Şimdiye kadar sevilmedim. Çok özendim. Fakat sanırım ki sevmedim. Yahut biraz öyle zannettiklerimin sevgi olmadığını şimdi anlıyorum. Gençlerin kalplerini saadetle dolduran sevgi perisi benim gönlümde hiçbir vakit bir hakikat şekline girmek lütfunu göstermedi. Daima daima hayal şeklinde kaldı. İşte ben öyle oyalandım. Hep hayaller hülyalar arkasından koştum. Hep mevcut olmayan afetler için ağladım. Bu hiçler için o kadar yoruldum ki aşkı da inkar edecek bir hale geldim.
Kalbimi de büyüttüm sonunda.
Artık bazen gözlerime tırmanıp bakıyor sokağa, kirpiklerime tutunuyor, o ince parmaklıklara...
Öyle çok büyüdü yani, görsen şaşarsın,
Kalbim sanırım büyüyünce sokaklarda ağlayan biri olacak.
Rezillik yani maviş anne!
Kaçmaması için sen en iyisi kalbime de
Benim serüvenimden bir yer ayırt.
Aman, mutsuz bir yer olmasın!
Sayfa 22Kitabı okudu
Sanırım hiçbir şeyin öyle pek tamamlanmadığı
Bir çağda yaşıyordum.
Sayfa 414 - YKYKitabı okudu
“Sanırım öyle hiçbir şeyin tamamlanmadığı
Bir çağda yaşıyordum.”
"Hayır Jem, bence sadece bir tür insan var. Hepsi aynı."
"Senin yaşındayken ben de öyle düşünüyordum," dedi. "Ama tek bir tür insan varsa, neden birbirleriyle anlaşamıyorlar? Hepsi aynıysa, neden birbirlerinden ölesiye nefret ediyorlar? Scout, sanırım bir şeyi anlamaya başlıyorum. Galiba Öcü Radley'in bunca senedir neden evden dışarı çıkmadığını anlamaya başladım... Dışarı çıkmayı istemediği için evde kalıyor. "
Sayfa 289Kitabı okudu
olmazlara meyillidir çoğu insan.
çoğu insan dediğime bakma, hepsi aynıdır da bazıları bu yönlerini
digerlerine nazaran daha iyi bastırır.
merak ediyorsun değil mi seni neden terk ettiklerini?
neden artık sevmediklerini?
neden başkasını tercih ettiklerini?
neden sana seviyormuş gibi yaptıklarını ?
biliyorum, ben de çokça düşündüm bu sorduklarını.
buldum sorularımın cevaplarını .
dikkatli bak insanlara.
dikkatli bakarsan, hiç kimse ilk başlarda kazanmak için uğramadığı insanın değerini bilmiyor.
insan öyle yaratılmış sanırım , inan bunu bilmiyorum.
ama eminim, hepsi ilk başta emek vermek istiyor, ugraşmak istiyor, koşmak istiyor, koşarken yorulmak istiyor, düşmek istiyor...
yara almak isteyenler bile var.
hepsi bunlardan sonra ulaşmak istiyor, yanında olmasını istediğine...
ve sen de; o koşmasın , o uğraşmasın, O yorulmasın diye düşünürken, fark etmeden aslında elinin tersiyle başka yöne koşmasına
izin veriyorsun...
"imkansz ol." diyemem sana.
ama sana koşa koşa gelen birine hemen açma kollarını.
biraz "zor" ol ki değerin bilinsin...
Sayfa 18Kitabı okudu
Gördüğüm her şeyi rahatça unuturum. Bir yüzün çizgilerini, hatta gözlerin rengini bile bir türlü öğrenemem. Fakat, Alissa'nın tebessümündeki
hüznü ve gözlerinden büyük bir kavisle ayrılan kaşlarını hatırlayabiliyorum.
Benzerlerini asla görmedim; yahut hayır... Dante zamanından kalma bir Floransa heykelciğinde... Öyle sanırım ki, Beatrbc'in çocukluğunda, böyle gayet geniş kavislenmiş kaşları vardı. Bu kaşlar bakışlarına, dolayısıyla bütün varlığıma aynı zamanda hem kaygı hem güven veriyordu. İhtiraslı bir sorgu hali...
