Marcus Aurelius Ms 161-180 yılları arasında Roma İmparatoruymuş. Stoacı, filozof olarak anılıyormuş. Stoa felsefesi, mutluluğu toplumsal düzende değil kişinin iç dünyasında arama çabaları, kişinin kendisine yetebilmesi ve bu şekilde erdemli bir hayat sürmesi üzerine inşa edilmiş. Stoa’cılıkta kadercilik mevcut. Başa gelen çekilir, ne yaşanıyorsa yaşanması gerektiği içindir anlayışı var. Stoa felsefesinin en önemli isimlerinden birisi Epiktetos’muş. Sonra Seneca ve Marcus Aurelius.
Stoa'nın ana öğretileri şöyle;
•Dünya son derece öngörülemez olaylarla doludur.
•Dışarıdaki olayları kontrol edemeyiz ve mutluluğumuzu bu olaylara endekslememeliyiz.
•İnsan olarak hayatımız, bu kaotik dünyada aslında kısacık bir andır.
•Bir erdem/ideal için yaşamak en büyük mutluluktur.
•Mutsuzluğun ana nedeni, mantık yerine hislerimize ve iç güdülerimize anlık yenilgilerdir.
•Doğadan gelen her şeye boyun eğmeli, insandan gelen her şeye karşı konmalıdır.
Okuduğum kitapta da yukarıdaki düşünceleri destekleyen yazılar mevcuttu. İlk bölümde Marcus Aurelius hayatına katkıda bulunanları, kimden neyi öğrendiğini yazmış. 12 bölüm şeklinde, kimi bir cümleden, kimi paragraftan oluşan yazılardan oluşuyor. Kendi için çıkardığı hayat dersleri, öğrendikleri, düşündükleri... Adı üstünde kitabın adı “Kendime Düşünceler” Felsefe sevenlerin beğeneceğini düşünüyorum. Her okunuşta farklı anlamlar çıkartılabilecek derin cümleler. Merak edenlere tavsiyemdir.