor
Melikşah döneminde âlimlerin ilim hürriyetini ve ağırlıklarını göstermesi bakımından Sultan Melikşah ile Imam Cüveyni arasında geçen bir olay ibrete şayandır. Melikşah, ramazanın sonunda hilalin görülmesi üzerine bayram günü ilan etti. Fakat Cüveynî ertesi günün ramazan olduğuna dair fetva verdi. Devlet otoritesinin söz konusu olduğu bu durumda sultan, Cüveyni'yi nazik bir şekilde saraya davet ederek meseleyi sorar. Cüveyní sultana, "Devlet işlerinde fermana itaat bizim vazifemizdir. Fakat fetvaya taalluk eden bir meselede sultanın bize danışması lazımdır" der. Neticede, Cüveyni'yi haklı bulur ve onun verdiği fetvaya uyar. Bu olay bir âlimin, sultan üzerindeki otoritesini göstermesi bakımından belki de en güzel misallerden biridir.
Sayfa 158Kitabı okuyor
Medine’ye hicret ettikten sonra, bura sakinlerinin İran’dan alınma Nevruz ve Mihricân bayramlarını kutladıklarını gören Hz. Peygamber (asm),
“Allah sizin için o iki günü daha hayırlı iki günle, Kurban ve Ramazan bayramlarıyla değiştirmiştir.”
İslam’da bu iki bayramın dışında hiçbir günün bayram olarak geçerliliği yoktur. İslam dairesi dışındadır. Hüküm sahibi Allah’tan başka hiçbir beşer bayram ilan edemez. Akıl sahiplerine duyurulur.
Eskiden Ramazan aylarında meyhaneler tamamen kapatılırdı. Bayram geçince meyhaneciler gedikli müşterilerinin evlerine birer tabak midye dolması göndererek meyhaneyi hatırlatırlardı ki, akşamcılar kendi aralarında buna “Unutma Bizi Dolması” derlerdi.
"Böyle diyorum ama bakma... Utanmazım işte, bir şey istediğim zaman da dilek tutuyorum ve dua ediyorum. Ya da başım sıkışırsa filan da Allah'ım yardım et diyorum, totemim de hiç bitmiyor," dedi. Alper de ezan sesinin, ihtişamlı bir kubbenin, ramazan sofrasının, bayram sabahının ya da mahyanın kendisini etkilediğini; sosyalist ve inançsız olduğunu her fırsatta dile getiren annesinin de isyanını Pir Sultan Abdal deyişleriyle cuşa gelip, "Takdir olan gelir başa, tevekkeltü tealallah" diyerek haykıranlardan olduğunu anlattı. "Sen rahat ol," dedi sonra Alper bilmiş bilmiş, "bence başımızın sıkıştığı anda icat ettiğimiz bir olguyu sadece başımızın sıkıştığı anlarda hatırlamamızdan daha doğal bir şey olamaz. Zaten böyle kutsallaştırılmış kavramları tartışırken korktuğumuz da çarpılmak falan değil, bu kavramları kutsallaştırarak kendilerine çıkar sağlayanların ya da kimlik edinenlerin saldırma ihtimali... Ha çarpılmaktan korkuyorsak bu da o tiplerin yarattığı illüzyon... Birey olamadığı için varoluşunu ancak bir külte bir lidere bağlanarak, bağlanırken de ona dönüşerek anlamlandırabiliyor pek çok insan çünkü..."
Sayfa 96 - Sözler: Ne imiş söyle aşkın tılsımı?Kitabı okudu
Bilinen yollar olmadığı için, yolun uzak veya yakın olduğunu bilmeden, uydurma sözlerle bu yola girdik.
Bayram namazı Gûmel çayının sahilinde kılındı. Nevruz o bayrama yakın olup, farkı bir - iki gün idi.
O münasebetle şu gazeli söylemiştim: (186)
Yeni ay ve yârın yüzünü gören halk, sevinçle bayram yapar;
senin yüzünden ve kaşlarından ayrı olan benim için,
bayram ayında ancak gam vardır.
Ey, Babur, (yârın) yüzünün nevrûzunu ve vuslatının bayramını ganimet bil; yüz nevrûz ve bayram olsa, bundan daha iyi olmaz.
Bayram affedilene bayram
Bayram evinin önünü supurebilene Bayram
Bayram Ramazan'i bi hakkın yaşayana Bayram.
#Gönüldağı#
Teşvîku'l-Ervâh ve'l-Kulûb ilâ Zikri Allâmi'l-Guyûb
İbnu's-Serrâc, eserini dört bölüm olarak kaleme almıştır. Kitabın üç bölümü bir ciltte, mutasavvıflar ve onların kerametleri hakkında bilgileri derlediği "Tuffâhu'l-Ervâh ve Miftâhu'l-Arbâh" adını verdiği bölüm ayrı bir cilttedir. Bu durum eserin
Sayfa 20 - Kitap Yayınevi, İnsan ve Toplum Dizisi - 70, 2. Basım, Giriş
Böcüzâde Süleyman Samî'nin anılarından
" Öte yandan Anadolu son derece sahipsiz ve vakimsiz duruma düşmüştü. Vergi tahsil etmeye gelen memurlar sık sık keyfi hareket ediyordu. Savaşlar nedeniyle genç erkek nüfus Yemen'e, Karadağ'a ve Girit'e gönderildiği için geride kalan yaşlılar tarlalara yetişemiyordu. Sarayın Ramazan ve bayram günleri de tahsisatı için büyük paralar gerekiyor ve halk bu tahsisatı sağlamada güçlük çekince kimileri hapse atılıyordu. Böcüzâde anılarında o günleri anlatırken " Çok zaman gözyaşları dinmez, para darlığı bitmez oldu" diyordu.
Sayfa 24 - MasakitapKitabı okudu
Dindarlık, sadece Ramazan ayına ve muayyen günlere
mahsus değildir; ömürlük bir takva hayatıdır. Bu bakımdan Ramazan' dan sonraki aylarda da zamanımızı değerlendirme hususunda gafletten sakınmalıyız. Tıpkı Ramazan-ı Şerif gibi ilahi irade ile sınırlandınlmış olan ömürlerimizi, kulluk heyecanı ve adabı ile geçirmeye gayret edelim ki; ahiretimiz , bayram günümüz olsun .
Sayfa 125 - Otto YayınlarıKitabı okudu
