Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Maria Vargas Llosa'nın ilk kitaplarından olan "Yüzbaşı ve Kadınlar Taburu" ile okul yıllarımda tanıştım. Zaten yeni baskısı da yapılmadı sanırım. Kitabın konusu adından ve kapak resminden anlaşılacağı üzere bir hali ilginç. Peru Amazonunda görev yapan askeri birliklerde; çevre köylerdeki kadınlara ve görevli askerlerin ailelerine sarkıntılık/tecavüz olayları artınca, bölgede özel bir tabur kurulmasına karar verilir. Disiplinli bir lojistik subayı olan Yüzbaşı Pantoja, eşi ve annesiyle; kadınlardan oluşan bu birliği oluşturmak üzere bölgeye gönderilir ve olaylar gelişir. Kitap zaten bu tayin emriyle başlıyor ve çeşitli yazışmalar, resmi raporlar, diyaloglar, gazete haberleri, telsiz görüşmeleriyle ve bir sürü değişik şeyle devam ediyor. Bu biraz ordan, biraz burdan anlatım tekniği sizi hiç sıkmıyor, akıcılığa katkı sağlıyor. Bu özel birliğin, kadınlar taburunun oluşturulmasını, her türlü ihtiyaca cevap verecek hale gelmesini ve ordudaki en düzgün çalışan birim haline gelişini keyifle izliyorsunuz. Olaylar apayrı bir coğrafya ve farklı bir kültürde yaşansa da hiç yabancılık çekmiyorsunuz. Biraz militarizm ama çokca bürokrasi eleştirisi içeren bu hikayeyi okurken sanki bir türk filmi (Örneğin Vizontele) izler gibi bir hisse kapılıyorsunuz. Çevirmenin de bunda payı büyük tabi. Tarzları farklı olsa bile bu kitap, belki Aziz Nesin'in romanları ile karşılatırılabilir. Sahaflarda bulursanız gözü kapalı alabilirsiniz, oldukça keyifli bir deneyim yaşayacağınıza eminim.
GÜNAHIYLA SEVABIYLA YEŞİLÇAM-GÜLŞAH NEZAKET MARAŞLI
YORUM
Kitapta, özellikle Yeşilçam sineması ve günümüz Türk sinemasından örneklemeler ile din adamı modeli, dini unsurlar, dindar karakterler konu edilmektedir.Şunu ifade etmeliyim ki ;şu ana kadar okuduğum Türk sineması ile ilgili kitaplar arasında, konusu bakımından, en kapsamlı ve bilimsel kitap diyebilirim.Yazar, Müslüman ve Hristiyan din
184 syf.
·
Puan vermedi
Alışmak: 1.bir işi, bir eylemi yapa yapa, çok kolay yapabilecek bir duruma gelmek. 2.ürkmez, çekinmez, korkmaz, kaçmaz duruma gelmek. 3.yadırgamaz olmak. 4.(marangozluk, demircilik vb.de, genellikle hareketli bir şey) uyar duruma gelmek. 5.sürekli yapar ya da ister olmak. 6.etkilenmez olmak. 7.[nsz] alev almak, yanmaya başlamak, tutuşmak.
Kelime
Yılmaz Erdoğan - Hijyenik Aşklar
Vizontele ile büyüyen bu eser, her eserin kendi sanatçısından izler taşıdığı gibi Yılmaz Erdoğan'dan da baya izler taşıyor. Abartıyor değilim her okuduğumda sanki cümleyi Yılmaz Erdoğan okuyormuşcasına beynimde televizyonlardan aşina olduğumuz sempatik, şiveli sesi dolanıyordu. Giriş kısmında bir otobiyografi bölümü ile yazarın kitaba başlangıç heyecanından doğan tatlı bir telaşı vardı(belki de ben öyle hissetdim) . Kitabın gelişme, karışma ve sonuç bölümünde ise...
Yazıların kısım çoğunluğu, gündem köşe yazarları gibi o zaman döneminin gündemini, insanların yaşantısını, hal ve hareketlerini gözlemleyerek ustaca ve kırmadan(belki biraz hicivli) kaleme almıştır.
"İnsanoğlunun evrim sürecinin devam ettiği
kesindir. Ama her zaman maymundan bu yana
olmayabilir. Ben nice adam gördüm kesinlikle
öküzden gelmişti. Yani öküz gelmişti ve öküz
gideceği kesindi. Zira maymun neticede
sempatik bir hayvandır. Pek çok insanda o
sempatiden eser yoktur."
Herkesin kendine göre bir şey bulduğu, iyiye, kötüye, aşka, hüzüne ve kimsesizliğe dair eğlenceli bir o kadar da düşündürücü bir kitap.
"Kalabalık geceleri bekleyen yalnız kahvaltılar
için hep acele ediyorduk. Yağsız beyaz peynir
tadında ilişkiler kuruyorduk. Seviyorduk.
Sevmeyi seviyorduk. Bazı elele yürüyüşlerde
yağmur yağsın istiyorduk. Hangi sevdanın
üstüne yağmur yağsa,biz onu aşk belliyorduk.
Hijyene önem vermiyorduk. Beyaz çarşafların
üstündeki lekeler aşklarımızın haritalarıydı."
Ah canım Sabahattin Ali nasılda Anadolu kokan hikayeler bunlar böyle. Vizontele gibi ama en gülünçsüzünden. Böyle okurken dereler, yaylalar, köylüler, hep yeşillikli hikayeler... Ne kadar da köylü milletin efendisidir'in hikayeleri. Mahalle kahveleri, tavşan kanı çaylar.. öyle şeyler. Olaylar değişiyor gibi bir tek. Mazbut yöneticiler cahil diye nitelendirilen hor görülen ama bir o kadar duygulu köylü. Ne kadar da inandığın şeyin ürünü. Seni tanımaya sadece bu kitap yetermiş onu anladım. Sevdim de, tatlı, bizden, sıcak ama telli çalgılarla dinlenince ağlamaklı olunan hikayeler. Ne güzel geçmişsin dünyadan, belli iyi geçmişsin..
Žižek söyleşilerinin çevirisini gördüğümde köye vizontele gelmiş gibi sevinirim. Zor metinler okumayı seviyorum. Anlamanın kıyısından geçmiş olmak bile keyifli. Zizek ise felsefeyi kitlelere yaymak adina bircok yolu söylemlerle ya da film analizleriyle deniyor. Aslinda onu anlaşılmaz kılan sadece söylemleri değil. İlham aldığı kişileri bilmiyor olmak da işi zorlaştıriyor.
Źiźek'i psikanalizin perspektifinden film analizi yaptığı belgeseliyle tanimıştim. O günden beri gördüğüm her yazısıyla ilgileniyorum. Yaşayan bir filozofun kıymetini bilmek bile denebilir bu ilgiye :) Bu ilgim uğruna pes etmeyecek gibiyim. Derginin onu konu edinmiş olmasi yıllar önce ve benim tesadüfen karşılasma ani heyecanım her şeye değer. Büyük iddialarına korona salgıni döneminde tekrar göz atmak ise ayrı hayranlik uyandırıcı...
Merakımı canli tutan dergi yazarlarına da sonsuz teşekkurler.
Bazı şeyler hiç değişmeyecek!!
Bu kitabı ikinci okuyuşum ama ilk okumamda bu kadar etkilendiğimi hatırlamıyorum. Farkındalığın oluşması gerekiyormuş demek ki.
Üniversite de çok rahat duran biri değildim:) sorgulayan, irdeleyen ve göze batmaktan korkmazdım. Annem de bunu bildiği için anne şefkatiyle, Vizontele repliğiyle "olaylara karışma" derdi:) babam ise, taraf olmayan bertaraf olur diyerek açık açık olmasa da yanımda olduğunu hissettirirdi.:) Tarafım babacığım, haksızlığa karşı tarafım, özgürlüğe tarafım, insanca yaşayabilmeye tarafım, senin sayende. Benimle mücadelen doğduğum zaman, nüfus memurunun adımı Eylem olarak yazmamasina direnip, inat edip adımı Eylem olarak yazdırman ile başladı. Sanırım babamın kızıyım:))
Kitaptan çok kendimle ilgili spoiler verdim:) ama bu kitabın neden benim için değerli olduğunu anlatabilmem adına yazmak istedim.
90'lı yılların başından itibaren işkence evleri olarak kurulan, F tipi cezaevlerinde yaşanan işkenceler ve ailelerin sevdikleri için girdiği ölüm oruçları anlatılmıştır. Bu ülkeyi gerçekten sevenler hep sindirildi, korkuldu onlardan asıldı ve onursuzca bir yaşam reva görüldü.
Kendi çıkarlarını devletin çıkarları üstünde görenler ise hep yükseldi. Bu zihniyette iseniz bu ülkeye Cumhurbaşkanı bile olursunuz. Tam tersi düşüncede olanlar ise yüreğimizdeki darağaçlarinda. Yeni gelen her iktidar bir öncekinin kanlı perdesini kaldırıp, yeni tertemiz ama kanlanacak bir perdeyle geldi. Demokratik söylemler o perdenin arkasında yaşananlarla hiç uyuşmuyordu oysaki.
Baştan sona hüzün dolu bir kitap. Ama her şeye rağmen Suçtur Umutsuzluğa Kapılmak diyorum bende..
Spoiler İçerir !
-Soğuk bir havada arabaya binip gazladıkça motoru ısındırma ve bir an önce motorun ısısından faydalanıp sıcak havayı teneffüs etme isteğiyle eş değer bir hırsla başlanılan bir kitap.
-Belli bir bölüme kadar çok da farklı olmayan duygu iniş ve çıkışların olduğu düşük tonda başlayan bir gazel tadında olsa da , olay örgüsüne aşk ,
Dipteyim, Kuyudayım, Yoksa Depresyonda mıyım?
ACILARINI SARINARAK, KUYUDA YAŞAMAYA GAYRET EDEN, GÜZEL İNSANLAR MERHABA!
Güzel insanlar bugün sizlere ilk defa tanışmakla müşerref olduğum uzak doğu edebiyatından, özelde Japon edebiyatı ile ilgili okuduğum bir eser hakkında birkaç kelam etmeye çalışacağım. Uzakdoğu edebiyatı ile tanışmak bugüne dek kısmet değilmiş. Bu anlamda Japon Edebiyatı
Olaylara Garışman Guzzum
Devrimcinin "Size Diyarbakır'dan selam getirdim" sözüne "Ve aleyküm selam" cevabıyla ülkücü şüpheleri üzerine çeken Vizontele Tuuba filminin sahnesindeki komikliğin olmadığı ama güzel analizlerin olduğu yakın tarih gençlik hareketlerinin de incelendiği kitap. Din, siyaset ve herhangi bir alandaki ideolojilerin saplantı haline
·
Puan vermedi
Vizontele'de televizyonun tanımı için "radyonun resimlisi" deniyordu. Menteş ' in bu kitabı da kitabın resimlisi dedirtecek cinsten. Kapak tasarımı ve iç resimleri tam bir nostalji havası oluşturuyor insanda. Çocukluğumuzda okuduğumuz çizgi romanları hatırlatıyor. Başka bir örneği var mı bilmiyorum, müteveffa kişilerle sohbet
Yılmaz Erdoğanı Bir Demet Tiyatro dan ve Vizontele filmlerinden tanıyoruz. Kendine has uslubuyla mizahıyla yazılmış, bir çalışma olmuş, Okurken Yılmaz Erdoğanın iç sesini duyar gibi oluyorsunuz :)
Bir karşı ütopya "KARABASAN" diyebileceğimiz bu romanda :
Siyasi istikrarı sağlamak adına geçmiş yok ediliyor; tarihler , kitaplar, sözcükler, heykeller ,fotoğraflar ve diğer tüm kanıtlar ortadan kaldırılıyor veya değiştiriliyor hatta zihinlerdekiler bile...
Beni en çok ürküten yanı " Büyük Birader'in Gözü Üstünde" kısmı oldu.
Vizontele filmine gitti aklım hemen.
Ya Zeki Müren de bizi görseydi halimiz ne olurdu!
