İnsanın zihni başlangıçta tabula rasa (boş levha) gibidir ya da balmumu gibi yumuşaktır, üzeirnde her türlü iz bırakılabilir, ta ki zaman onu sertleştirip sabitleyinceye kadar. Ve eninde sonunda ölüm, o acımasız tiran, bizleri yolculuğumuzun ortasında durdurur. En büyük fatihler bile sonunda ölüm tarafından fethedilir; ölüm ki kimseyi kayırmaz, hükümdarından köylüsüne herkes onun kölesidir.
Sayfa 87