Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.35
Furkan Varol
Furkan Varol
@varolfurkan
44 okur puanı
Nisan 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Üst İnsan nedir?
Öğrenmenin önemi nedir?
Üst İnsan nasıl hareket eder?
Arkadaş seçiminde Üst İnsan nelere dikkat eder?
Liyakatli yönetici halkına nasıl davranır?
Sorularına yanıt veren, bir öğütler kitabı. Çin felsefesinden günümüz insanının çıkaracağı çok ders olduğuna inanıyorum. Bu bağlamda Konuşmalar'ı bu felsefenin temeli niteliğinde bir eser olarak görüyorum.
Bilad-ı Rum/ Diyar-ı Rum ve Rumîlik nedir? Nereye ve kime denir?
Kimlik tanımlamaların ve genelde sabit olduğunu zannetmeye meyilli olduğumuz diğer tüm kavramların nasıl temellendiğini ve değişime tabi olduğunu Geç Ortaçağ'da "Anadolu toplulukları" özelinde öğrenmek tarih okuyuculuğunda ve günümüzü ve geleceği politik bir çerçevede anlamlandırmada katkı sağlayacaktır.
İsteme eyleminin özü nedir?
Dostluğu bir tanıma oturtabilir miyiz?
Sevgi bilgisinin en üst mertebesine ulaşmak için hangi farkındalık düzeyleri vardır?
Bilgi kim için arzulanandır?
Sorularının cevaplarını bulabileceğiniz yeni ufuklar açan bir eser.
Okur Takip Önerileri
Acı çekmeyi konforun en güzeli sayan Jane Eyre'nin iç ısıtan yaşam öyküsü. İliklerine kadar görev istenciyle titreyen bu fedakar kadının öyküsü okuyucuyu derinden etkileyecek, farkındalık kazanmasını sağlayacak.
Refah seviyesi en yüksek ülkelerden Fransa’da sırf bazı devlet adamlarının kellesi gitmesin diye mecliste ölüm cezalarının kaldırılmasının gündeme getirilmesinden anlayacağımız:
Bu devletin başındaki insanların halkının çektiği acıları hiçe sayıp sadece kendi yararına hareket ederken büyük bir yanlış içinde olduklarıdır.
Yazar ölüm cezası üzerinden iktidardakilerin bu bencil tutumunu eleştirdiğini önsözde belirtiyor. Okur kendinden bir şeyler bulabildiği kitapları tutkuyla okur. Bu eserin günümüzde bir klasik olarak kabul edilmesi, dünya çapında bir ilgi uyandırması da gösteriyor ki iktidardakilerin bu bencilliğinin yaşandığı tek ülke ne yazık ki Fransa değil. Ülkemiz insanına olduğu gibi daha nice halkalara ses olmuş bir eser bu. Gönül isterdi bu roman yazılmamış olsun, yazıldıysa da bu kadar geniş bir kitle tarafından ilgiyle karşılanmasın ancak sınırlar, coğrafyalar farklılaşsa da konuşulan diller hatta çağlar değişse de bu tüm insanlığın dramıdır. Yönetimdekilerin bu tutumu değişmediği müddetçe insanlık dramı devam edeceği gibi bu kitap daha nice okurlar bulacaktır.
Aklın Gücü Kaba Kuvvete Karşı
İnsan ırkı insanlık yetisini ne zaman kazanmıştır? Bu soru aklıma şimdiye kadar nasıl gelmedi bilmiyorum. Halbuki yeni bir soru değil edebiyatta işlendiği kadarıyla en az 3000 yıllık bir tarihi var. Gerçi modern zamanda bulunduğunu sandığımız hangi düşünce yapısı, bir soru veya objenin kökeni yeni ki. Milyonlarca yıldır harmanlanan evrenimizdeki
Asya Dramından Asya Mucizesine, Türkiye İçin Çıkarımlar
Doğu Asya'nın mucizesinin çok çalışmanın karşılığı olduğunu kanıtlayan kitap. Güney Kore, Singapur, Tayvan, Malezya ve dahasının ekomonik kalkınmalarını anlatan Cem Kozlu Türkiye'nin gelişmiş ülke statüsüne geçmesine kapı aralayacak yöntemler hakkında ülke yöneticilerine tavsiyelerde bulunuyor. Birçok makale ve kitaptan alıntılarla bezenmiş bu
Anadolu Mitolojisine ve Efsanelerine Sahip Çıkmalıyız
İda(Kaz Dağları)'nın eteğinde oturan Zeus Altarı, Artemis, Apollon ve Athena tapınaklarını gezmiş görmüş bir Egeli olarak bu toprakların efsanelerini anlatan adından ve yazdığı destanlardan başka hakkında fazla sağlam bilgiye sahip olmadığımız Homeros'un İlyada'sını okumak ulvi bir görevdi. Peki Homeros Yunan değil mi? Neden İlyada'yı bu kadar
"Ah, mutluluk ışığı sever, biz de dünyayı şen sanırız; ama sefalet kendini vakurca saklar, biz de sefalet yok sanırız."
Katip olarak işe alınan Bartleby sefaletin kendisidir. O bir varlıktan çok bir olguyu simgeler. Wallstreet'te geçimlerini sağlamak için çalışan memurları rahatsız eden o sefalet olgusudur. Ancak Melville'nin de söylediği gibi bu insanları rahatsız eden bu olgunun bencillikle çatışması değildir:
"Bunun hiç şaşmaz biçimde insan kalbinin kalıtsal bencilliği olduğunu ileri sürecek olanlar hata ederler. Daha çok, aşırı ve yapısal bir hastalığa çare bulma umutsuzluğundan gelir."
Gelgelelim ki kitabın anlatıcısı da bir insan değil, olgudur: İnsanlığın sefalete çare bulmadaki umutsuzluğudur.
Simgelerle dolu bir hikaye sunuyor bize Herman Melville.
Doğu Toplumunun Romanı
Sabahattin Eyüpoğlu ve Erol Güney'in koyduğu önsöz daha derin bir okuma yapmak için okuyucuyu teşvik ediyor. Ben de bu önsöze bağlantılı naçizane bir inceleme yapmak isterim.
Öncelikle ortada bir Oblomovka Çiftliği vardır. Bu çiftliği Osmanlı'ya benzetebiliriz. Oldukça güzel bir çiftlik olarak bahsedilen Oblomovka birkaç girişimle kolaylıkla
Oldukça şaşkınım, ardarda okuduğum iki eser olan Oblomov ve Altıncı Koğuş'un birbirine bu kadar benzemesi bir rastlantı olsa gerek. İki yazarın da aynı kaynaktan, yani Rus insanından, beslenerek yazdıklarını düşünmek şaşkınığımı biraz olsun azaltsa da bu rastlantıya müteşekkir olmaktan kendimi alamıyorum, bana iki eseri kıyaslama ve rus
Dostoyevski’nin okuduğum ilk romanı Öteki ile ilgili naçizane yorumumu paylaşmak isterim. Her ne kadar Dostoyevski’yi realist bir yazar olarak bilsek de ilk dönem eserlerinden olan bu roman Dostoyevski’nin henüz yazarlık üslubunun gelişmekte olduğu bir döneminde kaleme alınmıştır. Yer yer romantik esintiler yakalanabilecek bir eser. Victor Hugo’nun Sefiller’inde sezinlediğim bir üsluba sahip olduğunu düşünüyorum. Bu görüşümü destekleyecek bir örnek vermek gerekirse: İş Bankası Yayınlarından Tansu Akgün’ün çevirisinde sf. 31’de “Ey okuyucu..” diye başlayan kısım. İlaveten, yazarın duygularının kurguya sürekli müdahale ettiği bir diğer değişle karakterlerin iyi veya kötü olduğu konusunda okuyucunun yönlendirildiği söylenebilir.
Yer yer Puşkin’den, yani Rusların gerçeklik akımının liderinden, alıntılar yapması realizmi savunduğunun bir delili olarak gösterilebilir. Nitekim birçok yazar savunduğu akımın baba isimlerine eserlerinde yer vermekten kaçınmamıştır: Romantizmin liderleri olan Chateaubriand ve Voltaire ’den Sefiller romanında sık sık bahseden Victor Hugo gibi. Vikipedi’de rastladığım bir makalede Dostoyevski’nin Victor Hugo’dan etkilendiğini okumuştum. Gerçekten de ilk dönem eserlerinde bu ilgisini Puşkin’den gelen realizm ile harmanladığı kanısındayım, bu konuda siz ne düşünüyorsunuz?
Okunmadan Önce Bilinmesi Gereken Tarihi Gerçekler ve Naçizane İncelemem
Tarihi gerçeklerin üzerine kurgulanmış Victor Hugo’nun ve aynı zamanda Romantik akım romancılığının bu başyapıtın yazılması yazar tarafından 1830’larda tasarlansa da 1845’e dek yazılmamıştır. Kitabın gerçekliğe uygun olması için Hugo bizzat Toulon Hapishane’sine gitmiş oradaki mahkumların yaşam şartlarını gözlemleyerek notlar almıştır. Bu notlar
Bilgisizliğinin bilgisine sahip olmak...Söze dökünce basit görünse de hangi çağa bakarsak bakalım az sayıda insanın erişebildiği bir seviye değil midir?
İş bankası'ndan çıkan elimdeki basım 4 farklı zamanda Platon tarafından Sokrates'e adanarak yazılmış bölümden oluşsa da peşi sıra okuyunca bu bölümler ( sırasıyla Euthyphron, Apologia, Kriton ve
Ufuk açan bir kurgusu var. Her ne kadar çeviriden kaynaklı bir zayıflığı olsa da oldukça güzel bir bilim kurgu romanı olduğu söylenebilir. Özellikle karıncalar ile ilgili yazarın yaptığı gözlemler, "acaba bu gerçek mi" dedirtecek cinsten kurgusal ögeler karıncalara olan merakımı arttırdı. Bir başyapıt değil ancak okunursa da dünyada birlikte yaşadığımız ve çoğunlukla varlıklarını ~umursamadığımız ~bu küçük canlılara bakış açımızı değiştirecek nitelikte bir eser.
Ortadoğu'yu Anlamak
Bu kitabı neden okumalısınız?
*Türkiye'nin dahil olduğu coğrafyadaki olayların nedenlerini kavramak
*ABD'nin iç siyasetiyle dış politikanın ilişkisini anlamak
*Daha özelinde, Amerika'nın en güçlü iki partisi olan Demokrat ile Cumhuriyetçi Partilerin ayrımına varmak
*Gelecekte Ortadoğu'da yaşanabilecek olayları daha doğru yorumlayabilmek.
*Ortadoğu'da bulunan başlıca ülkelerin ABD ile olan ilişkilerini öğrenmek için okumalısınız.
Bu kapsamdaki ilk okumam olduğundan beni oldukça aydınlatan bir kitap oldu. Belki bu konuda daha bilgili okurların kitaba yönelik eleştirileri olabilir ama benim herhangi bir kötü yorumum yok.
Ortadoğu'yu anlatmaya XX. yüzyılın başından başlaması okura ileride anlatacağı olaylarla ilgili arka plan oluşturması açısından oldukça iyi olmuş. Benim gibi Ortadoğu tarihi hakkında Tarih derslerinde öğrendiğinden fazla bilgisi olmayan okurlar için bile okuması oldukça keyifli ve anlaşılır bir kitap. Genelinde uluslararası ilişkilere özelinde Amerikan Politikasına ilgisi olanlar için tavsiye ederim.
Günümüz dünyasını anlamlandırmamız için okunması gereken bir kitap. Kısmen kitapta anlatılan bu ütopyanın içinde yaşıyoruz. Bize yıllardır dayatılan bir Amerikan kültürü var ve bu kültür aslında bu kitapta anlatılanların yumuşatılmış hali olduğu iddia edilebilir.
Müthiş bir gözlem
Bazı kitapların okunmak için doğru zamana ihtiyaç duyduğuna inanıyorum. Bu kitap kesinlikle onlardan biri. Veba'yı 2 yıl önce okumaya başladığımda yazarın oluşturduğu atmosfer o kadar iç boğucu gelmişti ki fazla ilerleyemeden okumayı bırakmıştım. Halbuki, emin olun, kitap hem çok akıcı hem de aslında o kadar boğucu değil. Kitabın arka kapağında da yazdığı gibi anlatıcı "umut" temasını kitabın geneline yedirmiş.
Kitapta insanların bu olağanüstü şartlardaki ruh haline yönelik saptamalar tam olarak şu anki yaşadıklarımızı anlatıyor. Bu bakımdan aslında ölümsüz bir eser olduğu söylenebilir. Çünkü insan var olduğu sürece bu gibi felaketler de varlığını sürdürecek, ve insanların ruh hali, toplumun tepkisi ve bu koşullar altında yaşanacak birtakım olaylar Veba'ya benzer olacak.
Bu gibi olaylara sosyolojik ve psikolojik açıdan bakmak ve özellikle bu incelemenin yazıldı sıralarda küresel çapta etki yaratan Covid-19'un neden olduğu atmosferin bir benzerini gözlemlemek isteyenlere bu kitap birebir.
Hatalarımız için bize "ceza" yolla
İlginç bir konusu var bu kitabın. Sanırım bu kitaptan uyarlama film de varmış. İzlenebilir.
Aşağıdaki yazı kitabın olay örgüsü ile ilgili bilgi içermektedir:
Dorian Gray'in iki farklı yüzü bize ressam Basil ve onun arkadaşı Lord Henry aracılığıyla sunuluyor. Çok geçmeden Lord Henry'nin hastalıklı düşüncelerine kapılan Gray bir dilekte bulunuyor ve hikayemiz de aslında bu noktada başlıyor.
Dilekte ressam Basil'in yaptığı portresine hayran kalan Gray tabiri caizse ruhunu şeytana satarak ömrünün sonuna dek genç kalmak istiyor. Bu noktada hedonist Lord Henry'nin yüzeysel ama etkileyici görünen fikirlerinin etkisinde kalışı kahramanımızı sonunda pişman olacağı bir yola sokuyor. Basil'in yaptığı portre Gray'in işlediği her günahtan sonra yaşlanıp çirkinleşerek kahramanımıza büyük ızdırap veriyor. Ancak Dorian görüldüğü üzere bu portreden kurtulmayı aklının ucundan bile geçirmiyor. Bunun nedeni portrenin Dorian Gray'in vicdanı olmasından başka bir şey değil. Nitekim portreyi en sonunda yok edip, hayatına yeni bir başlangıç yapmak istese de bunun imkansız olduğunu kitabın sonunda anlıyoruz.
Dorian Gray'in düşüncelerindeki bu değişimi gözlemlemek oldukça zevkliydi. Kitabın sonunda varılan şu görüş oldukça güzel:
Keşke işlediği her günah kesin ve gecikmesiz cezasını da beraberinde getirseydi, böylesi çok daha iyi olurdu. Ceza görmekte kişiyi arındıran bir şey vardı. İnsanın adil bir Tanrı'ya yönelttiği dua "Günahlarımızı bağışla", değil de, "Hatalarımız için bize ceza yolla," olmalıydı.
Felsefi anlamda dolu dolu bir eser. Özellikle ikili ilişkilerdeki insan davranışları hakkında çok güzel saptamaları var Peyami Safa'nın. Kitabı okurken hayata dair bazı şeylerin daha anlamlı hale geldiğini hissettim. Samim'in dediği gibi "Basit bir dünyada yaşamıyoruz.". Hayatı anlamlandırmak için üzerine düşünecek koşulları oluşturmaya ve düşünmemizi sağlayacak bu gibi eserlere ihtiyacımız var. Bu bakımdan bu roman şüphesiz Türk edebiyatının kilometre taşlarından biridir.
Çok güzel bir kitaptı. Olayların anlatılış yapısına hayran kaldım. Mutlaka bu tarzda yazılmış kitapların ilki değildir ancak benim okuduklarım arasında en iyisiydi. (devamı spoiler içerebilir.)
---------------------------------------------------------
Kitapta 3 kuşak onları gözlemlemiş bir hizmetçinin gözünden anlatılıyor. Ancak başta bunu fark ettirmiyor hiç. Açıkça söylemek gerekirse kitabın ortasına gelene kadar Mr. Lockwood'un ön planda olacağına dair büyük bir beklentim vardı. Ancak bu beklentimin boşa çıkması hayal kırıklığına uğratmaktan ziyade beni kitaba daha da bağladı. Aslında hemen hemen karakterlerin kiminle evlendiğini, kimlerin öldüğünü vs. ilk 30 sayfadan bilinse de bu olayların nasıl geliştiğini öğrenmek için Ellen Dean'in olayları en baştan anlatmasına kulak vermek kitaba olan tutkuyu arttıran bir etken bence.
---------------------------------------------------------
19. yüzyılın başı, İngiltere'deydik. O sisli, puslu kır havasını içimde hissettim kitabı okurken. Kırlarda gezdikleri atlarla Mr.Linton ve kızı Cathy ile dolaştım. Çetin kış şartlarında, Mr. Lockwood ile beraber Uğultulu Tepelere gittim. Öksüz bir çocuk olarak girdiği evin mal varlığını yavaş yavaş ele geçiren Heathcliff'in en sonunda çabalarının boşa gidişine, 5 gün uğuruna aç kalıp biricik sevgilisi Catherine'i düşleyişine ve en sonunda ölümüne birebir tanıklık ettim. En sonunda içimi ısıtan Hareton ile Cathy'nin aşkını da iliklerimde hissederek deneyimledim. Oldukça tatlı bir şekilde noktalanan bu güzel romanın tadının damağımda daha uzun süre kalacağını tahmin ediyorum.
Özet Otobiyografi: Tesla
Yer yer güldüren, çoğunlukla düşündüren bir otobiyografi. Tesla çocukluk anılarından en çarpıcı olanlarını oldukça yalın ve etkileyici şekilde anlatmakla başlıyor bize. Bu anılardan bazılarını şahsen nefesimi tutarak okudum. Kendisi hakkında çok şaşırtıcı gerçeklerden de bahsettiği bu oldukça kısa kitabın ilerleyen bölümlerinde Amerika'ya göç edişinden icatlarına dair kabataslak bilgiye ve düşünce sistemine kadar Tesla filmlere uyarlanası hayat hikayesini "özetliyor".
Kitabın özeti...
Bu kitabı gümümüzdeki ABD bazlı politikaların kaynaklarını öğrenmek adına almıştım. Aslında aldığımda çok endişeliydim, yazar hakkında sadece kitabın başında yazan hakkında bir şey bilmiyordum. İdeolojisi nasıl, gerçekten şeffaflıkla bilgi hırsızlığı yapıyor mu yapmıyor mu herhangi bir fikrim yoktu. Neyse önyargılarımı geçeyim. Kitabı aldım,
Herman Melville'den ilk okumam. Farklı bir dili, farklı bir anlatımı var kitabın. Bununla beraber tür olarak oldukça çeşitli; trajediye kayan yanları, Tevrat gibi dini kaynaklardan alıntı hikaye ve kişilerin bulunması, balinalar ve balinacılık hakkındaki bilgilendirici tarafı ile size kapsamlı bir hikaye anlatıyor. Okuyucuya bir şeyler öğretme gayesi güttüğünden bizdeki Ahmet Mithat Efendi ile benzer yanları olduğunu düşünüyorum. Kurmaca metnin içine karıştırılan bu bilgilendirici metinler okumayı zorlaştırsa da aslında kurgunun ilerleyen aşamasında daha kolay anlaşılmasını destekliyor. Biraz sabırlı olup bu kısımları atlamamak gerekli.
Kitapta ayrıca güzel bir ahlak dersi vermekten de geri durmayan Melville bu konudaki hislerini "Kötücül bir kitap yazdım ama kendimi kuzu gibi temiz hissediyorum" diye belirtmiştir.
Kazım Taşkent serisinin içinde yer alan bu kitap için gerek çevirmenlerin açıklamalarını gerekse yazarın mektuplarını ve kitapla ilgili bilgiler içeren Melville'nin biyografisinden parçaları kitabın sonuna ekleyen editörü taktir etmek gerek. Ayrıca çevirmen Mina Urgan'ın baştaki oldukça detaylı ve etkileyici "Ön Söz"ü kurgunun içindeki "derinliği" kavramak adına okuyucu için bir kılavuz sayılabilir. Biraz fazla spoiler içerse de özellikle kitabın içinde kaybolmayı önlemesi adına okuyucuya oldukça yararlı olabilir.
Farklı bir dünyanın kapılarını aralamak adına okunası bir kitap.
Kitaptaki Çarpıcı Olaylar ve Yorumlarım
Tolstoy'dan okuduğum ikinci kitap. İlk olarak İnsan Neyle Yaşar'ı okumuştum, "ahlak" ve "din" kavramlarını vurgulu şekilde anlattığını, bunların etrafında kurgular oluşturduğunu biliyordum. Anna Karenina'da bunu görmemek beklenemezdi, fakat anlatış tarzına hayran kaldığımı belirtmem gerekir. Öyle ki yazar, kurgusundaki tüm
Varlıklı Ülkenin Yoksul İnsanları
Tarihsel bir gerçekliğin içinde yaşatmak için yazılmış bu kitap. Diğer yorumlarda da belirtildiği gibi olay ağırlıklı bir içeriği var. Zaten esasında gerçekçi bir yazar olduğunu da baskın şekilde gösteren yazarımız kişilerin ruh hallerini gözlemleme ve iç dünyalarına ışık tutma gayesinde değil. Beni etkileyen kısmı aslında anlatılan kurgusal hikaye bir tarafa, sizi yaşatmaya çalıştığı geçiş dönemi İngiltere'si. İngiltere kitabın geçtiği tarihler olan 1775 senesinde aslında 100 yıl boyunca sürecek "Süper Güç" unvanına sahip olduğu bir döneme girmişti. Bir üstünlük çağıydı bu. Ülke diğer çağdaşlarına nazaran asimetrik ölçüde varlıklı ancak ,kitapta da bahsedildiği üzere, bu varlıklı ve aydın olması beklenen ülkenin halkı aksine cahil ve tamamen batıl inançlara saplanmış durumdaydı, adeta bir Orta Çağ zihniyeti hakimdi. Üstelik ülkede büyük bir güvenlik zafiyeti vardı, kısacası ülke varlıklıydı evet ama anlaşılan halk bundan payını tıpkı Fransa'daki gibi hiç alamıyordu. Fransa'ya gelecek olursak, burası en tutkulu bölümüydü kitabın. Bir seri şaşkınlık verici olay parça parça öncesinde işlenmiş yarım düzine iplik yumağı gibi düğümlenip bir sahneyi canlandırılıyordu; kanlı devrim. Aslında sonradan görmüş "devrimci" halk ile öncesinde ezici ağırlıklarıyla hüküm süren üst tabakanın belli koşullar vuku bulunca birbirlerine nasıl benzeyebileceğini çarpıcı şekilde gözler önüne seriyor kitap. Okuyacak olanlara kitaptaki kişileri bir yere not etmelerini öneririm, bu metot anlaşılmasını kolaylaştıracaktır eğer siz de benim gibi isimleri hatırlamakta zorlanıyorsanız.
