Zaman denilen sessiz, hudutsuz, dur durak bilmeyen, eşsiz ve sır dolu mefhumun her şeyi sarmalayan dev dalgalar misali devinerek hızla ve sükûnet içinde aktığı okyanusta gerek her birimiz gerekse tüm evren, tek nefes tezahür edercesine kâh var kâh yokuz.
Sayfa 14 - SaltOkur YayınlarıKitabı okudu
bir gönlü tek sözcükle
viranaye çevirmek,
bir tek nefesle bir bedeni
yakıp yıkmak, kül etmek
ve sonra…
sonra, dolunca
gündelik çalışma süresi
yıkayıp arındırmak elleri.
İnsanilikleriyle gurur duyan o geç dönemlerde, tam da o insani dönemlerin yenmiş olmakla gururlandıkları "vahşi gaddar hayvan"a karşı o kadar çok korku, korkuya dayalı o kadar çok boş inanç kalmıştır ki geride, somut gerçekler bile, âdeta sözleşilmiş gibi yüzyıllar boyunca hakkında hiç konuşulmadan kalmışlardır, çünkü o vahşi, en sonunda
Sayfa 157Kitabı okudu
KUSURSUZ DÜNYA
Tanrılar arasında en silik olan, kayıp ruhların Tanrısı, sadece sen duy beni:
Bizi, deli ve sağa sola gayesizce koşturan ruhları koruyan Kader, işit beni:
Kusursuz bir ırkın içinde onların en kusurlusu olarak yaşıyorum
İnsanlık kargaşası, karışık maddeler bulutu olan ben, yitirilmiş hayatların, tamamlanmış yasaların ve saf
Sözlerim senin üzerine indirilmiş ayettir.
Vatansız bir vatandan yazıyorum üstelik
Sokaklarında karşılaşma ihtimalinin bile olmadığı
Oysa sessiz sinemayla anlaşırmış insanlar burda
Hepsi kendi hücresinden yazar acılarını sevinçlerini, kederlerini
Hırsla beklerler ölüm haberlerini
Soluk almak için kaldırırlar başlarını
Zihinler hep aynı burda
Katil hep yanı başlarında
Korku gölgeleri kadar yakınında
Çiğnemek burda kuralı
Yok olmanın haberci
İsyan, burda tanrıya başkaldırmaktan daha güç.
İnsanlar burda tabutta
İnsanlar burda çoktan yok olmanın hazırlığında..
dedim yaşlanmış bedenler diyarı bura
Oysa kapını eşiğinde
Şevkatli kollarını açmış çoktan bahar
Görmek onu, yeryüzüne ulaşmaktır
Burda kavuşmak yok,
pencere tapınmak var....
«Sessiz bir Tanrı'ya değil, konuşan bir Tanrı'ya tapınmak isteyen Thomas Münzer. »
Sayfa 61 - Evrensel Basım YayınKitabı okudu
Bana göre, bireysel şahsiyetlere tapınmak her zaman gayrimeşrudur. Doğa elbette evlatlarına farklı yetenekleri farklı şekillerde dağıtır. Ancak bu yeteneklerden fazlasıyla nasiplenmiş olanlarda birçoğunun, sessiz, gözlerden uzak bir hayat sürdüğüne eminim. Bu kişilerden yalnızca bazılarını öne çıkarıp onlara karşı sonsuz bir hayranlık beslemenin, insanüstü güçler ve özellikler atfetmenin adil ve güzel bir davranış olmadığına inanıyorum. Benim de kaderim böyle oldu; halk tarafından öngörülen başarılarım ve yeteneklerim ile gerçekler arasındaki fark gerçekten gülünçtür.
Sayfa 52Kitabı okudu
Dün değil, önceki gün. Dün de bir günlük geride…
Karasu dedikçe, kaz dediniz, derin okuma dediniz, ben de kazdım da kazdım derin inceleme yaptım. Bu sebepten bu "derin okuma" fikrini ortaya ilk atan 
Metin T. 'ye ithaf ediyorum bu incelemeyi.
Kazdıkça daha derine gittiği için mi nedir, Karasu'nun her kitabı
Ne gece dinlendiğimde çözülüyor kaygılarım,
ne de derin bir uyku çektiğimde.
Beslenip büyüyor gitgide
bu ıstırap
ateş salıyor iliklerime, Aetna mağarasından boşalan
sıcak buğular gibi adeta. Pallas'ın tezgâhı işe yaramıyor,
yünler kayıp yuvarlanıyor ellerimden;
tapınaklara adaklar sunup tapınmak istemiyorum,
sunakların ortasında Atinalı kadınlar korosuna katılmak da,
sessiz ayinlerin tanığı olan meşaleleri sallamak da
istemiyorum;
istemiyorum gönülden dualar edip yaklaşmak, ya da sessiz
törelerine katılmak
hâkimi olduğu toprakların koruyucusu o tanrıçaya:
Tek arzum ava çıkıp telaşla kaçan hayvanların peşine düşmek,
şu yumuşacık ellerimle sert ciritler fırlatmak.
Ne yöne gidiyorsun, ey ruhum? Nedir bu ormanlara olan
çılgınca tutkun?
