Hayat herkese farklı renkler sunar bazen farkındayken bazen farkında olmadan bir tarafa yöneliriz.
Bazen yaprağın rüzgarla her yere savrulmadı gibi. Az zamanda ise sağlam bir ağaç gibi yerimizde durabiliriz.
❝ Yüzleşme..
Filistin’in üstüne solmadı renkler ona yönelen sindirici saldırılarla
ve imha planlarıyla.
Ancak halkımız onca yazılan söylenen resmi tarihte yalnız bırakıldı
ve o savaşta her daim bedeni kendi toprağıyla besledi.
Filistin halkının önündeki sabah güneşinin ışıltısını silip atmaz, o ışıltılara dolanlara sayfalar yetmez, kalemler taşımız mürekkepleri
dolup taşar, damlar kılıçlardan ve kıvılcımlardan alevlenir.
O insanların ruhu eser yeri sararak, sudaki o cevherin sureti bu insanlarındır... verilen emirler etkilemedi yüce olanları etraflarında kızartır gerçekleri. Bu da doğacak çocuklarımıza yetecek kalbe çöken adımlar gerçek et ve kemiğe bürünerek dönecek.
Ellerim sav sözlerle Filistin’in kızaran suretinin etrafında alemin önünde ve dudak resminde halkın durumunu etkiler olduğu gibi olmaz ruhlardan renkleri yaratır ve cesareti bir çok mekânda iz bırakır bu alemde.
Şimdi o özgür devleti soruyorum, halkın o özgürlüğü nasıl özleyip beklediğini, nasıl bu gerçeği halktan gizlediğini ve halktan bütün bu güzelliği... halkımız bu acıyı içti ve içtiğiyle uzaklaşmadı umuttan görünen adaletle zafere ulaşır bugün kendisine onaylayana kadar insanların sınırını meşruluğun şekliyle.
Bu durum ne zaman bitecek?!
Bütün yollara dökülen güzel kanlarla.
Sayfa 55 - E-KitapKitabı okuyor
Ey her gün gölgesini omzumda duyduğum el,
Gölgesi kendisinden bin kere beter ölüm
Her gece karanlıkta karşıma çıkan heykel,
Herkes gibi bana da bir gün mukadder ölüm.
Kandırsın beni bırak bu renkler, bu kokular,
Ne olsa bu bahçede bir şarkılık günüm var;
Bilmem ne aksettirir yarın benden bu sular,
Ve sanmam geri gelsin bu giden günler ölüm.
Sayfa 98Kitabı okudu
Yüzüne iki numara büyük gelen gözlerinde, yıldızlardan ihraç edilmiş renkler yansıyordu.
Kandırsın beni bırak bu renkler, bu kokular
Ne de olsa bu bahçede bir şarkılık günüm var
Sayfa 98Kitabı okuyor
Atmosfer dünya için ne ise insan ruhu için de yanılsama odur. O yumuşak hava olmazsa bitkiler ölür, renkler solar. Üzerinde yürüdüğümüz toprak alev topuna döner. Kireçli topraklarda yürürüz, ateş gibi taşlar ayaklarımızı kavurur. Gerçek bizi mahveder. Hayat bir rüyadır. Uyanmak ise bizi öldürür. Rüyalarımızı çalan, hayatımızı da çalmış demektir.
Sayfa 142 - Kırmızı kedi yayıneviKitabı okuyor
Önce renkler.
Sonra insanlar.
Ben genellikle böyle görürüm.
Ya da en azından böyle görmeye çalışırım.
Sayfa 7Kitabı okudu
Ama renkler anlaşılmaz, hissedilir.
Sayfa 204Kitabı okuyor
o ara renkler, o turuncular, o pembeler, o bejler,
yalnızca temennilerin kaypak sufleleriyle beslendiler.
... yüzle ahlak arasında herhalde müthiş bir münasebet vardır. Güzel olan muhakkak güzel ahlaklıdır demeyeceğim. Sonra fena ruhlu güzel yüzün de, insanı perişan eden, mahveden sihrini de inkâr etmeyeceğim. Yalnız şunu demek istiyorum ki, ahlakın yüze eklediği mimikler, hatta renkler, yüz, ahlak her ikisi güzelken de vardır. Fakat bunlar bu an, bu mekân içinde sevimlidirler. Ahlak bozulmazsa ter temiz, sevimli, hatta dostun bu halleri taklit edeceği gelmesi kadar dost, ılık devam ederler.
Ay kırılgandı; gökte gülümsüyordu renkler
Toprak bir muammaya dalmıştı gözlerinde
Hayatının başlangıcı siyah beyaz olmuş, renkler daha sonra ortaya çıkmıştı. Tıpkı televizyon gibi.
Sayfa 127
Dmitriç insanlar hakkında yargıda bulunurken farklı renkleri gözetmeden sadece siyah ve beyaz gibi keskin renkler kullanırdı. Ona göre insanlık namuslular ve namussuzlar olmak üzere ikiye ayrılıyordu; ikisinin arası yoktu.
Sayfa 6Kitabı okudu
Yarın Güzeldir
Hangi mevsimdeyiz böyle
Paletimde renkler kaskatı
Oysa durmadan boyamalıyım hiç durmadan
Renklerini yitirmiş hayatı
Mevsimlerden keder mi söyle
Dinle! ruhumun yatışmasını bekleyemem,
Gitmeliyim ve giderken
Bakmamalıyım gözlerine hayat denen fakirin.
Su içtiğim ellerden
Bana bir pişmanlık gelsin istemem.
Dinle! hatırladıkça üzüyor beni
Geri çekilirken yaktığım rüyâ
Mevsimlerden keder mi söyle,
Ne giysem yakışmıyor uçurumlardan başka
Dağıtamıyor hiçbir güneş ruhumdaki sisi
Ve ben hâlâ yarın güzeldir diyorum
Kalmasa da albenisi.
İbrahim Tenekeci