Kardeşim benim, dedi, buradan ayrılırken, şu koca dünyada hiç olmazsa sen varsın diye düşünüyordum. Ama şimdi senin yüreğinde de bana yer olmadığını görüyorum, sevgili keşişim!
Sayfa 351 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Sen öyle varsın ki Ben yok gibiyim.
Bugün 
Ölmeye Yatmak’ı bitirdim. En son şubatta 
Katalin Sokağı’na on yıldız vermişim. Koca bir mart ayını on yıldız verebileceğim bir kitaba rastlamadan geçirmişim. Tam nisanı da böyle bitiriyordum ki 
Adalet Ağaoğlu imdadıma yetişti. Kadınlar ellerinin değdiği yeri nasıl da güzelleştiriyorlar dedim içimden. Her şey de olduğu gibi edebiyatı da bir çiçek bahçesine çeviriyorlar. 
Ayfer Tunç’un 
Kapak Kızı’ı okurken de düşündüm aynı şeyi. Sonra 
Füruzan’ ımız, Fatma Aliye Hanım. Hepsi bir saygı duruşunu hak ediyor. Sadece Türk Edebiyatı ile de sınırlı değil elbette. 
Annie Ernaux, 
Marguerite Duras, 
Agota Kristof, 
Magda Szabo, 
Toni Morrison, 
Jamaica Kincaid, 
Tove Ditlevsen, 
Elena Ferrante…oturdum düşündüm, ne çok kadının ruhuna konuk olmuşum meğer. İyi ki varsın edebiyat dedim.
Fakat kendi topraklarının kadın yazarlarını okumak çok daha başka. Anlattıkları çoğu şey senin de kaderin çünkü, gözyaşları senin gö yaşın, kederleri senin kederin. Sen de mi yaşadın bunu diyorsun, bunu ben yaşadım bunu annem yaşadı, şunu da komşu kızı, ilkokul arkadaşım… sonra şaşırmıyorsun bu kader ortaklığına. Ne de olsa biz aynı toprakların gülleri, laleleri değil miyiz? Aynı havayı soluyup, aynı sulardan beslenmedik mi? İyi ki var kadın romancılarımız, yoksa kim anlatırdı yazmamış olan onca kadını?
Bir iş daha edindim kendime. Türk kadın romancıların eserlerini keşfe çıkmak. Lakin önce birazcık 
Thomas Mann sularında yüzüp Alman edebiyatınının atmosferine dalmam lazım.
Kalbim acıyor sara..
İçinde sen varsın diye
Çok üzülüyorum sana bir şey olur diye
Hasret
Deniz derya olmuş, susar sanki
Güneş doğar, süzülür, ağlar belki
Canım yanmış, hasret çeker sanki
Sevdiğim gelir, bakar belki
Konuşurum kendim ile
Kırpışır kalbim sen ile
Neşem solmuş bağrım ile
Ağlar olmuş gözlerine
Sarılırım sözlerine
Maşuk yanar aşk ile
Kayboldum sabır dile
Varsın nazar desinler
Gönüle hoş geldin
Harap oldum
Siyah oldum
Ziyan oldum
Göklere yağmur oldum
Düşer oldum
Bir toprakta yatar oldum
Kimseye değildir sitem
Aklın yolu ile imtihan
Kalbe varmış sevdaya ziyan
Kuldur kuluna kavuşmayı bekler zaman
" Aral,"
" Efendim Lina."
" İyi ki varsın bence sen"
" Sende iyi ki varsın cennet çiçeği"
Sayfa 250Kitabı okudu
39’luk Esmerim
(Müzik sesleri yine tüm apartmana yayılmış.)
-Geldim bekle!
-Benim ben!
(Kapı açılır.)
-Biliyoruz herhalde “benim ben” diyor ya, geç hadi hocam bey.
-Bütün gün bu anı bekliyorum.
-Hm. Hangi anı?
-Evime geldiğim anı yavrum?
-Bak sen. Gelişme kaydedilmiş Tolga Bey? Evimler falan filan.
-Ee bebeğim öyle davran, evinde hisset kendini, yoksa uyurken
Ya Rab sen de bilirsin ki
Bir Sen varsın bana yakın.
Sayfa 168Kitabı okuyor
Her takvime üç beş ömür,
Bahtımızın bilmecesini bölüştürdük,
Çabuk düşen yapraklara..
Her şey niye bu kadar çok zaman alıyor?
Niye?
Ne çabuk geldik,
Bu soruyu derin bir iç sızısıyla soracak yaşa..
Ölüm karşısında kazanılan bakış derinliği,
Niye yitirildi yaşamda?
Eski bir fotoğrafa bakıyordum,
Bu sorular beni yokladığında.
Fotoğrafta sen de varsın,
Bak ve söyle bana.
Murathan Mungan
Mavi bir gökyüzümüz olsun,
Kanatlarımız..
Dokunarak uçalım.
İnsanlardan buz gibi soğudum.
İşte yalnız sen varsın.
Öyle halsizim ki hiç sorma,
Anlarsın..
Cahit Külebi 🕊
Şimdi artık benim için yalnız sen varsın dünyada, yalnızca sen, benimle ilgili hiçbir şey bilmeyen sen, bu arada hiçbir şeyden haberi olmayanı oynayan veya her şeyi ve herkesi alaya alan sen. Evet, yalnızca sen, beni asla tanımamış olan ve hep sevdiğim sen.
Bir sen varsın hep saçların ağzın
Bir merdiven hücresinde uzak çağrışımlarla koşardın ya bensem seni sonsuz gelişinle saçından tanıyor gülüşünden kaçıyor eğilip başını içlerimden geçtiğin zaman uzağa bir yolcuya karşı çıkar gibi
Artık gecikmiş alışıldığım gidişinle davranılmaz üstünde durulmaz hiçbir tüfeğe gelmez bir kekliksem
