Suskun olanların uçurumu derindir.
Merhaba 1k okurları.
Hani demiş ya 
Erdem Bayazıt "Susmanın kalesine sığınıyorum.." Duvarlar öreriz çember niyetine, en iyi savunmamız da suskunluğumuz olur. Bizi suskun bırakan ne hayat, ne hayatımıza dokunanlar. Kim mi?
En başa dönelim. Geçmişin kuytu köşelerinde çıkmaz sokakları teker teker dolanalım. Geçit vermiyor mu zihniniz? Demek ki
Merhaba 1K okurları!
#217957484 etkinlik için okumaya karar verdiğim kitap ruhuma huzur verdi. Vesile olduğu için 
okuyankoalaa 'ya teşekkür ederim.
Kitabı tek solukta okudum ve her sayfasında da bu kitabı kızıma da okutmayı düşündüm. Ve bu geceki kitabımız seçilmiştir.
Görseller hikayelerle çok güzel harmanlamış. Çizimlerin abartısız, narin bir havası var. 4 arkadaşın; (Çocuk, Köstebek, At, Tilki) arkadaşlığını simvolize edelim mi?
Çocuk, hayatı öğrenme çabasında, çevresine, hayallerine, duygularına anlam arayışındaki ruhumuz. Köstebek, içimizdeki bilge. Mantığımız, 'güneş çocuğumuz', neşemiz.
At, umutlarımız, inançlarımız, motivasyonumuz, bizi ayakta tutan yönümüz, direncimiz.
Tilki, dikkat ettim de hep sessiz, suskun, düşünceli. 
Küçük Prens kitabındaki Tilki geldi aklıma. Sorumluluklarımızı simbolize etmiş.
Bilmem, yazar böyle düşünerek mi yazmış mı ama, benim duygularım bu yönde. Kitabı alıntılayacaktım neredeyse. İyi ki okudum.
Keyifli okumalarınız olsun.
