Felsefe birçok insan tipi ve halk yığınlarını ayıran ve dağıtan sayısız yasa koyucu yaratır, farklı üyelerini farklı yerlere yönlendirir, örneğin Pythagoras aracılığıyla müziğe, Thales aracılığıyla astronomiye, Herakleitos aracılığıyla yalnızlığa, Sokrates aracılığıyla sevgi meselelerine, Karneades aracılığıyla kuşkuculuğa, Diogenes aracılığıyla zorlu emeğe, Epikuros aracılığıyla hazza yönlendirir...
Sayfa 78Kitabı okuyor
Zekalar farklı insan bedenlerini kendilerine yurt edinir. Biri Sokrates, biri Platon, biri Pythagoras. Biri Diogenes'te bulunur. Kimi korkutur, kimi iyi niyetlidir; kimi politikayla, kimi savaşla ilgilenir. İnsanlar gibi onların da farklı karakterleri vardır.
Sayfa 78Kitabı okuyor
İnsanları rahatsız eden şeyler değil, o şeylerle ilgili fikirleridir. Örneğin ölüm korkutucu değildir, Sokrates de böyle düşünüyordu, buna karşın ölümün korkutucu bir şey olduğu fikrinin kendisi korkutucudur. Dolayısıyla engellendiğimizde, rahatsız edildiğimizde veya kederlendiğimizde kendimiz, yani fikirlerimiz dışında kimseyi suçlamayalım. Cahil insan sorunun kaynağı kendisi olduğu halde başkasını suçlar; insanın eğitimi kendisini suçlamasıyla başlar, kendisini veya başkasını suçlamamaya başladığında ise eğitimi tamamlanmış olur.
Sayfa 3
* "Eleştirinin değerli bir eleştiri olup olmadığı, eleştiren kişilerin çokluğuna ya da rütbelerinin yüksek olup olmadığına bakılarak değil eleştiren kişi ya da kişilerin nasıl bir düşünme sürecinden geçtiklerine bakılarak anlaşılır. [..] Yani sevgili dostum, herkesin bizim hakkımızda neler söylediğini o kadar umursamamalı, öte yandan adalet konusunda uzmanlaşmış kişilerin söylediklerini dikkate almalıyız." #sokrates
Sayfa 45 - Sel YayıncılıkKitabı okudu
* "Toplumsal yaşam, başkalarının bizimle ilgili algıları ile bizim kendi gerçekliğimiz arasındaki uyuşmazlıklarla örtülü." #sokrates
Sayfa 53 - Sel YayıncılıkKitabı okudu
Cehalet mutluluktur demişti ya Sokrates. Yeni anladım ne demek istediğini. Bazen bilmek, haber almak kaygıyı artırmaktan başka bir işe yaramıyor. Bazen bilmek, hayal kurmaya bile engel.
Ve seviyorum ben, sonunu bile bile...
Sayfa 120
Sokrates'in Son Arzusu
Sokrates, zehirlenerek idama mahkum edilmişti. Zehiri eşsiz bir sükunetle ve elleri titremeden içti. Tesiri kısa bir süre sonra bütün vücuduna yayılmıştı. Bir aralık yüzündeki örtüyü kaldırdı ve başucundaki Kripton'a: "Asklepyos'a bir horoz borçluyuz. Parasını ver, unutmal dedi. Ve sustu. Kripton, "Peki, olur" dedikten sonra ilave etti: "Fakat bize başka bir diyeceğiniz yok mu? Bu suale artık cevap veren olmadı. Son sözünü borçlarının ödenmesini hatırlatmakta kullanmıştı.
Doğruluk yolunda ölümü hafife almak, o insanları bir ufuk haline getirmiştir.
Sayfa 29
Sokrates ölüme mahkum edildikten sonra, baldıran zehri içmesine 15 dakika kala flüt çalmayı öğrenmeye çalışıyormuş..
Henry Ford'un söylediği gibi, öğrenmeyi bıraktığımız gün yaşlanırız.
Farkında mısınız ?
Okulumuz bittiği gün, öğrenmeyi bırakıyoruz..
18 yaşında yaşlanmaya başlıyoruz.
30'lu yaşların ortasında ölüyor, 70'lerde ise gömülüyoruz.
Oysa bilgi edinme hedefi , ömür boyu sürmeli..
Sokrates'e birisi için, seyahat onu hiç değiştirmedi, demişler. O da: Gayet tabii, çünkü kendisini de beraber götürmüştür, demiş.
Aristoteles, tıpkı Sokrates gibi, onu ortadan kaldırmaya karar vermiş politikacılar tarafından, “dinsizlik” ithamıyla mahkemeye verilir. Fakat Aristoteles Atinalıların “felsefeye karşı ikinci bir cinayet işlemelerine engel olmak” amacıyla, 322 yılında Atina’dan ayrılır ve bir Makedon garnizonu olan Khalkis’e sığınır.
Sayfa 12
Sokrates dedemi özledim. akşama bir ziyarete gideyim diyorum habersiz olsun ama bu tontiş tahta! sandaletini zor toparladığım kafama fırlatmasa iyi neyse birkaç meyve suyu içer sohbetle toparlarız kafayı yine m a n e v i
sandaleti bırakın diyalog gazabına uğramazsam buralarda olurum
Davranışlar>sözler
“Eğer görüşlerimi resmi biçimde açıklamıyorsam davranışlarımla açıklarım. Davranışlar sizce de sözlerden daha güvenilir şeyler değil midir?”
Sokrates
