Çoğuna yabancı olduğumuz Nietzsche'nin sözleri, "Özdeyişler ve Oklar" bölümü ile başlar kitap, Sokrates'in Sorunu ile devam eder. "Yaşamak —uzun süre hasta olmak demek." Önce yaşama sorununa değinir, en bilgelerin ortak görüşü buysa yaşamda sağlam durmadıkları için ölmeyi tercih ettiler, der. Değişmez değerler vardır görüşündedir Sokrates ; Nietzsche' e göre ise, değerler sürekli yeniden değerlendirilmelidir. Sokrates 'in akıl=erdem=mutluluk denklemini de tuhaf bulur ;çünkü Rasyonelist değildir Nietzsche ve O' na göre Akılcılık bir hastalıktır.
İkinci kısımda "Varlık" kavramına değinir. İnsanların var olanı öldürüp, içini boşaltıp bunlara tapmasını eleştiriyor. "Var olan oluşmaz, oluşan var değildir." Herakleitos'un Varlığın boş bir kurgu olduğu düşüncesini haklı bulur, "Gördüğümüz Dünya" Biricik dünyadır, "Hakiki Dünya" dedikleri yalandan ibarettir sadece.
Ahlak kavramı üzerinde neredeyse tüm bölümlerde durmuş.Ona göre Kilise ahlaklı insan yetiştirmek isterken insanları daha vahşi hale getirmiş, kısaca Nietzsche 'e göre insanı ahlaklı yapmak isteyen tüm yöntemler ahlakdışı.
Anlatım çok yoğun,anlaşılması zor bir dil, kitaptaki kavram ve yazarlarla da çok içli dışlı değilseniz, bugüne kadar okuyup zor ve anlamadım dediğiniz tüm kitapları unutun.Cidden çok derin ve zor kitap.Nietzsche'nin "Böyle Buyurdu Zerdüşt" kitabını nasıl severek okuduysam bunu da o kadar zor bitirdim. ️Bu aralar Sosyoloji sınavlarına da çalıştığımı düşünürsek kafa şu an böyle.